Τετάρτη 28 Μάη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 3
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η πραγματική προϋπόθεση

Και τώρα τι κάνουμε με τους "βαρβάρους"; Η τηλεοπτική συνέντευξη του Τούρκου Προέδρου Σ. Ντεμιρέλ και οι δηλώσεις του προσφιλούς συνομιλητή του Γ. Παπανδρέου, υφυπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Ο. Οϊμέν, δημιούργησαν "απογοήτευση" στους χειριστές των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Λες και είπαν κάτι διαφορετικό από τις γνωστές θέσεις της Αγκυρας, λες και δεν εξέφρασαν την πάγια επιθετική πολιτική της. Φαίνεται ότι οι ιθύνοντες είχαν πειστεί ότι η ελληνοτουρκική προσέγγιση - όπως έχει δρομολογηθεί μέσα στα αμερικανο-ΝΑΤΟικά πλαίσια - βρίσκονταν σε πολύ καλό δρόμο και η στάση αυτή των Τούρκων επισήμων μάλλον τους εξέπληξε.

Από την άλλη, ξεσπάθωσαν οι οπαδοί του "μη διαλόγου", γιατί τάχα δικαιώθηκαν από τις τελευταίες εξελίξεις και τάχα επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά η εθνικιστική και αντιδραστική θέση τους ότι δεν μπορεί να γίνει κανένας διάλογος με τη γειτονική χώρα.

Ωστόσο, οι κυβερνώντες δε φαίνεται να βγάζουν τα αναγκαία συμπεράσματα για το πλαίσιο και τους όρους πραγματοποίησης του διαλόγου με την Τουρκία και προσπαθούν να αρθρώσουν διάφορες δικαιολογίες. Με τη στάση της αυτή, λένε, η Τουρκία εκτίθεται και "απομονώνεται" στη "διεθνή κοινή γνώμη" και αποκαλύπτεται σε αυτήν η αδιαλλαξία της. Μας λένε, δηλαδή, ότι οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ενωση κ.ά. δε γνωρίζουν την επιθετική πολιτική και τις διεκδικήσεις της Αγκυρας - ούτε έχουν ακούσει τίποτα για το Κυπριακό - και περιμένουν τη διαδικασία του διαλόγου για να "λάμψει η αλήθεια". Λες και δεν είναι οι Αμερικανο-ΝΑΤΟικοί σύμμαχοι που ενθαρρύνουν την Αγκυρα στις βλέψεις στο Αιγαίο, λες και δεν είναι αυτοί που υποδαυλίζουν τη θεωρία των "γκρίζων ζωνών" στο Αιγαίο, λες και δεν είναι αυτοί που επιδιώκουν να διχοτομήσουν το Αιγαίο και το Κυπριακό, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους πρώτα και κύρια συμφέροντα και να ενισχύσουν τον επιδιαιτητικό τους ρόλο στην περιοχή.

Αλλωστε, και οι Τούρκοι ξέρουν να "παίζουν" περίφημα σε αυτό το επίπεδο και να εμφανίζονται οπαδοί του διαλόγου, όπως το έκανε ο Σ. Ντεμιρέλ, και να εξισορροπούν τις εντυπώσεις.

Εξίσου φτηνό και σαθρό είναι το επιχείρημα ότι μέσα από το διάλογο θα αποδειχτεί ο "αποσταθεροποιητικός ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή", ενώ, αντίθετα, θα φανεί ότι η κυβέρνηση "επιθυμεί να διαδραματίσει ένα ρόλο σταθερότητας, ειρήνης και φιλίας". Οι ΗΠΑ έχουν συγκεκριμένα σχέδια που επιδιώκουν να επιβάλουν στην περιοχή και αυτά είναι που προέχουν. Οι "διαφορές" μεταξύ των δύο χωρών μικρή σημασία έχουν στους σχεδιασμούς τους και μάλλον αξιοποιούνται στην κατεύθυνση της επιβολής των σχεδίων τους.

Είναι ολοφάνερο ότι η πολιτική της κυβέρνησης στα Ελληνοτουρκικά έχει παγιδευτεί μέσα στα αδιέξοδα, που με την πολιτική της ανάθεσης και υποταγής στους "ισχυρούς συμμάχους", έχει δημιουργήσει. Το χειρότερο είναι ότι επιμένουν να βαδίζουν στην ίδια γραμμή πλεύσης, γεγονός που δεν προμηνύει τίποτα καλό για τη μείωση της έντασης στην περιοχή και την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι ο μόνος τρόπος, για να επιτευχθεί κάποια πρόοδος και βελτίωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι να αναζητηθούν λύσεις έξω από τα ασφυκτικά και επιζήμια για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ΝΑΤΟικά πλαίσια. Αυτός ο τρόπος είναι και η πραγματική προϋπόθεση για να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ