Είναι μουσικό όργανο, ονομάζεται "αρχαία ύδραυλις".Το όνομά της δεν είναι τυχαίο, αφού για να βγάλει ήχο "ηδύ και τερπνόν",όπως περιγράφεται στις αρχαίες πηγές, χρησιμοποιείται νερό και αέρας, που διοχετεύονται με τη βοήθεια αντλίας.

Τους χάλκινους αυλούς μιας υδραύλεως του 1ου π. Χ. αιώνα έφεραν στο φως, το 1992, οι ανασκαφές του καθηγητή Δημήτρη Παντερμανλή,στο Δίον. Συγκεκριμένα, μέσα σε μεγάλο εργαστήριο. Η αποκάλυψη έγινε αφορμή για να ξεκινήσουν έρευνες, σύμφωνα με τις οποίες την αρχαία ύδραυλι είχε εφεύρει τον 3ο π. Χ. αιώνα ο Αλεξανδρινός μηχανικός Κτησίβιος.Το επόμενο στάδιο των ερευνών, για το οποίο πραγματοποιήθηκε και η χτεσινή συνέντευξη Τύπου, ήταν η ανακατασκευή της υδραύλεως με τη συνεργασία του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών,του Ινστιτούτου Ερευνας Μουσικής και Ακουστικής του Δ. Παντερμανλή και άλλων επιστημόνων. Οργανο αναφοράς, φυσικά, αποτελεί το εύρημα του Δίου.

Τους πρώτους "ηδείς και τερπνούς" ήχους ακούσαμε, χτες, από το έτοιμο πειραματικό πρότυπο, αλλά η ύδραυλις θα είναι έτοιμη στο τέλος του μήνα, ώστε να παρουσιαστεί τον Αύγουστο στους Δελφούς, στα πλαίσια της Διεθνούς Μουσικής Συνάντησης (5-15/8).Η επιστημονική ομάδα, προκειμένου να προσεγγίσει την πιστή ανακατασκευή, ανέτρεξε στις πηγές και ειδικότερα στις περιγραφές του Ηρωνα του Αλεξανδρέα (2ος π. Χ. αιώνας) στα "Πνευματικά", όπου περιέχεται πλήθος κατασκευαστικών μεθόδων της αρχαιότητας.

Ο Δ. Παντερμανλής και η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ αναφέρθηκαν στην ιστορία του αρχαίου πληκτροφόρου οργάνου και το χαρακτήρισαν πρόδρομο του εκκλησιαστικού οργάνου, που σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της καθολικής παράδοσης. Ωστόσο, στην απλούστερή του μορφή χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιότητα, πέρασε στους ρωμαϊκούς χρόνους, το υιοθέτησαν οι Ιουδαίοι. από τους οποίους το παρέλαβαν οι πρώτοι χριστιανοί, ενώ στο Βυζάντιο έγινε λαμπρό αυτοκρατορικό όργανο. Στη Δύση έγινε γνωστό τον 5ο μ. Χ. Τελευταία φορά το βρίσκουμε το 1452, πριν το υιοθετήσει η δυτική μουσική παράδοση.

Σημειώνεται ότι τη γενική εποπτεία των ερευνών έχει ο Βασίλης Καρασμάνης,την αρχαιολογική έρευνα ο Δημήτρης Παντερμανλής και μουσικολογικός υπεύθυνος είναι ο Μάριος Μαυροειδής.