Σοβαρό πολιτικό ζήτημα δημιουργεί το περιεχόμενο, αλλά και ο τρόπος "διακίνησης" εγκυκλίου του υπουργού Δικαιοσύνης, Ε. Γιαννόπουλου, σε σχέση με τη Συνθήκη Σένγκεν.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης, με την εγκύκλιο, δεν αρκείται στην παράθεση των διατάξεων του εκτρωματικού και αντιδημοκρατικού κειμένου της συνθήκης, αλλά προχωρά σε απαράδεκτες κρίσεις και σχολιασμούς ενάντια σε όσους διαφωνούν, ενώ "χαιρετίζει ευφήμως"... την ηγεσία της ΝΔ, η οποία στήριξε την επικύρωση της Συνθήκης. Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να ισχυριστεί "επιχαρίτως" σε επίσημο έγγραφο ότι όσοι εναντιώνονται - άθελά τους - υπηρετούν το οργανωμένο έγκλημα και τους εμπόρους ναρκωτικών (!).

Η εγκύκλιος καταλήγει "υπενθυμίζοντας" το "σεβασμό και τη λατρεία του Ε. Γιαννόπουλου στην ορθοδοξία, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα άλλα Πατριαρχεία (!), την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας μας, τους Πατέρες της Εκκλησίας και του Αγίου Ορους, τους Λειτουργούς της Εκκλησίας" (!).

Η εγκύκλιος του Ε. Γιαννόπουλου, ουσιαστικά, αποτελεί ένα άθλιο προπαγανδιστικό κείμενο υπέρ της Συμφωνίας Σένγκεν και, ουσιαστικά, έρχεται να επιβεβαιώσει το ρόλο του θεματοφύλακα και ένθερμου απολογητή που έχει αναλάβει ο υπουργός Δικαιοσύνης απέναντι στο αυταρχικό δημιούργημα του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών.

Αρχικά η εγκύκλιος, η οποία φέρει ημερομηνία 18 Ιούνη, προοριζόταν προς όλες τις δικαστικές αρχές και τις υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης. Στη συνέχεια όμως, προφανώς επειδή εκτιμήθηκε η προπαγανδιστική της αξία, στάλθηκε στις υπηρεσίες και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα. Μάλιστα, οι υπάλληλοι υποχρεούνται να υπογράψουν ότι "έλαβαν γνώση" μετά την ανάγνωση της εγκυκλίου!

Μετά την εξωραϊστική και υπερασπιστική αναφορά για το περιεχόμενο της συνθήκης - όπου επαναλαμβάνονται οι αστήρικτοι ισχυρισμοί της κυβέρνησης - και την "ωφέλεια" (!) που προκύπτει για τη χώρα μας από την εφαρμογή της συνθήκης, η εγκύκλιος καταλήγει, επικρίνοντας όσους διαφωνούν και αντιδρούν. "Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι τα κατά καιρούς υποστηριχθέντα για τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας, την προσβολή των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών και των βάσεων του δημοκρατικού μας πολιτεύματος ως συνέπειες της εφαρμογής της συνθήκης δε βρίσκουν νόμιμο έρεισμα" (!). Και συνεχίζει αμέσως μετά με υπογραμμισμένα γράμματα: "Καθόσον αποτελεί ευθεία διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικότητας η εκ μέρους των αντιδρώντων προβολή αντιλεγουσών θέσεών τους ότι τάχα: α) η εφαρμογή της συνθήκης περιορίζει την εθνική μας κυριαρχία, β) ότι πλήσσονται τ' ατομικά δικαιώματα των Ελλήνων, γ) ότι θίγονται βάσεις του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ουδέν τούτων αναληθέστερον" (!!).

Σε άλλο σημείο, η εγκύκλιος Γιαννόπουλου ισχυρίζεται πως "δεν είναι ακριβές ότι στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν καταχωρούνται δεδομένα που συσχετίζονται με τις θρησκευτικές, πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις των πολιτών" (!). "Ούτε είναι ακριβές όσον αφορά στη δήθεν κατάργηση του δικαιώματος του ασύλου".

Ακάθεκτος ο υπουργός Δικαιοσύνης ξεσπαθώνει: "Δεν είναι δυνατόν, να γίνουν κατανοητά, συνεπώς, δημοσιεύματα ή δηλώσεις "επωνύμων προσωπικοτήτων" οι οποίες, δυστυχώς, επηρεάζουν αρνητικώς την κοινή γνώμη".

Δε διστάζει, μάλιστα, να ισχυριστεί σε επίσημη εγκύκλιο ότι "αν δεν υπήρχε η πεποίθηση για την αγαθή προαίρεση των περισσότερων από τους επικριτές της κυρώσεως της Συνθήκης Σένγκεν θα λεγόταν, επιχαρίτως (!) ότι το οργανωμένο έγκλημα, το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών, το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος και τα λοιπά μεγάλα παράνομα συμφέροντα πέτυχαν, χωρίς προσπάθεια, ν' αποκτήσουν υπερασπιστές (προσωρινούς) με τη δημιουργία προσωρινών εντυπώσεων σε βάρος του περιεχομένου της συνθήκης" (!!).

Καταλήγοντας ο Ε. Γιαννόπουλος, στην προσπάθειά του να εμφανίσει "συμμάχους", αναφέρει: "Θεωρείται λίαν σημαντικό το πολιτικό γεγονός ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και πολλά και αξιόλογα στελέχη της στήριξαν το νόμο της επικύρωσης της Συνθήκης, πολιτική πράξη, η οποία χαιρετίζεται ευφήμως".

Π. Κ.