Τετάρτη 28 Μάη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η κάνναβις, ο Πρετεντέρης και ο γενιτσαροκανιβαλισμός

Οποιος είχε πει κάποτε ότι η εμπάθεια θολώνει το μυαλό, ήξερε τι έλεγε. Αν είχε, όμως, γνωρίσει τον κύριο Πρετεντέρη, θα είχε αλλάξει την έκφραση και θα πρόσθετε: Οποιος δεν είναι καθόλου σε θέση να ελέγχει την εμπάθειά του, το μυαλό του κατεβαίνει σε πρωτόγονο επίπεδο των ενστικτωδών κραυγών.

Κραυγάζει, λοιπόν, ο κύριος Πρετεντέρης και κάνει μαθήματα δημοκρατίας "στην κυρία Αλέκα, στον κύριο Κόρακα και όλους τους άλλους εκεί στον Περισσό".

Αφορμή στάθηκαν οι αντιδράσεις της Αλ. Παπαρήγα, του Στρ. Κόρακα και του γραμματέα της ΚΝΕ στα γνωστά αποφθέγματα του κυρίου Γ. Παπανδρέου, αναφορικά με την καλλιέργεια χασισιού στο μπαλκόνι "δι' ιδίαν χρήσιν". Αυτό δεν το είχαν σκεφτεί ούτε σ' αυτή τη μοναδική χώρα, που νομιμοποίησε τη χρήση ψυχοτρόπων ουσιών...

Οι μαρξιστές - λενινιστές, κυνηγοί μαγισσών, σύμφωνα με τον αρθρογράφο (μιλάμε για άρθρο του στο "Βήμα" της Κυριακής 25.5.97), τα έχουν βάλει με "επικίνδυνες απόψεις" και θέλουν να λιντσάρουν τον υπεύθυνο, να τιμωρήσουν αμέσως την άλλη γνώμη, μόλις ακουστεί. Και προσθέτει ότι δεν είναι πρόβλημα λιντσαρίσματος, αλλά δημοκρατίας. Μα, ακριβώς εκεί είναι το θέμα και φαίνεται ότι δε θέλει ή δεν μπορεί να το καταλάβει ο κύριος Πρετεντέρης. Γι' αυτό, άλλωστε, μιλήσαμε στην αρχή για την εμπάθεια που θολώνει το μυαλό και παραλύει τις διαδικασίες ορθολογικής σκέψης, που οδηγεί το μέτρο της κρίσης ενός ανθρώπου.

Εδώ δεν πρόκειται για το δίλημμα λιντσάρισμα ή δημοκρατία, όπως λέει ο αρθρογράφος του "Βήματος", αλλά για το λιντσάρισμα της δημοκρατίας και μάλιστα με τρόπο ...παραισθησιογόνο. Ισως γι' αυτό δεν παίρνεται εύκολα χαμπάρι.

Αλλά ας παραθέσουμε ορισμένα λόγια πρετεντερικά:

"...ο καθένας δικαιούται να συμφωνεί ή να διαφωνεί", "Ο καθένας σε αυτή την κοινωνία καλλιεργεί μια ειδική γνώση και κατανόηση του κεφαλαίου "ναρκωτικά", με τις όποιες υποσημειώσεις του. Ο καθένας, όμως, καλλιεργεί και μια ειδική αντίληψη ανοχής των απόψεων που είναι διαφορετικές από τις δικές του. Στις πολιτισμένες κοινωνίες, μάλιστα, συνηθίζουμε να λέμε ότι αυτό είναι και το ακριβές μέτρο της δημοκρατίας: η ελευθερία της άποψης και η ανοχή του Αλλου, του διαφορετικού".

Ας δούμε τι γνώση καλλιεργεί ένας μαστουρωμένος και ο κάθε λογής ντρογκαρισμένος... Αλλά πέρα απ' αυτό παρατηρείται, και όχι μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση, πόσο συγκινητικά κόπτεται ο κύριος Πρετεντέρης - και δεν είναι ο μόνος - αν πρόκειται να υπερασπιστεί το δικαίωμα της διάδοσης αντιδημοκρατικών απόψεων, στο όνομα της δημοκρατίας. Ο καθένας έχει, βέβαια, το δικαίωμα να "διαλέξει" την αυτοκαταστροφή του. Μόνο που τον κάνουν να τη διαλέξει. Μόνο που τον κάνουν ν' αυτοκτονήσει, με "ελεύθερη" απόφαση σ' αυτήν τη δημοκρατία. Είναι η σύγχρονη μέθοδος του αυταρχισμού.

Εδώ ακριβώς οριοθετείται το όριο της πρετεντερικής δημοκρατίας. Διότι θα πειθόμασταν για τις καλές του προθέσεις σ' ό,τι αφορά τη δημοκρατία, αν υπερασπιζόταν με το ίδιο μένος το δικαίωμα "όλων εκείνων στον Περισσό", μαζί και του "φωνασκούντος Κνίτη" να πουν τη γνώμη τους. Στο κάτω - κάτω της γραφής, δε φωνασκούν εν ερήμω. Οσοι φωνάζουν γι' αυτό το θέμα, είναι κανίβαλοι, σύμφωνα με τον πεφωτισμένο αρθρογράφο του "Βήματος".

Αποδείχνεται, λέει, ότι "η Ελλάδα διαθέτει περισσότερους κανίβαλους από κομμουνιστές και ορθώς, το ΚΚΕ κανιβαλίζει, μπας και μαζέψει καμία ψήφο. Το κάνουν, γιατί είναι το μόνο πράγμα που ξέρουν να κάνουν".

Το μόνο; Καλούμε τον κύριο Πρετεντέρη στον Περισσό, για να δει την έκθεση για τα 50 χρόνια της Μακρονήσου και να μας πει μετά, ποιοι είναι οι κανίβαλοι και τι τράβηξαν όσοι ήθελαν να εκδηλώνουν τη διαφορετική από το τότε κατεστημένο γνώμη τους. Είπαμε: Η εμπάθεια θολώνει την κρίση, γιατί, αν έβλεπε ο κύριος Πρετεντέρης, θα διαπίστωνε ότι:

  • Οι ψηφοθηρικοί κανίβαλοι του Περισσού, όπως και άλλοι κανίβαλοι της ελληνικής κοινωνίας, τα βάζουν μ' όσους αδιαφορούν εγκληματικά μπροστά στο θέαμα της σάρκας νέων ανθρώπων, που κατασπαράζεται από την υπερβολική δόση δημοκρατίας και οδηγείται στον οδυνηρό λευκό θάνατο.
  • Οι κανίβαλοι του Περισσού και οι σύμμαχοί τους τα βάζουν ακόμα περισσότερο μ' όσους χρησιμοποιούν το αξίωμά τους - είτε στην κυβέρνηση, είτε στη δημοσιογραφία - για να υποθάλπουν μισανθρωπιά, υπερβαίνοντας τον εαυτό τους στην άμιλλα της υποκρισίας.

Από τέτοιους κανίβαλους, όμως, δεν προέρχεται ο κίνδυνος. Ο κίνδυνος δεναπό το "φωνασκούντα Κνίτη", αλλά από τους Πρετεντέρηδες και κάθε ομοϊδεάτη τους, που υποστηρίζουν ότι καμία δημοκρατία δεν κινδύνευσε ποτέ από μαστούρα. Βεβαίως, η δημοκρατία κινδυνεύει πολύ περισσότερο από κάθε είδους γενιτσαροκανίβαλων, που χτίζουν τη "δημοκρατία της μαστούρας".

Αννα ΙΩΑΝΝΑΤΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ