Το χαρτί των "μεγάλων οφειλετών" αποφάσισε να ανασύρει για μία ακόμη φορά το υπουργείο Οικονομικών, σε μια σαφή προσπάθεια να δείξει δήθεν προσήλωση στην υπόθεση της είσπραξης μεγάλων χρεών και να προκαλέσει αντιπερισπασμό στα συνεχώς διογκούμενα φορολογικά βάρη, που θίγουν τους μισθοσυντήρητους και συνταξιούχους. Τα παραπάνω προκύπτουν από τις χτεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ανακοίνωσε πως τώρα δόθηκε εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να συγκεντρώσουν τα στοιχεία για τους μεγάλους οφειλέτες του δημοσίου.

Αν και τα πάσης φύσεως χρέη ιδιωτών και επιχειρήσεων προς το δημόσιο είναι τεράστια - μόνο σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη οι οφειλές ανέρχονται σε 1,65 τρισ. δραχμές - οι εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Οικονομικών χρησιμοποιούσαν την υπόθεση "μεγάλοι οφειλέτες" είτε για λόγους εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης, είτε σαν πρόσχημα για τη λήψη και νέων αντιλαϊκών μέτρων. Παράγοντες πάντως του υπουργείου ισχυρίζονταν ότι η συγκέντρωση στοιχείων μεγαλοοφειλετών συνδέεται με την - εντός ολίγων ημερών - δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου με τις νέες μειωμένες ποινές για φορολογικές παραβάσεις και για τα ληξιπρόθεσμα χρέη και στόχο έχει τον εξαναγκασμό τους στην καταβολή των οφειλόμενων ποσών.

Οπως ανέφερε χτες ο υφυπουργός Οικονομικών, στην κεντρική υπηρεσία υπάρχουν κατάλογοι με πάνω από 1.000 ονόματα μεγαλοφειλετών από Αθήνα, Πειραιά και Θεσσαλονίκη, ενώ τις επόμενες μέρες θα υπάρξουν και νέοι κατάλογοι με ονόματα οφειλετών από την επαρχία.

Μεγαλοοφειλέτες - σύμφωνα με τις διευκρινίσεις του Γ. Δρυ - θεωρούνται οι 20 πρώτοι οφειλέτες στις καταστάσεις των εφοριών των αστικών πόλεων της χώρας, ενώ για τις ΔΟΥ της επαρχίας ο σχετικός αριθμός περιορίζεται στους 10.

Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών, το συνολικό ύψος των χρεών προς το δημόσιο, από τους οφειλέτες των τριών μεγάλων πόλεων της χώρας, ανέρχεται σήμερα σε 1,65 τρισ. δραχμές και επιμερίζεται: Αθήνα: 1,4 τρισ. δραχμές. Πειραιάς: 220,6 δισ. δραχμές. Θεσσαλονίκη: 34,6 δισ. δραχμές. Πρόκειται για χρέη που προήλθαν από μη καταβολή παρακρατούμενων φόρων (ΦΠΑ, Φόρος Μισθωτών Υπηρεσιών, Χαρτόσημο), φόρων κεφαλαίου (μεταβιβάσεις ακινήτων, δωρεές, γονικές παροχές) κλπ.

Και αν ακόμη έχουν βάση οι ισχυρισμοί ότι η... αναμόχλευση του φακέλου "μεγάλοι οφειλέτες" στόχο έχει να σύρει ορισμένους από αυτούς στα κρατικά ταμεία να πληρώσουν τις καθυστερημένες οφειλές τους, σε συνδυασμό με τη μείωση των προστίμων και των προσαυξήσεων, το πολιτικό πρόβλημα παραμένει ακέραιο. Η επιλεκτική και καιροσκοπική αντιμετώπιση του όλου θέματος από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών φέρνει στην επιφάνεια τις αφανείς και προνομιακές σχέσεις που έχουν δημιουργήσει οι κυβερνήσεις με τις κατηγορίες εκείνες των μεγαλοοφειλετών (επιχειρηματίες, κάτοχοι μεγάλης περιουσίας) οι οποίοι όχι μόνο δεν οχλούνται από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, αλλά εκμεταλλευόμενοι την ανοχή των κυβερνήσεων συνεχίζουν να "φεσώνουν" το δημόσιο με χρέη που μετρούνται πλέον σε τρισ.

Τέλος, σε μια προσπάθειά του να ανασκευάσει τις προχτεσινές δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες τα φετινά φορολογικά έσοδα θα παρουσιάσουν υστέρηση 150 δισ. δρχ., επιχείρησε να υποστηρίξει ότι η αναφορά του είχε σχέση με την επιπλέον υστέρηση εσόδων το 1996. Κάτι τέτοιο όμως δε φαίνεται να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού με βάση τα αρχικά στοιχεία της κυβέρνησης η υστέρηση είχε υπολογιστεί στα 170 δισ. δρχ. και οριστικοποιήθηκε στα 270 δισ. δρχ. με επιπλέον υστέρηση 100 δισ. δραχμών.