Το ημερολόγιο του ΤΣΕ στη Βολιβία. Ο Αντόνιο Αργέδας καταγγέλλει την ανάμειξη της CIA στη Βολιβία
Διαπραγματεύσεις για να πουληθεί το ημερολόγιο του Τσε 36ο ΜΕΡΟΣ Ενώ ειδικοί της CIA δούλευαν για να συμπληρώσουν ή να παραλείψουν ενδιαφέροντα στοιχεία από το Ημερολόγιο του Τσε, η ανώτερη ιεραρχία του στρατού της Βολιβίας διαπραγματευόταν την πώλησή του. Στη Λα Πας κυκλοφορούσαν επίμονες φήμες ότι η κυβέρνηση είχε πουλήσει τα δικαιώματα έκδοσης όλων των ντοκουμέντων του Τσε στον όμιλο της εφημερίδας "Δε Νιου Γιορκ Τάιμς" και σ' ένα τηλεοπτικό κανάλι των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι φήμες αυτές προκάλεσαν ένα κυνηγητό από προσφορές και αντιπροσφορές, που ξεκίνησαν από τα 20.000 δολάρια κι έφτασαν στο ποσό των 400.000. Το πρωτότυπο Ημερολόγιο του Τσε, από την άφιξή του στη Λα Πας, ήταν φυλαγμένο σ' ένα χρηματοκιβώτιο και είχαν παρθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του. Μάλιστα, κάθε τόσο άλλαζαν τα κλειδιά του συνδυασμού. Οποτε χρειαζόταν να μεταφερθεί το Ημερολόγιο στο Στρατιωτικό Γεωγραφικό Ινστιτούτο για να φωτογραφίσουν μερικές σελίδες που θα χρησιμοποιούσαν στη δίκη κατά του Ρεζί Ντεμπρέ, αυτό γινόταν με όλα τα μέτρα ασφαλείας που είχαν καθοριστεί. Ο πλοίαρχος Μοϊσές Βάσκες Σεμπέρτεγι και δύο ακόμα αξιωματικοί το φύλαγαν όλοι την ώρα. Ο Συνταγματάρχης Αμαδέο Σαλντίας παρακολουθούσε το φωτογράφο του Ινστιτούτου αυτού, όσο διάστημα έκανε τη δουλιά του. Οταν το παρουσίασαν στους εκπροσώπους της επιχείρησης "Μάγκνουμ Παμπλίσιτι" και στους δημοσιογράφους Αντριου Σεν Τζορτζ και Χουάν ντε Ονις, ήταν υπό τη συνεχή παρακολούθηση των αξιωματικών Μοϊσές Βάσκες και Ανχελ Βάργας Τεχάδα. Μετά από την εμπορική ήττα, ο Μπαριέντος ζήτησε το Ημερολόγιο από τον Οβάντο και το παρέδωσε στο λοχαγό Νορμπέρτο Σαλομόν, ψευδώνυμο Μπάμπι, έναν άνθρωπο της απόλυτης εμπιστοσύνης του, στον οποίο έδωσε σαφείς διαταγές να πάει στο υπουργείο Εσωτερικών και να βγάλει ένα αντίγραφο. Ο υπουργός Εσωτερικών Αντόνιο Αργέδας έπεισε τον Σαλομόν να πάει να φάει όσο θα διαρκούσε η δουλιά, που ανέλαβαν να εκτελέσουν ο Ρικάρντο Ανέιβα Τορίκο, επικεφαλής του τεχνικού τμήματος, ο βοηθός του Χάιμε Μορένο Κιντάνα κι ο φωτογράφος Φερνάντο Μανσανέδα Μαγέα. Ο Αργέδας είχε δώσει εντολή στον Ανέιβα να βγάλει δυο αντίγραφα. Οταν επέστρεψε, η δουλιά είχε ολοκληρωθεί. Ο Σαλομόν πήγε στον πρόεδρο το πρωτότυπο και το ένα αντίγραφο, και ο υπουργός Αργέδας κράτησε το άλλο.
Η απόδραση των ανταρτών που είχαν επιζήσει
Στις 15 Φλεβάρη του 1968, ένα γεγονός που συνδεόταν με το αντάρτικο απασχόλησε τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και τα δελτία ειδήσεων των ραδιοφωνικών σταθμών. Η ομάδα των επιζώντων, αφού έσπασε διάφορους στρατιωτικούς κλοιούς και ξεγέλασε το στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες του, κατάφερε να φτάσει μέχρι το χωριό Σαβάγια, στην επαρχία Ορούρο, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Χιλή. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής τους από την αντάρτικη ζώνη, πάνω από 1.000 χιλιόμετρα, τους βοήθησαν και τους προστάτεψαν μια ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βολιβίας και άτομα από το λαό, που με κίνδυνο της ζωής τους τους έκρυψαν στις πόλεις Κοτσαμπάμπα και Λα Πας, μέχρι που τους μετέφεραν στα σύνορα. Οι μυστικές υπηρεσίες της Βολιβίας και η CIA δεν μπόρεσαν ούτε να τους εντοπίσουν ούτε να υποπτευθούν τίποτα σχετικό. Ο λαός της Χιλής τους δέχτηκε με τιμές και με εκδηλώσεις μεγάλης συμπάθειας. Ο πρόεδρος της Γερουσίας Σαλβαδόρ Αγέντε τους πρόσφερε όλη τη βοήθεια που χρειάζονταν, τους οδήγησε μέχρι το νησί της Ταϊτής, όπου τους περίμενε ο πρέσβης της Κούβας στη Γαλλία, Μπαουδίγιο Καστεγιάνος. Εξοργισμένος ο Μπαριέντος από τη στρατιωτική αποτυχία, την απώλεια κύρους της κυβέρνησής του και τη θερμή υποδοχή που τους επιφύλαξε ο λαός της Χιλής, από την άρνηση της κυβέρνησης της Χιλής να εκδώσει τους αντάρτες και την προσωπική προστασία που τους πρόσφερε ο Σαλβαδόρ Αγέντε σαν πρόεδρος της Γερουσίας, οδηγήθηκε στη γελοία θέση να κατηγορήσει τη Χιλή στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών για συνενοχή με τους αντάρτες.
Το Ημερολόγιο του Τσε στη Βολιβία αρχίζει να μοιράζεται δωρεάν στην Αβάνα
Το ημερολόγιο του Τσε στη Βολιβία άρχισε να μοιράζεται δωρεάν στην Αβάνα την 1η Ιούλη του 1968, ενώ έγινε γνωστό ότι περίπου ταυτόχρονα θα κυκλοφορούσε και από τις εκδόσεις "Πούντο Φινάλ" στη Χιλή, "Φρανσουά Μασπερό" στη Γαλλία, "Ρουέδο Ιμπέρικο" στην Ισπανία, "Φελτρινέλι" στην Ιταλία, "Τρίκοντ Φερλάγκ" στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, στο περιοδικό "Ράμπαρτς" στις Ηνωμένες Πολιτείες, "Εικοστός Πρώτος Αιώνας" στο Μεξικό και σε πολλές άλλες χώρες.
Η είδηση προκάλεσε πολιτικό σεισμό στη Λα Πας, που συγκλόνισε τη βολιβιανή κυβέρνηση, τις ένοπλες δυνάμεις και τις μυστικές τους υπηρεσίες, την πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών και το σταθμό της CIA στη χώρα.
Ο Μπαριέντος και ο Χουάν Χοσέ Τόρες αρνήθηκαν αμέσως την αυθεντικότητά του. Σε συνέντευξη Τύπου ο Τόρες δήλωσε: "Πιστεύω ότι πρόκειται για μια συγκινητική εκδοχή που πολύ θα επιθυμούσε ο Κάστρο. Ποτέ δε δώσαμε το Ημερολόγιο του Γκεβάρα σε κανέναν". Εξήγησε ότι "είχαν βγει μόνο φωτοτυπίες από μερικές σελίδες εκείνου του ντοκουμέντου για να επιβεβαιωθεί ο γραφικός χαρακτήρας του Γκεβάρα" και στο τέλος είπε ότι "σύμφωνα με τους νόμους του έθνους, τα ντοκουμέντα που είχαν πιαστεί από τους αντάρτες αποτελούν ιδιοκτησία των ένοπλων δυνάμεων του έθνους", ότι "το Ημερολόγιο φυλάχτηκε σε ασφαλές και σίγουρο μέρος και μονάχα οι υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί αρχηγοί είχαν πρόσβαση στο περιεχόμενό του", ότι "σε καμιά περίπτωση δεν παραχωρήθηκε ποτέ το δικαίωμα για τη δημοσίευσή του, ούτε μέσα ούτε έξω από τη χώρα, παρά τις πολυάριθμες προσφορές".
Ο επικεφαλής κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο, σε ομιλία του που μεταδόθηκε στις 3 Ιούλη του 1968 από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση σε όλη τη χώρα, είπε: "... κανείς που να είναι στα λογικά του δεν μπορεί να συλλάβει ότι κάποιος θα δημοσίευε ένα πλαστό αντίγραφο κάποιου ντοκουμέντου που το πρωτότυπό του βρίσκεται στα χέρια άλλου, και μάλιστα, όταν αυτός ο άλλος είναι εχθρός. Κανείς δεν μπορεί ούτε καν να ισχυριστεί ότι εμείς θα κάναμε παρόμοιο λάθος. Πέρα από λάθος, θα ήταν και ανηθικότητα, κάτι που δε συνηθίζει αυτή η επανάσταση.
Λάβαμε τις φωτοτυπίες και τις υποβάλαμε σε προσεκτική μελέτη (...) και δεν έχουμε πραγματικά την παραμικρή αμφιβολία ότι είναι το αυθεντικό Ημερολόγιο".
Η είδηση που ήρθε από την Αβάνα ότι Το Ημερολόγιο του Τσε στη Βολιβία μοιραζόταν δωρεάν, διέτρεξε όλο τον κόσμο και προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στη διεθνή κοινή γνώμη ο μυστικός τρόπος με τον οποίο έγινε η έκδοσή του.
Με τη δημοσίευση του Ημερολογίου του Τσε στη Βολιβία, η CIA δέχτηκε ένα ισχυρό χτύπημα και τα συκοφαντικά σχέδια κατά του Τσε και της κουβανικής επανάστασης υπέστησαν ένα βαρύ πλήγμα.
ΑΥΡΙΟ ΤΟ 37ο ΜΕΡΟΣ
Feeds
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ 
