Θα μπορούσε ένας δήμαρχος - είτε εκλεγεί με 42 είτε 52% - να αποφασίσει πως όλα τα παιδιά του δήμου του θα πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ; Θα μπορούσε μια δημοτική αρχή να πει «καταργώ τα δημοτικά τέλη για όλους τους εργαζόμενους»; ΄Η να κατασκευάζει αντιπλημμυρικά έργα αντί να προτιμά τα γήπεδα γκολφ; Θα μπορούσε μήπως να μονιμοποιήσει όλους τους συμβασιούχους εργαζόμενους και να τους καταβάλει κανονικά όλα τα δεδουλευμένα; Και τελικά ένας τοπικός άρχοντας θα μπορούσε να μη φτιάχνει ιδιωτικές εταιρίες - τις οποίες βαφτίζει δημοτικές - που αναλαμβάνουν από την κατασκευή δρόμων μέχρι και τη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, με το αζημίωτο βέβαια;..

Αν μπορούσε ένας δήμαρχος ή μια δημοτική αρχή να κάνει όλα τα παραπάνω, τότε θα μιλούσαμε για μια άλλη - εντελώς διαφορετική - κοινωνία. Για παράδειγμα, θα μιλούσαμε για μια κυβέρνηση που δε θα προχωρούσε στο ξεπούλημα της «Ολυμπιακής» και της ΕΥΔΑΠ, που δε θα λεηλατεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, που δεν αφήνει τα σαπιοκάραβα να στέλνουν στο θάνατο ανθρώπους. Μια κυβέρνηση που δε θα μετατρέπει τους εργάτες σε ρομπότ συνεχούς ωραρίου.

Κι επειδή το «χορό» της μετατροπής του θεσμού της Αυτοδιοίκησης τον σέρνουν συγκεκριμένοι, καλό είναι να τους θυμόμαστε. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ μέσα από τα συλλογικά όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΝΑ, ΕΝΑΕ) με μια σειρά αντιλαϊκές αποφάσεις αποδεικνύουν όλους τους λόγους για τους οποίους δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ, που υλοποιούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, εκείνοι είναι που ενέκριναν το νέο θεσμικό πλαίσιο με το οποίο η συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο επιταχύνεται και θεσμοθετείται η ανάθεση σ' αυτό αρμοδιοτήτων, υπηρεσιών και διαχείριση ολόκληρων τομέων της ΤΑ και προωθούνται ρυθμίσεις που κατοχυρώνουν την κερδοφορία του, όπως οι «συμβάσεις παραχώρησης».

Η μερική απασχόληση προωθήθηκε από κοινού και μάλιστα ψηφίστηκε ομόφωνα στο ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, πριν ακόμα από την ψήφιση του νόμου στη Βουλή και με εισηγητή τον εκπρόσωπο του ΣΥΝ. Την ίδια στιγμή, προγράμματα όπως η απόκτηση εμπειρίας για τους σχολικούς φύλακες, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και οι Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης αποτέλεσαν το καλύτερο μέσο για τη γενικευμένη εφαρμογή μερικής απασχόλησης και ανασφάλιστης εργασίας. Ολοι μαζί προωθούν την ανάθεση στην ΤΑ φορολογικής εξουσίας, δηλαδή την επιβολή νέων φόρων στους εργαζόμενους.

Τώρα, επειδή πολλοί επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τη σχέση που έχει το τι γίνεται στους δήμους με τα όσα υλοποιούνται σε επίπεδο πολιτικής από την εκάστοτε κυβέρνηση, αρκεί να θυμίσουμε ότι αυτό που τα συνδέει είναι ο «κρίκος» που λέγεται καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής. Οσο είναι το κέρδος το ζητούμενο και άρα η πολιτική που εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών έχει αυτό σαν γνώμονα, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει κάποιος αιρετός να υλοποιήσει φιλολαϊκή πολιτική, θα μένουν πάντα προθέσεις και τα αδιέξοδα θα του φράζουν το δρόμο.