Συμπληρώνονται το διάστημα αυτό 40 μέρες από το θάνατο του βετεράνου κομμουνιστή Στέφανου Παπαγιάννη ο οποίος πέθανε στις 25 Δεκέμβρη. Μια ζωή στάθηκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα και άφησε πίσω του βαριά κληρονομιά σε κάθε κομμουνιστή το ήθος του, την αγωνιστικότητά του, την πίστη του και την προσφορά του στο ΚΚΕ. Υπηρέτησε από διάφορες θέσεις μέχρι το τέλος της ζωής του με αυταπάρνηση το ΚΚΕ.

Γεννήθηκε στην Ικαρία 1908 και το 1926 μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων. Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και σε συνέχεια εντάχθηκε στο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ήταν γενικός επιτελάρχης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Συμμετείχε στον αγώνα κατά της δικτατορίας του Μεταξά, όντας αξιωματικός του Πυροβολικού, μέσα από παράνομη αντιφασιστική οργάνωση που είχε ιδρυθεί στις Ενοπλες Δυνάμεις. Το 1942 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Μετά τον Εμφύλιο, έζησε στις σοσιαλιστικές χώρες, μέχρι το 1955, οπότε ήρθε παράνομος στην Ελλάδα. Πιάστηκε από την Ασφάλεια το 1956. Δικάστηκε από στρατοδικείο και καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία της κατασκοπίας, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Εμεινε στη φυλακή μέχρι τον Ιούνη του 1966.

Τον Απρίλη του 1967 εξορίστηκε στη Γυάρο, στη Λέρο και σε συνέχεια στον Ωρωπό. Απελευθερώθηκε το 1970 και εντάχθηκε αμέσως στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ. Το 1973 συνελήφθη εκ νέου, κρατήθηκε στα μπουντρούμια της ΕΣΑ και στη συνέχεια εκτοπίστηκε στη Γυάρο μέχρι την κατάρρευση της δικτατορίας. Πέρασε όλες τις δοκιμασίες αλύγιστος.

Ο σ. Παπαγιάννης εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ στο 9ο, 10ο και 11ο Συνέδριο.