Μαγική εικόνα αποτελεί η κατάσταση του ελληνικού στίβου το 1996. Από τη μια μεριά, μια ομοσπονδία, ο ΣΕΓΑΣ, που παραπαίει, με μια ηγεσία που βάλλεται πανταχόθεν και από την άλλη, μια σειρά επιτυχιών σε Ολυμπιάδα, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και Μπρούνο Τζάουλι. Το μυστικό για τη λύση του "μυστηρίου" βρίσκεται στη σκληρή προσπάθεια των αθλητών με τους προπονητές τους που τους οδήγησε στο δρόμο των επιτυχιών. Την ίδια στιγμή στο ΣΕΓΑΣ εξελίσσεται ένας λυσσαλέος ενδοΠΑΣΟΚικός πόλεμος ανάμεσα στην ομάδα Μολυβά και στους εσωκομματικούς της αντιπάλους που έχουν εξασφαλίσει την κομματική στήριξη.

Η μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού στίβου ήταν η Ολυμπιάδα, όπου εκτός από το αργυρό μετάλλιο της Μπακογιάννη, υπήρχαν ακόμα η τέταρτη θέση της Ξάνθου, η πέμπτη της Βασδέκη, η έκτη του Παπακώστα, οι προκρίσεις στον τελικό του Γκατσιούδη και της Πατουλίδου. Η Μπακογιάννη στον τελικό του ύψους μας άφησε όλους άφωνους, πετυχαίνοντας τρεις φορές πανελλήνιο ρεκόρ, φτάνοντάς το μέχρι το 2.03, δηλαδή 33 πόντους πάνω από το ύψος της. Στους Ολυμπιακούς πανελλήνια ρεκόρ πέτυχαν ακόμα η Βασδέκη με 14.49 και ο Γκατσιούδης με 87.12.

Η καλή μέρα για το 1996 φάνηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου στη Στοκχόλμη, όπου ο ελληνικός στίβος έκανε την καλύτερή του εμφάνιση κατακτώντας ένα χρυσό με την Θάνου στα 60μ., δύο αργυρά με την Μπακογιάννη στο ύψος και τον Αλεξόπουλο στα 200μ., και τρία αργυρά με τον Σπ. Βασδέκη στο μήκος, τον Ν. Παπούλια στα 3.000μ και την Ολγα Βασδέκη στο τριπλούν.

Το καλοκαίρι η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήρθε από τη Λισαβόνα και από τους αγώνες του Μπρούνο Τζάουλι. Η ελληνική ομάδα, παρά τις απουσίες αρκετών αθλητών, πέτυχε να ανέβει στη σούπερ κατηγορία της Ευρώπης, κάνοντας πραγματικότητα ένα μακρινό όνειρο. Η Ελλάδα είναι πια ανάμεσα στις οκτώ πρώτες δυνάμεις της Ευρώπης στους άνδρες.

Το 1996 καταρρίφθηκαν 58 φορές πανελλήνια ρεκόρ στις κατηγορίες ανδρών και γυναικών. Μεταξύ άλλων στα 100μ από το Γενοβέλη με 10.15, στα 110 εμπ. από τον Μπίσμπα με 13.63, στο μήκος από την Ξάνθου με 7.01.

Το 1997 είναι η χρονιά - πρόκληση για τον ελληνικό στίβο, αφού το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα διοργανώνεται στην Αθήνα. Πρόκληση σε δύο επίπεδα, διοργανωτικό και αθλητικό. Στο πρώτο επίπεδο τα πράγματα δεν παρουσιάζονται ρόδινα, αφού λίγους μήνες πριν το μεγάλο ραντεβού παραμένει πάντα ζωντανή η διαμάχη ανάμεσα στο ΣΕΓΑΣ και την αθλητική ηγεσία. Μια διαμάχη που υπονομεύει την κορυφαία διοργάνωση που έχει αναλάβει η χώρα στο 20ό αιώνα.