Χαρτοβιομηχανία ΣΟΦΤΕΞ.Είναι κερδοφόρα με ετήσιο τζίρο, το 1995, 50 δισ. δρχ. Αποτελεί τη μεγαλύτερη χαρτοβιομηχανία της χώρας και κατέχει το 40% της ελληνικής αγοράς, ενώ εξάγει ετησίως 20.000 τόνους χαρτί. Διαθέτει τρία εργοστάσια, στην Αθήνα, στο Μ. Πεύκο και στη Δράμα και απασχολεί 2.450 εργαζόμενους. Και όμως, κατά την κυβέρνηση έχει ένα "ελάττωμα", είναι δημόσια!

"Η ΣΟΦΤΕΞ οπωσδήποτε θα ιδιωτικοποιηθεί",δήλωσε επίσημα στη Βουλή ο υφυπουργός Βιομηχανίας, Η. Βρεττός,απαντώντας σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γ. Κατσαρός,όπου επισημαινόταν ότι η κυβέρνηση αφήνει σκόπιμα την επιχείρηση έξω από την πολιτική επιχορηγήσεων, οδηγώντας τη σε ιδιωτικοποίηση. Αλλωστε, επανειλημμένα διάφορα κυβερνητικά στελέχη με δηλώσεις τους έχουν συνηγορήσει σε μια τέτοια "μαύρη" εξέλιξη.

Η δρομολόγηση της ιδιωτικοποίησης αποκτά το τελευταίο διάστημα επιταχυνόμενους ρυθμούς. Ακριβείς πληροφορίες, που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, κάνουν λόγο για συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους πρώην ιδιοκτήτες, την οικογένεια Κεφάλα!Με λίγα λόγια, η κυβέρνηση σχεδιάζει την επαναφορά της σε αυτούς που τη "φέσωσαν" με 17 δισ. δρχ. χρέη. Οι εκτιμήσεις, εξάλλου, αρμόδιων κυβερνητικών οργάνων, ότι η ΣΟΦΤΕΞ θα εκποιηθεί μέσα στο '96, έρχονται να επιβεβαιώσουν τις πληροφορίες, μια και το μοναδικό εμπόδιο μέχρι τώρα ήταν οι προσφυγές των πρώην ιδιοκτητών σε ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια, με αίτημα την εκ νέου απόκτησή της και οι οποίες "φρέναραν" τις διαδικασίες ξεπουλήματος.

Περίπου 60 χρόνια ζωής "μετρά" η "Αθηναϊκή Χαρτοποιία", γνωστή ως ΣΟΦΤΕΞ. Μέχρι το '80 κατείχε μονοπωλιακή θέση στην ελληνική αγορά. Ομως, τα συνεχή θαλασσοδάνεια των ιδιοκτητών, τα οποία παίρνονταν στο όνομα της επιχείρησης, αλλά τροφοδοτούσαν άλλες δραστηριότητές τους (ξενοδοχειακές, εμπορικές, οικοδομικές), είχαν αποτέλεσμα το '84 να συσσωρευτούν χρέη 17 δισ. δρχ. και να εκπέσει η διοίκηση της εταιρίας. Το Μάρτη του ίδιου χρόνου η κυβέρνηση μετοχοποιεί τα χρέη και η ΣΟΦΤΕΞ περνά στον έλεγχο του ΟΑΕ. Συγκεκριμένα, το 64% των μετοχών έχει ο ΟΑΕ και το 36% η Εθνική Τράπεζα.

Η πορεία προς την επανιδιωτικοποίησή της προδιαγράφτηκε από την αρχή, με την πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις απέναντι στην εταιρία, που αποσκοπούσε απλώς στη συντήρησή της. Καμιά επένδυση, κανένα μέτρο στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξής της! Την ίδια ώρα που επιδοτούνταν με αρκετά δισ. δρχ. οι ιδιωτικές εταιρίες, ακόμα και η πολυεθνική ΧΑΡΤΕΛΛΑΣ,σκανδαλωδώς η κυβέρνηση απορρίπτει αίτηση της διοίκησης της εταιρίας (πριν 8 μήνες) για ένταξη στον "αναπτυξιακό" νόμο 2234/94.Είναι χαρακτηριστικό ότι η τελευταία χαρτοποιητική μηχανή που μπήκε στο εργοστάσιο ήταν το '74!Μοναδική εξαίρεση το '93, όταν αγοράστηκε από τον ΟΑΕ το πρώην εργοστάσιο της "Πειραϊκής - Πατραϊκής" στο Μ. Πεύκο. Και τότε, όμως, απλώς χρησιμοποιήθηκαν χρήματα της ασφάλειας (περίπου 6 δισ. δρχ.) από τη μεγάλη πυρκαγιά του Φλεβάρη, για τη δημιουργία εκεί σύγχρονου εξοπλισμού επεξεργασίας χαρτιού.

Ούτε μια δραχμή δεν έχει πάρει με οποιαδήποτε μορφή η επιχείρηση από το δημόσιο, αλλά, παρ' όλα αυτά, είναι κερδοφόρα και εξακολουθεί να κατέχει την πρώτη θέση στην αγορά. Το μεγάλο "ατού" είναι ότι αποτελεί τη μόνη καθετοποιημένη βιομηχανία του κλάδου και παράγει τα πάντα σε χαρτί, όπως μοριοσανίδες, χαρτί γραφής, δημοσιογραφικό, περιτύλιξης, TISSUE (χαρτί οικιακής χρήσης) κλπ., ενώ χρησιμοποιεί σε μεγάλο ποσοστό πρώτη ύλη που φτιάχνει μόνη της.

Χιλιάδες στρέμματα δάσους από ειδικές λεύκες στη Β. Ελλάδα ανήκουν στο δυναμικό της εταιρίας, παράγοντας χαρτόμαζα. Τα στοιχεία δείχνουν το πόσο σημαντική είναι αυτή η δυνατότητα. Τα τελευταία χρόνια η εισαγωγή χαρτόμαζας στοιχίζει στην ελληνική χαρτοβιομηχανία 1.100 δολάρια ο τόνος. Μόνο η ΣΟΦΤΕΞ έχει ανάγκη ετησίως πάνω από 100 χιλιάδες τόνους χαρτόμαζας, μεταφραζόμενο σε δαπάνη 25 δισ. δραχμών. Ομως, το 20 - 30% των αναγκών της αυτών καλύπτεται από τη δική της παραγωγή. Η σημασία του εργοστασίου της Δράμας, όπου γίνεται, εκτός των άλλων, η παραγωγή χαρτόμαζας, είναι προφανής.

Ο εκσυγχρονισμός της επιχείρησης, ωστόσο, καθίσταται αναγκαίος.Πριν λίγες μέρες η διοίκηση της εταιρίας κατέθεσε στο υπουργείο Βιομηχανίας προς έγκριση δυο επενδυτικά προγράμματα, ύψους 7 δισ. δραχμών. Με την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων εκτιμάται - με τη διαβεβαίωση της ΤΖΑΚΟ ΠΕΡΙ, της φινλανδικής εταιρίας που ερευνά παγκοσμίως την παραγωγή χαρτιού - πως θα επιτευχθεί η ανάπτυξη της ΣΟΦΤΕΞ και η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της. Ειδικότερα, απαιτούνται επενδύσεις 3,5 δισ. δρχ. στο εργοστάσιο της Δράμας για: Βελτίωση του μηχανολογικού εξοπλισμού, για καλύτερη ποιότητα χαρτιού γραφής. Βελτίωση του συγκροτήματος για παραγωγή περισσότερης και καλύτερης χαρτόμαζας. Επίσης, επενδύσεις του ίδιου ύψους για το μηχανολογικό εκσυγχρονισμό του εργοστασίου της Αθήνας.

Με στόχο να πιέσει για την έγκριση των προγραμμάτων από την κυβέρνηση, ώστε να σταθεί η ΣΟΦΤΕΞ στα "πόδια" της, το σωματείο των εργαζομένων ανέλαβε κάποιες πρωτοβουλίες, προγραμματίζοντας συναντήσεις με αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, τον πρόεδρο του ΟΑΕ, αλλά και με τα κόμματα.