- Οι αυξήσεις στις συντάξεις για το 1997 που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός είναι εξευτελιστικές. Παράλληλα, ανακοινώθηκαν αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Τι σημαίνει αυτό για τους χαμηλοσυνταξιούχους;

- Το 1997 μπαίνει με μπαράζ αυξήσεων στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στα ποτά, στα τσιγάρα, ακολουθούν τα εισιτήρια των λεωφορείων, η απελευθέρωση των ενοικίων, η ανακοστολόγηση "προς τα πάνω" όλων των φαρμάκων. Η ακρίβεια καλπάζει, γεγονός που παραδέχεται και η κυβέρνηση. Για το λόγο αυτό, πριν λίγες μέρες, είχε γίνει συνάντηση μεταξύ της υπουργού Ανάπτυξης, των βιομηχάνων και των εμπόρων, προκειμένου να τους πείσει να συγκρατήσουν τις τιμές. Εχουμε, δηλαδή, μια πραγματική ληστεία των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Εκεί οδηγεί η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς που ένθερμος υποστηρικτής της είναι ο πρωθυπουργός.

Στο μεταξύ, η κυβέρνηση εξήγγειλε αυξήσεις ντροπής και εξαθλίωσης για τις συντάξεις με βάση τον υποτιθέμενο πληθωρισμό. Για το πρώτο εξάμηνο δίνει 2% και για το δεύτερο 2,5%, δηλαδή μέσος όρος 3,25% για συντάξεις μέχρι 130.000 δραχμές, όταν το όριο φτώχειας για ένα ζευγάρι είναι 150.000 δραχμές μηνιαίως. Αυτό δραχμικά σημαίνει για περισσότερους από 700.000 συνταξιούχους του ΙΚΑ, του ΤΕΒΕ, του ΤΣΑ, του ΝΑΤ του Δημοσίου και άλλων Ταμείων, 60 - 140 δραχμές την ημέρα. Για τις συντάξεις 130.000 - 240.000 δραχμές δίνει 1+1%. Κι ερωτώ τον πρωθυπουργό: αυτές τις πενταροδεκάρες ο συνταξιούχος πού να τις πρωτοδώσει, πού να τις "πρωτοκολλήσει";

Βέβαια, πέρα απ' αυτό, έχουμε τη φορολογική ληστεία, αφού δεν τιμαριθμοποιούνται τα φορολογικά κλιμάκια. Συνεπώς, η κυβέρνηση θα εισπράξει το ένα δισ. που θέλει από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Πρόκειται για μια σχεδιασμένη επίθεση ενάντια στο εισόδημά μας. Πρόκειται για πολιτική επιλογή της κυβέρνησης που παίρνει από τους μη έχοντες και δίνει στους έχοντες και κατέχοντες.

- Πριν ένα μήνα συναντηθήκατε με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εργασίας. Πού οδήγησαν αυτές οι συναντήσεις;

- Στις συναντήσεις που είχαμε στις 10 Δεκέμβρη με τον πρωθυπουργό και την επομένη με τον υπουργό Εργασίας, έγινε ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά μας, δε συζητάει την επανασύνδεση των συντάξεων με τα 20 μεροκάματα του ανειδίκευτου εργάτη και το 80% του μισθού. Το αίτημα μας αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο και επομένως δεν έχουμε παρά να συνεχίσουμε τους αγώνες μας μέχρι την ικανοποίησή του. Αμέσως μετά τις γιορτές θα συνέλθει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα (ΣΕΑ) Συνταξιούχων για να καθορίσει τις παραπέρα δραστηριότητές της.

- Πώς πρέπει να δράσουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι για να επιβιώσουν; - Πρέπει να δημιουργηθεί μέτωπο όλων των αδικημένων απ' αυτή την πολιτική για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Προβλέπω ότι το 1997 θα είναι ακόμη πιο θερμό αγωνιστικά. Οι τελευταίες κινητοποιήσεις όλων των εργαζομένων δίνουν το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι το 1997 θα συσπειρώσει περισσότερες δυνάμεις ενάντια σ' αυτή τη σκληρή πολιτική που τελικά εκτός από το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, όλοι οι άλλοι δεχόμαστε τις συνέπειές της.

Ε. Φ.