Με εκδικητική μανία, πετώντας τις όποιες εκσυγχρονιστικές μάσκες της, η κυβέρνηση Σημίτη οργανώνει σε όλη τη χώρα μαζικές διώξεις αγροτών μετατρέποντας τα δικαστήρια σε αγροτοδικεία. Είναι γνωστές οι αλλεπάλληλες δίκες που έχουν γίνει και στις οποίες παραπέμφθηκαν εκατοντάδες αγρότες, ενώ καταδικάστηκαν ήδη πολλές άλλες εκατοντάδες αγροτών - κάποιοι σε βαριές ποινές. Ταυτόχρονα, δεκάδες ακόμα δίκες έχουν προαναγγελθεί για χιλιάδες αγρότες που συμμετείχαν στις αγροτικές κινητοποιήσεις. Προχτές, ωστόσο, ολοκληρώθηκε η μοναδική στο είδος της δίκη σε βάρος των μελών της Πανθεσσαλικής (ΠΑΣΕ) που καταδικάστηκαν για "άμεση συνεργία σε παρακώλυση συγκοινωνιών". Μάλιστα, ενώ τα μέλη της ΠΑΣΕ είχαν παραπεμφθεί με την κατηγορία της "ηθικής αυτουργίας για παρακώλυση συγκοινωνιών" η εισαγγελέας του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, κατά περίεργο τρόπο, όταν διαπίστωσε πως δεν "έβγαινε" με τέτοια κατηγορία να καταδικαστούν τα μέλη της Πανθεσσαλικής, άλλαξε την κατηγορία και πρότεινε την καταδίκη των μελών της ΠΑΣΕ αποδίδοντάς τους την κατηγορία της "άμεσης συνεργίας στο αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνίας", για τα μπλόκα των αγροτών!

Η όλη μεθόδευση και το "στήσιμο" της δίκης της ΠΑΣΕ, η ίδια η ακροαματική διαδικασία επιβεβαιώνουν και αποδείχνουν πως η κυβέρνηση επιδίωξε, με κάθε μέσο, αυτή τη δίκη και την καταδίκη της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των αγροτών. Κι αυτό όχι για να αποδοθεί δικαιοσύνη, αλλά για να δείξει η κυβέρνηση την "πυγμή της" προς κάθε ενδιαφερόμενο! Γιατί τι άλλο μπορεί να σηματοδοτεί το γεγονός ότι διαχώρισε από τη δίκη την περίπτωση του βουλευτή του ΚΚΕ Βαγγέλη Μπούτα, ηγετικού στελέχους της ΠΑΣΕ, ο οποίος, μάλιστα, πρωτοστάτησε σε όλες τις μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις; Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης - όπως κατήγγειλε ο ίδιος ο βουλευτής του ΚΚΕ - είχε συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Αν παραπεμπόταν με τα άλλα μέλη της ΠΑΣΕ θα έπρεπε πρώτα να ζητηθεί από τη Βουλή η άρση της βουλευτικής ασυλίας του και μετά να προχωρήσει η δίκη της Πανθεσσαλικής.Βεβαίως, όσον αφορά τον ίδιο τον βουλευτή του ΚΚΕ ήταν δεδομένο ότι δε χρειαζόταν καμιά βουλευτική ασυλία και ο ίδιος την αποποιήθηκε, ζητώντας να δικαστεί με τους συναδέλφους του και τους άλλους αγρότες. Ομως, τυπικά θα έπρεπε να αρθεί από τη Βουλή η βουλευτική ασυλία και αυτό θα καθυστερούσε ένα χρονικό διάστημα. Αυτό, ακριβώς, προσπάθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να αποφύγει. Γι' αυτό, επιδίωξε το διαχωρισμό - τη μη παραπομπή του Β. Μπούτα - για να στείλει, άρον άρον, στα δικαστήρια και να καταδικάσει την Πανθεσσαλική. Αυτή είναι η σκοπιμότητα που υποκρύπτει η όλη μεθόδευση και η οποία καταγγέλθηκε στο δικαστήριο.

Το πρόβλημα αφορά, ωστόσο, και την ίδια τη λειτουργία, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Σχετίζεται με την ίδια την καταδικαστική απόφαση παρά τη σαθρότητα του κατηγορητηρίου και την απαράδεκτη αλλαγή (του κατηγορητηρίου) προς το τέλος της διαδικασίας, με προφανή στόχο να καταδικαστούν πάση θυσία τα μέλη της Πανθεσσαλικής. Η διώκουσα αρχή έσπευσε να υιοθετήσει τη μεθοδολογία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, διαχωρίζοντας την περίπτωση του Β. Μπούτα... Ολα αυτά, ασφαλώς, δεν προσθέτουν κύρος στη Δικαιοσύνη. Πολύ περισσότερο που οι μαζικές διώξεις των αγροτών εξελίσσονται στο φόντο της σχετικής εντολής, ουσιαστικά, του πολιτικού τους προϊστάμενου, του γνωστού Ε. Γιαννόπουλου, προς τους εισαγγελείς της επικράτειας... να παρέμβουν. Και με δεδομένες, επίσης, τις άλλες "παρεμβάσεις και παραινέσεις" κυβερνητικών και κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που, προκαταβολικά, χαρακτήριζαν ως αδίκημα το ιερό και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των αγροτών να αγωνίζονται με τη μορφή που εκείνοι επιλέγουν για τα δικαιώματά τους, για τη λύση των προβλημάτων τους, και προέτρεπαν στη δίωξη των αγροτών.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, επιδίωξε την καταδίκη και αρνείται τη νομοθετική ρύθμιση του πολιτικού προβλήματος των διώξεων μέσω της Βουλής, όχι μόνον για να εκδικηθεί τους αγωνιστές αγρότες - που κουρέλιασαν τις "εκσυγχρονιστικές μάσκες" της, οι οποίες κρύβουν το μεσαίωνα που οδηγεί η αντιαγροτική πολιτική(ΚΑΠ και ΓΚΑΤΤ) με το ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων αγροτών κλπ - αλλά ποινικοποιεί τους αγροτικούς αγώνες, κυρίως, για να τρομοκρατήσει και εκφοβίσει τους αγωνιζόμενους για να μη διεκδικούν τα δικαιώματά τους, για να "σπάσει το αγωνιστικό τους φρόνημα" και να τους υποτάξει, ώστε να αποδεχτούν σαν μοιραία την επιβολή της καταστροφικής πολιτικής της ΚΑΠ και της ΓΚΑΤΤ. Αυτό, προσπαθεί να σηματοδοτήσει με τις διώξεις και την εσπευσμένη καταδίκη της Πανθεσσαλικής. Επιδιώκει,έτσι, να "νουθετήσει" και τους άλλους εργαζόμενους για να μην ξεσηκωθούν ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας του Μάαστριχτ, που καταδικάζουν.

Γι' αυτό και η επίθεση αυταρχισμού της κυβέρνησης Σημίτη με τα αγροτοδικεία, τις διώξεις, τις στημένες δίκες και καταδίκες των αγωνιστών αγροτών έχουν και, αντικειμενικά, παίρνουν ευρύτερες διαστάσεις και αφορούν όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους, το μαζικό λαϊκό κίνημα. Γι' αυτό και πρέπει όχι μόνον να εκφραστεί έμπρακτα η συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους διωκόμενους και δικαζόμενους αγρότες, αλλά και να ορθώσουν όλοι οι εργαζόμενοι ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ κατά της τρομοκρατικής κυβερνητικής επιχείρησης, για να σταματήσουν οι διώξεις με νομοθετική ρύθμιση, πριν η κατάσταση πάρει διαστάσεις. Οσο για την κυβέρνηση Σημίτη, το σίγουρο είναι ότι, με τις μαζικές τρομοκρατικές διώξεις, γράφει μια μοναδική, μαύρη σελίδα αυταρχισμού και τρομοκρατίας στη νεότερη ιστορία του αγροτικού και γενικότερα του μαζικού λαϊκού κινήματος. Ομως, ας μην έχει αυταπάτες πως μπορεί να υποτάξει τους αγρότες, τους εργάτες, τους άλλους εργαζόμενους. Θα τους βρει όλους μπροστά αγωνιστικά!