Ευκαιρία για ανέξοδη επίδειξη "πατριωτισμού", θεωρούν ορισμένες κομματικές ηγεσίες τις στιγμές έντασης στο Αιγαίο, μετά την προκλητική αμφισβήτηση των διεθνών συμφωνιών και της εδαφικής ακεραιότητας από την Τουρκία.

Ο αρχηγός, π.χ., της Πολιτικής Ανοιξης θυμήθηκε ότι τώρα πρέπει να υψώσει η Ελλάδα τη φωνή της στους διεθνείς οργανισμούς για το Κυπριακό, τις σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία, αλλά και για το Κουρδικό. "Ξέχασε", όμως, ότι όταν το Μάρτη του 1995 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα αγνοούσε όλα αυτά επιδεικτικά και απέσυρε το "βέτο" για την Τελωνειακή Ενωση, καθόλου δεν ενοχλήθηκε, γιατί τότε υπήρχε σε εξέλιξη το "ειδύλλιο" με το ΠΑΣΟΚ για την προεδρική εκλογή. Τουλάχιστον τυχοδιωκτική, αν όχι επικίνδυνη και ύποπτη, είναι και η πρόταση του Αντ. Σαμαρά για επέκταση "εδώ και τώρα" των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Σε ποιον προσφέρει υπηρεσίες ο αρχηγός της Πολιτικής Ανοιξης; Πάντως, όχι στην προσπάθεια ειρήνευσης στην περιοχή...

...και λάθος δρόμος

Τόσο, όμως, ο Αντ. Σαμαράς, όσο και ο Μ. Εβερτ, καθώς και η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη στρέφουν ικετευτικά τα βλέμματά τους προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη ΔΕΕ, το ΝΑΤΟ κλπ. και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για τη... σωτηρία της χώρας. Εξακολουθούν να προσφεύγουν στο λύκο για να φυλάξει τα πρόβατα.

Κανένα συμπέρασμα δε θέλουν να βγάλουν - τους εμποδίζει η εθελοδουλία τους - από τη στάση μέχρι σήμερα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Κανένα συμπέρασμα δε θέλουν να βγάλουν από τη στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του γγ του ΝΑΤΟ, ούτε από τη σκόπιμη εκκωφαντική σιωπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αντί, λοιπόν, να προσανατολίζονται στην κατεύθυνση της λήψης όλων των αναγκαίων μέτρων για μια σταθερή και ψύχραιμη αντιμετώπιση της κατάστασης, όλο και περισσότερο αλληθωρίζουν προς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Τίποτα καλό δεν προμηνύεται από αυτό τον προσανατολισμό, ο οποίος αν δεν αλλάξει, θα διογκώσει και θα επιδεινώσει τα προβλήματα.