Οι νόμοι - υποστηρίζουν κάποιοι - φτιάχνονται για να αποτελούν ένα σύνολο κανόνων, με βάση τους οποίους μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά μια κοινωνία. Οι νόμοι μπορούν επίσης να δημιουργούνται προκειμένου κοινωνικές δυσλειτουργίες να αποκαθίστανται, λάθη να διορθώνονται, ανισότητες να ισοσκελίζονται, δρουν εν ολίγοις και διορθωτικά. Η πραγματικότητα όμως υποδηλώνει ότι υπάρχουν και κάποιοι νόμοι, που φτιάχνονται απλά και μόνο για να δώσουν θεσμική οντότητα και υπόσταση σε καταστάσεις που ήδη ισχύουν, ανεξάρτητα από το αν αυτές επιδρούν θετικά ή όχι στην κοινωνία. Ενας που ανήκει στην τελευταία κατηγορία συζητιέται σήμερα στη Βουλή και από την επόμενη βδομάδα θα 'ναι επίσημος νόμος του Ελληνικού Κράτους. Πρόκειται γι' αυτόν που θεσμοθετεί για πρώτη φορά επίσημα ότι μπορούν να υπάρχουν εταιρίες παροχής υπηρεσιών ασφαλείας ή όπως αλλιώς λέγεται "ιδιωτικές αστυνομίες".

Οπως - εύκολα - καταλαβαίνετε οι εν λόγω επιχειρήσεις δεν περίμεναν βέβαια πότε κάποιος πεφωτισμένος υπουργός Δημόσιας Τάξης θα αποφασίσει να συντάξει ένα νομοσχέδιο για να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους. Ασφαλώς θα 'χετε δει και τηλεοπτικές διαφημίσεις που προβάλλονται σχετικές και φορτηγάκια με σήματα της εταιρίας "Τάδε Σεκιούριτι" να περιπολούν στους δρόμους, ειδικά τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Σε τράπεζες, σε κτίρια μεγάλων εταιριών, σε στάδια, ξενοδοχεία, "φουσκωτοί" τύποι με μαύρες ή μπλε φόρμες σήματα, κλομπς και πιστόλια στις θήκες φιγουράρουν στις εισόδους και ελέγχουν. Αυτή η αγορά, λοιπόν, δημιουργήθηκε. Ως γνωστόν, στην ελεύθερη αγορά όλα επιτρέπονται. Κι ακριβώς για το λόγο αυτό, ο αρμόδιος υπουργός επέλεξε να καταθέσει ένα νόμο που να κατοχυρώνει αυτή την κατάσταση. Ερωτήματα του είδους αν είναι θεμιτό οποιοσδήποτε έχει την οικονομική δυνατότητα να δημιουργεί ένα μικρό ιδιωτικό στρατό, τους πραιτοριανούς τους, αν ένα αντικείμενο, όπως αυτό της διαφύλαξης της Δημόσιας Τάξης (που το τι σημαίνει ακριβώς είναι και αυτό "ρευστό"), μπορεί να ανατίθεται σε ιδιώτες και εταιρίες, δεν υπήρξαν. Η πολιτική εξουσία δεν μπήκε καν στον κόπο να αναρωτηθεί, αφού για το θέμα απάντησε η αγορά. Αυτή άλλωστε είναι και η κεντρική αιτιολόγηση του σχετικού νομοσχεδίου από την πλευρά της κυβέρνησης, "να μπει μια τάξη" στο ισχύον καθεστώς.

Από Δευτέρα λοιπόν - εκτός απροόπτου - με τις επίσημες ευλογίες του κράτους, κάθε Ελληνας πολίτης (κάθε... "ελεύθερος" πολίτης) τίθεται υπό τον έλεγχο ενός ακόμα μηχανισμού ασφαλείας, που ανεξέλεγκτα θα μπορεί να μεταβάλλεται σε μηχανισμό καταστολής. Αλλωστε - όπως λέει κι ο σχετικός νόμος - οι "ιδιωτικές" αστυνομίες δρουν παράλληλα με τη δημόσια και προσφέρουν την αρωγή τους όπου χρειάζεται. Στις επιχειρήσεις μπορούν πλέον και νομότυπα να λειτουργούν μηχανισμοί ασφάλειας και διασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία τους, ιδίως όταν θα βρεθούν π. χ. εργαζόμενοι που την επιβουλεύονται, κάνοντας απεργίες ή άλλα τέτοια... ανατρεπτικά. Οποιαδήποτε εταιρία παροχής ασφάλειας δεν υποχρεούται (ως ΑΕ) να θέτει υπό έλεγχο το ιδιοκτησιακό της καθεστώς, αλλά μπορεί να ελέγχει τους πάντες. Από Δευτέρα, λοιπόν, μπορούμε κι εμείς να ψάχνουμε πού ακριβώς τελειώνει η ελευθερία μας. Εκτός απροόπτου...