Tελικά, τίποτε δεν είναι τυχαίο από τα όσα κατά καιρούς κάνει το κυβερνητικό "σοσιαλιστικό" κόμμα. Το κόμμα, που επιδεικνύει απίστευτα δείγματα πολιτικής αλητείας, εμπαίζοντας, αυτή τη φορά, ξεδιάντροπα και τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Που, από τη μία και διά στόματος του υφυπουργού Εσωτερικών Λ. Παπαδήμα, δηλώνει σε εκπροσώπους των εργαζομένων της χωματερής των Ανω Λιοσίων ότι "εξετάζει θετικά" τις τροπολογίες, που έχουν κατατεθεί στη Βουλή. Τροπολογίες, που αποσκοπούν στην ικανοποίηση ενός καθ' όλα δίκαιου αιτήματος των εργαζομένων. Να μονιμοποιηθούν και να μην παραμένουν υπό καθεστώς ομηρίας, ως έκτακτοι, ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ενώ, ασχολούνται, δηλαδή, με ένα "προϊόν", που υπήρχε και θα υπάρχει πάντα και, από ό,τι φαίνεται, "ευδοκιμεί" ιδιαίτερα στις μέρες μας: Το σκουπίδι. Που, από την άλλη, μέσα στη Βουλή παρουσιάζει τον υπουργό Εσωτερικών να έρχεται σε δήθεν σύγκρουση με βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, για το αν και πόσοι πρέπει να μονιμοποιηθούν. Μια "σύγκρουση", που είχε σαν αποτέλεσμα τροπολογία περί μονιμοποίησης των εργαζομένων να μην ψηφιστεί, ο απαράδεκτος θεσμός των εκτάκτων να "ζει και να βασιλεύει" και οι κυβερνητικοί παράγοντες άνετα να "παράγουν" πολιτική, μέσω ρουσφετιών και πελατειακών σχέσεων.

Tο "κεντροαριστερό" κυβερνών κόμμα δε διστάζει, εξωθώντας τους εργαζόμενους σε συνέχιση της απεργίας τους και σε περαιτέρω κλείσιμο της χωματερής, να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Δε διστάζει να σταυρώσει τα χέρια και αμέριμνο να "αγναντεύει" τις σακούλες με τα σκουπίδια, να σωριάζονται στους δρόμους για μέρες. Δε διστάζει να το κάνει, προκειμένου να παρουσιαστεί "εντάξει" απέναντι στις Βρυξέλλες και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει, για μείωση του δημόσιου τομέα, μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα και εφαρμογή και σ' αυτόν "ελαστικών σχέσεων εργασίας".

Kαι το "κοινωνικά ευαίσθητο" κυβερνών κόμμα επιδίδεται σ' αυτούς τους επικίνδυνους χειρισμούς, έχοντας ανακαλύψει μια "συνταγή", δοκιμασμένη από παλιά: τον "κοινωνικό αυτοματισμό". Ποντάρει στην αναμενόμενη αντίδραση κατοίκων των πόλεων, που θα διαμαρτυρηθούν για τους σωρούς των σκουπιδιών και θα απαιτήσουν την αποκομιδή τους. Ποντάρει στο γεγονός ότι, μέσω των "Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης", που το στηρίζουν, θα στρέψει τα βέλη ενάντια στους εργαζομένους. Θα αποποιηθεί της βαρύτατης ευθύνης που φέρει, λέγοντας πως "για όλα φταίνε οι συντεχνίες, που διεκδικούν περισσότερα από όσα δικαιούνται, ενώ πασχίζουμε για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση". Θα πει πολλά, αλλά πολλούς δε θα πείσει. Γιατί ο κατήφορος για το κυβερνών κόμμα μπορεί να είναι ατελείωτος, αλλά δεν περνά απαρατήρητος. Γνώση δεν έχουν μόνο οι άρχοντες.