Οι μετέπειτα εξελίξεις που σχετίζονται με τις ελληνοτουρκικές διενέξεις και τη διαπλοκή τους με το Κυπριακό, αποκάλυψαν σ' όλο της το μεγαλείο τη στρατηγική της νέας τάξης πραγμάτων στην περιοχή και τη σχέση και συμμετοχή τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας, στην πορεία εφαρμογής αυτής της στρατηγικής. Οι πρόσφατες ενέργειες των κυβερνήσεων Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου με αφορμή τους πυραύλους, η ωμή και απροκάλυπτη επέμβαση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, η περιοδεία Κάβανο και η αποδοχή του ρόλου των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, ουσιαστικά σημαίνουν συνειδητή και ηθελημένη ανάθεση της υψηλής προστασίας των συμφερόντων της αστικής τάξης κάθε χώρας στους ιμπεριαλιστικούς κύκλους και οργανισμούς. Και ακριβώς αυτή είναι η αφετηρία των προβλημάτων και της όξυνσής τους που μπορεί να οδηγούν και σε γεγονότα σαν την κρίση στα Ιμια. Τόσο η άρχουσα τάξη της Ελλάδας, όσο και της Τουρκίας, συμμετέχοντας ενεργητικά στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και κυρίως στο ΝΑΤΟ, επιδιώκουν, η κάθε μια για λογαριασμό της, συμμετοχή στη λεία από το ιμπεριαλιστικό μοίρασμα των αγορών που επιδιώκεται μέσω της νέας τάξης. Βεβαίως, η επιδίωξη αυτή έχει σχέση με τον ίδιο γεωγραφικό χώρο των Βαλκανίων, του Εύξεινου και της Ανατ. Μεσογείου. Αντικειμενικά υπάρχει αιτία ανταγωνισμού και της όξυνσής του.

Τα γεγονότα στα Ιμια επιβεβαίωσαν την πρόβλεψη του ΚΚΕ και όλες οι μετέπειτα εξελίξεις δικαίωσαν το σύνολο των εκτιμήσεών του γύρω απ' αυτό το ζήτημα. Τις ώρες που εξελίσσονταν τα γεγονότα στις βραχονησίδες, η ελληνική κυβέρνηση απευθύνεται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ για να εκτονώσει την κρίση, ευχαριστώντας τη μάλιστα δημόσια και επίσημα μέσα στο Κοινοβούλιο, χωρίς να απευθυνθεί στους διεθνείς οργανισμούς έστω και τυπικά. Οχι γιατί ο ΟΗΕ π.χ. είναι ανεπηρέαστος από τις ΗΠΑ, αλλά γιατί σαν ελληνική κρατική οντότητα έχει αυτό το δικαίωμα. Η συνειδητή υποτέλεια στους Αμερικάνους προστάτες, αυτούς που προστατεύουν και το τούρκικο κράτος, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου. Η αφορμή για ενίσχυση της αμερικανονατοϊκής επικυριαρχίας στην περιοχή έχει δοθεί. Η επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης να υπερασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μέσω της ιμπεριαλιστικής προστασίας, φέρνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Η αμφισβήτηση του καθεστώτος στο Αιγαίο από την τουρκική κυβέρνηση σηματοδοτεί και αμφισβήτηση συνόρων, και εκφράζεται με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο με τις λεγόμενες γκρίζες ζώνες.

Σ. Στ.