Είχαν σπάσει τα τύμπανα των αυτιών μας από τις φωνές τους στα κανάλια και τα ραδιόφωνα ότι, κατά τον γιορτασμό της Πρωτομαγιάς οι εργαζόμενοι θα ακολουθήσουν τους ηγέτες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ και όχι τους "απομονωμένους" κομμουνιστές στην χωριστή γιορτή στο Σύνταγμα, που διοργάνωσε η ΕΣΑΚ.

Ομως η εργατική τάξη της χώρας μας και νου έχει και πείρα διαθέτει και μάλιστα "πικρή". Ξέρει για τους αγώνες και θυσίες που έχουν κάνει οι κομμουνιστές, παλεύοντας και δίνοντας και τη ζωή τους ακόμα για το δίκιο του λαού, για ν' αποκτήσουν αυτά που έχουν σήμερα, έστω και κουτσουρεμένα δικαιώματα.

Η αποτυχημένη συγκέντρωσή τους στο Πεδίον του Αρεως, ήταν η απάντηση στις κάλπικες υποσχέσεις του "κοινωνικού διαλόγου", στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, στις πιέσεις της εργοδοσίας, στις κούφιες και χωρίς περιεχόμενο μεγάλες κουβέντες τους. Οι κυβερνητικοί συνδικαλιστικοί ηγέτες του Πεδίου Αρεως ήσαν "σαν καλαμιά στον κάμπο", με τον αδριάντα του Βασιλιά Κωνσταντίνου να τους παρηγορεί έφιππος και τους κουβαλημένους από την κατασκήνωση της Ραφήνας Κούρδους και Αλβανούς για "μπούγιο".

Τους έφταιξε, δικαιολογιόντουσαν, ο κακός καιρός, αλλά και η "διασπαστική" ενέργεια του ΚΚΕ. Ομως για τα πραγματικά αίτια που είναι η αντεργατική τους πολιτική και ο συνεταιρισμός τους με το μεγάλο κεφάλαιο, κουβέντα.

Ο λαός, η εργατική τάξη, τους απομόνωσε και δικαίωσε αυτούς που πραγματικά αγωνίζονται και υπερασπίζονται τα λαϊκά συμφέροντα. Αυτούς που δεν τους τρομάζουν οι βροχές, οι κακουχίες, οι απειλές και δεν πείθονται από ψεύτικες υποσχέσεις και λόγια απατηλά. Αγωνίζονται, παλεύουν και νικούν! Γι' αυτό και "κοκκίνισε" το Σύνταγμα, την Κυριακή της Πρωτομαγιάς από τα λάβαρα της εργατιάς.

ΗΛΙΑΣ ΑΡΜΑΓΟΣ

Αθήνα