- Πώς σχολιάζετε το γεγονός, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ αντί να αναλαμβάνει τις ευθύνες που αναλογούν στην κυβέρνηση, να ζητάει από τους δήμους να επιβάλουν και "αντιπλημμυρικό τέλος"; Πού το πάει τελικά η κυβέρνηση με αυτή τη μετακύληση όλο και περισσότερο των δικών της ευθυνών στις πλάτες των δήμων και των δημοτών;

- Ο κύριος στόχος της κυβέρνησης είναι να μετατρέψει την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε φορέα υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής της. Πολιτική που πηγάζει από τις κατευθύνσεις της Συνθήκης του Μάαστριχτ και του Προγράμματος Σύγκλισης, πολιτική που μετατρέπει συνολικότερα τις κυβερνήσεις σε όργανα αντιλαϊκών επιλογών κι αυτές με τη σειρά τους προσπαθούν να μεταθέσουν την ευθύνη στην Αυτοδιοίκηση. Αυτές οι επιλογές έχουν να κάνουν, όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών της, την επιβολή φόρων και τελών για υπηρεσίες και έργα που έχει ήδη προπληρώσει ο δημότης. Το νέο αντιπλημμυρικό τέλος που πρότεινε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και το τέλος πολιτισμού που εξήγγειλε η κυβέρνηση στο Συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων, στη Ρόδο, είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Ενδεικτικό του πού οδηγούνται τα πράγματα είναι και το γεγονός ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση φορτώνει την Αυτοδιοίκηση με τις δικές της, κυβερνητικές ευθύνες, την ίδια ώρα στερεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση τη δυνατότητα πρόσληψης προσωπικού και παρακρατεί δισεκατομμύρια από τους θεσμοθετημένους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους της.

- Εμφανίστηκε όμως το φαινόμενο ένας δήμαρχος, της Νέας Μάκρης, να δεχτεί το αντιπλημμυρικό τέλος, ενώ παράλληλα και άλλοι δήμαρχοι προσανατολίζονται στην επιβολή διαφόρων πρόσθετων τελών, Βλέπουμε, επίσης, τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να σιωπούν μπροστά σε αυτή την κατάσταση. Τι σηματοδοτούν αυτές οι εξελίξεις;

- Δυστυχώς δείχνουν ότι αρκετοί συνάδελφοι ακολουθούν αυτή την πολιτική της ανταποδοτικότητας. Υπακούουν στις κυβερνητικές εντολές και τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αποδέχονται τελικά την προοπτική αυτών των σχεδίων. Στην αγωνία τους να γίνουν κάποια έργα στους δήμους τους, καταλήγουν να γίνονται εκφραστές αυτής της πολιτικής, ενώ αντίθετα θα έπρεπε να συγκρουστούν μαζί της. Το ίδιο συμβαίνει και με τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εκφράζουν ακριβώς αυτήν την αντίληψη και προσανατολίζονται, στην καλύτερη περίπτωση, στη διαχείριση αυτής της κατάστασης, αντί να προσπαθήσουν να αντισταθούν.

- Αυτή η πραγματικότητα "φορτώνει" με κάποια ειδικά καθήκοντα τους κομμουνιστές, είτε είναι δήμαρχοι, είτε μετέχουν σε δημοτικές Κινήσεις;

- Ασφαλώς. Σε ό,τι αφορά όσους είναι ήδη δήμαρχοι, το καθήκον είναι να προσπαθούν με κάθε τρόπο να ενημερώνουν τον κόσμο και τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να πείσουν ότι η λύση είναι στην κατεύθυνση της ανάπτυξης των αγώνων. Σε μια παραλλαγή αυτό ισχύει και για τους κομμουνιστές δημοτικούς συμβούλους στους δήμους που είμαστε μειοψηφία, αλλά και για τις δημοτικές Κινήσεις που έχουν στηρίξει οι κομμουνιστές. Με κάθε τρόπο, αξιοποιώντας την εμπειρία του κινήματος, θα πρέπει να βγαίνουμε στον κόσμο να τον ενημερώνουμε, να πιέζουμε προς κάθε κατεύθυνση για την ανατροπή αυτών των αντιλαϊκών προοπτικών.

Γρ. Τρ.