32ο ΜΕΡΟΣ

Δόκτωρ Γκονσάλες ή Εδουάρδο Γκονσάλες είναι το ψευδώνυμο με το οποίο είχε δραστηριοποιηθεί ο Γουστάβο Βιγιόλντο Σαμπέρα, που είχε γεννηθεί στις 21 Γενάρη του 1936 στην Αβάνα. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος, πρόεδρος της "Τζένεραλ Οτο Κόμπανι" και ιδιοκτήτης της εταιρίας "Βιγιόλντο Μότορς", πράκτορας διανομής των αυτοκινήτων "Πόντιακ" και "Κάντιλακ" στην Κούβα, που είχε την έδρα της στη λεωφόρο Πασέο ντελ Πράδο αριθ. 59 ως το 1954, οπότε και μεταφέρθηκε στη λεωφόρο Καλσάδα αριθ. 12 στο Βεδάδο.

Τα πρώτα χρόνια της ζωής του κατοικούσε στην οδό Ρομπάου χωρίς νούμερο, ανάμεσα στις οδούς Ινφάντα και Πανοράμα, στο προάστιο Μπουέν Ρετίρο του Μαριανάο. Αργότερα, τον έστειλαν να σπουδάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1953 η οικογένεια μεταφέρθηκε στην 1η οδό αριθ. 4608, μεταξύ των οδών 46η και 60ή, στο Μιραμάρ. Στις 8 Φλεβάρη του 1955, παντρεύτηκε με την Ελια Νογές Εσπίνο. Ο γάμος έγινε με μεγάλη πολυτέλεια και δημοσιεύτηκε στην κοινωνική στήλη της εφημερίδας "Ντιάριο ντε λα Μαρίνα" και στην εφημερίδα "Ινφορμασιόν". Το 1957 αυτοκτόνησε ο πατέρας του, εξαιτίας ενός σκανδάλου που έθιξε καθοριστικά την ηθική της οικογένειας στους κόλπους της τότε υψηλής κοινωνίας της Αβάνας.

Το 1958, όταν οι αγώνες ενάντια στη ματοβαμμένη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα εξαπλώνονταν στους δρόμους της Αβάνας και δολοφονούνταν άγρια, βασανίζονταν και εξαφανίζονταν εκατοντάδες νέοι, ο Γουστάβο Βιγιόλντο απέκτησε σχέσεις με προσωπικότητες του δικτατορικού καθεστώτος. Είχε μεγάλη φιλία με ονομαστούς δολοφόνους και του είχε δοθεί ταυτότητα επίτιμου λοχαγού.

Στα τέλη του 1959, κατηγορήθηκε σαν συνεργάτης της αστυνομίας του Μπατίστα και σαν καταδότης νεαρών επαναστατών. Εγκατέλειψε τη χώρα και κατέφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1960 τον στρατολόγησε η CIA για να δουλέψει στα τρομοκρατικά της σχέδια κατά της Κούβας. Δύο χρόνια αργότερα, σαν κύριος πράκτορας των ομάδων διείσδυσης και σαμποτάζ, πραγματοποιεί διάφορες τρομοκρατικές ενέργειες. Αργότερα πήρε μέρος στο Φορτ Μπένινγκ της Τζόρτζια, σε μια σειρά μαθημάτων στρατιωτικής εκπαίδευσης, που έκανε ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες μαζί με άλλους τρομοκράτες και πράκτορες της CIA, όπως οι Φέλιξ Ροδρίγες και ο Βορειοαμερικανός κουβανικής καταγωγής Χόρχε Μας Κανόσα.

Το 1967 ο Βιγιόλντο στάλθηκε στη Βολιβία, με την αποστολή να δουλέψει ενάντια στο αντάρτικο του Τσε, στη ζώνη της 4ης Μεραρχίας με έδρα το Καμίρι. Συμμετείχε στις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια των κρατουμένων. Καυχιόταν ότι είχε κλοτσήσει και χαστουκίσει το πτώμα του Τσε κι ότι είχε εγκρίνει την απόφαση να του κόψει τα χέρια, τα οποία ήθελε να μεταφέρει στο Μαϊάμι. Με το τέλος του αντάρτικου και με οδηγίες της CIA πήγε στη Βραζιλία.

Τον Απρίλη του 1971 ταξίδεψε στο Μεξικό, για να συντονίσει τα σχέδια απόπειρας δολοφονίας Κουβανών διπλωματικών υπαλλήλων. Αργότερα στάλθηκε στο Βιετνάμ, όπου ήταν υπεύθυνος για επιχειρήσεις κατασκοπίας μέχρι την ήττα των στρατευμάτων των ΗΠΑ.

Στις 26 Αυγούστου του 1976 δάνεισε το όνομά του για την αγορά της "Νάσιοναλ Μπανκ οβ Σάουθ", στο Χίλι της Φλόριντα, ιδιοκτησία της CIA.

Τις βραδινές ώρες στις 14 Σεπτέμβρη του 1978, πραγματοποιήθηκε μια σύσκεψη με τους αντιπροσώπους του FBI Χάρι Μπράντσον και Τζότζεφ Ντόουσον, που παρουσίασαν στη CIA τα επιχειρήματά τους και τα τεκμήρια εκείνα που αποδείκνυαν ότι ο Γουστάβο Βιγιόλντο Σαμπέρα ήταν σοβαρά αναμεμειγμένος στη διακίνηση ναρκωτικών, ότι ένα μικρό αεροπλάνο που είχε, εξαφανίστηκε με δύο μέλη του πληρώματος κουβανικής καταγωγής, που είχαν ανάμειξη στο εμπόριο ναρκωτικών. Η CIA προστάτεψε τον Βιγιόλντο και "απέρριψε" τις αποδείξεις των πρακτόρων του FBI.

Στις 2 Ιούλη του 1981 πήγε στον Αγιο Δομίνικο επικεφαλής ομάδας 12 πρακτόρων της CIA. Επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1983 και άρχισε εμπόριο πώλησης ψαριών και θαλασσινών στη συμβολή των οδών Νορθ Ρίβερ Ντράιβ και 8ης Λεωφόρου, δίπλα στον ποταμό Μαϊάμι, όπου αγκυροβολούσαν ψαράδικα. Κάποια άτομα επανέλαβαν την πληροφορία ότι αυτό το μέρος ήταν προκάλυμμα, για τη συγκάλυψη της δράσης του στο εμπόριο ναρκωτικών και των σχέσεών του με τη μαφία. Παρ' όλα αυτά, η CIA τον προστατεύει. Ο Γουστάβο Βιγιόλντο βρισκόταν το 1984 στην Ονδούρα, υποστηρίζοντας τη νικαραγουανή αντεπανάσταση.

Σήμερα ζει στο Μαϊάμι, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης είναι γνωστό ότι συνήθιζε να επισκέπτεται μια κοπέλα γερμανικής καταγωγής που γνώρισε στο μπαρ "Ιμπάλα".

Μεταξύ των φίλων του είναι οι πράκτορες της CIA Χεσούς Βάσκες Μπαρέρο, ιδιοκτήτης του "Μονακό Οτο Σαλ", που βρίσκεται στη συμβολή των οδών 9ης ΝΔ και 18ης Λεωφόρου, στο Μαϊάμι, και ο Πέδρο Γκαρσία Μεγιάνο, κάτοικος Πουέρτο Ρίκο, ιδιοκτήτης του ζαχαροπλαστείου "Λα Γκραν Βία".

ΑΥΡΙΟ ΤΟ 33ο ΜΕΡΟΣ