Ο Εμίλ Ζάτοπεκ, ο άνθρωπος - "ατμομηχανή", όπως έμεινε στην ιστορίαεξαιτίας του... κουρασμένου στιλ τρεξίματος και του βογκητού που συνόδευε τις κινήσεις του, έγραψε τις δικές του σελίδες στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων του Ελσίνκι. Ο Τσεχοσλοβάκος πέτυχε το ακατόρθωτο, κερδίζοντας χρυσό μετάλλιο στα 5.000 μέτρα, τα 10.000 μέτρα και το μαραθώνιο και μάλιστα με νέες ολυμπιακές επιδόσεις. Κάτι ανάλογο προσπάθησε μόνο ο Φινλανδός Λ. Βίρεν το 1980 στη Μόσχα, αλλά χωρίς επιτυχία.

Ο Εμίλ Ζάτοπεκ είχε παρουσιάσει δείγματα των ικανοτήτων του το 1948 στο Λονδίνο, όπου κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 10.000 μέτρα και ασημένιο στα 5.000. Στο Ελσίνκι όμως ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Στις 20 Ιούλη ο 30χρονος Ζάτοπεκ κερδίζει τα 10.000μ. με διαφορά από το δεύτερο, κάνοντας χρόνο 29.17.0. Την επομένη κατέκτησε το δεύτερο χρυσό του μετάλλιο στα 5.000μ. σε χρόνο 16.06.6. Την ώρα που τελείωνε η απονομή, άρχιζε τις προσπάθειές της στο ακόντιο η γυναίκα του Ντάνα Ζατοπέκοβα. Τον πλησίασε, ζήτησε να δει το μετάλλιο και μετά το έβαλε στην τσέπη της φόρμας της και έφυγε. Λίγο αργότερα με βολή 50.47μ. κατακτούσε το χρυσό μετάλλιο στο αγώνισμά της. Το βράδυ ο Ζάτοπεκ, χαριτολογώντας της έλεγε ότι το μισό μετάλλιο του ανήκει, καθώς της έφερε γούρι, για να πάρει την απάντηση: "Τότε κάνε το ίδιο με μια άλλη για να δούμε αν θα μπορέσει να ρίξει κι αυτή πάνω από 50 μέτρα".

Ο Ζάτοπεκ και η Ζατοπέκοβα είχαν γεννηθεί την ίδια μέρα στις 19 Σεπτέμβρη 1922 σε διαφορετικά μέρη της Τσεχοσλοβακίας. Τριάντα χρόνια αργότερα, την ίδια μέρα, στις 24 Ιούλη 1952, ανέβηκαν και οι δύο στο ψηλότερο σκαλοπάτι του βάθρου.

Ο Ζάτοπεκ μέχρι τότε δεν είχε τρέξει ποτέ μαραθώνιο και το ερώτημα ήταν αν θα δοκίμαζε τις δυνάμεις του. "Αυτή τη στιγμή τα μετάλλια στην οικογένεια είναι 2 - 1 και πρέπει να αυξήσω τη διαφορά", απάντησε χαριτολογώντας στους δημοσιογράφους. Στο ξεκίνημα της κούρσας ακολούθησε όπως πάντα συντηρητική τακτική, αλλά όταν είδε πως οι αντίπαλοί του άρχισαν να κουράζονται πέταξε προς τη δόξα. Σε χρόνο 2.23.03 κατέκτησε το τρίτο του χρυσό μετάλλιο, βελτιώνοντας μάλιστα το ολυμπιακό ρεκόρ πάνω από 6 λεπτά.

Αξιωματικός του στρατού από το 1944 και δημοτικός υπάλληλος στα γεράματά του. Το 1994 επισκέφτηκε τη χώρα μας, προσκαλεσμένος από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου, ο οποίος τον τίμησε για την προσφορά του στον παγκόσμιο αθλητισμό. Στην πολύχρονη αθλητική καριέρα του, εκτός των άλλων, δημιούργησε 18 φορές παγκόσμιο ρεκόρ στα αγωνίσματά του.