Πέντε μήνες απομένουν από την έναρξη των εκδηλώσεων "Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα". Πέντε μήνες οι οποίοι δεν αρκούν ούτε για τα τριτεύουσας σημασίας έργα (ανακαινίσεις κτιρίων κλπ.) υποδομής, ώστε να στεγαστούν ευπρεπώς οι εκδηλώσεις. Για τα προβλήματα της "Πολιτιστικής Πρωτεύουσας" μας μιλά ο επικεφαλής της "Δημοκρατικής Αγωνιστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης",Θανάσης Γιαννούσης.

- Γίνεται ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου από τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, σχετικά με την κατάσταση του Οργανισμού και τις αποφάσεις του;

- Η ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου από τον δήμαρχο ως πρόεδρο του "ΟΠΠ" είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ποτέ δε φροντίζει να κατατοπίσει το ΔΣ όσον αφορά τις δυσκολίες, τα προβλήματα και την πορεία των υποθέσεων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας.Είχα προτείνει, κατ' επανάληψη, να δημοσιεύεται στον Τύπο η ημερήσια διάταξη των συνεδριάσεων του ΔΣ του Οργανισμού και είχα αξιώσει αντίγραφο της ημερήσιας διάταξης του Οργανισμού στο ΔΣ, ώστε το Σώμα να λαμβάνει γνώση ποιες μέρες γίνονται αυτές οι συνεδριάσεις και με ποια θέματα. Αλλά και αυτό ποτέ δεν τηρήθηκε. Με πρόταση της παράταξής μας, επίσης, ζητήσαμε και συγκροτήθηκε από το ΔΣ επιτροπή για την παρακολούθηση του Οργανισμού ΠΠ.

Η επιτροπή αυτή συγκροτήθηκε αλλά - προφανώς όχι τυχαία - ποτέ δε συνήλθε σε συνεδρίαση, ούτε ενημερώθηκε για τα προβλήματα του Οργανισμού.

-Πώς εκτιμάτε το έργο που επιτελείται λίγους μόλις μήνες πριν την έναρξη του θεσμού;

- Η πορεία του Οργανισμού έξι μήνες πριν το 1997, είναι ιδιαίτερα απογοητευτική. Ανακηρύχτηκε η Θεσσαλονίκη ως "Πολιτιστική Πρωτεύουσα το Μάη του 1992. Εκτοτε και μέχρι τον Οκτώβρη του 1993, η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, και ιδιαίτερα ο αντιπρόεδρός της Τζαννής Τζανετάκης,υποσχόταν συνεχώς ότι "θα διέθεταν μεγάλα κεφάλαια" για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Η Θεσσαλονίκη, όμως, παρέμεινε μόνο με τις υποσχέσεις. Απ' το Δεκέμβρη του1993 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κατά διαστήματα, συνέχισε την τακτική των υποσχέσεων. Τούτο επαναλήφθηκε από τον Παπανδρέου,από τον Λαλιώτη και τον Τσοχατζόπουλο.Το 1994, παραμονές των δημοτικών εκλογών, ο Κ. Λαλιώτης στη Θεσσαλονίκη είχε υποσχεθεί ότι θα διατιθόταν για τη Βόρεια Ελλάδα, και ιδιαίτερα τη Θεσσαλονίκη, "ένα τεράστιο ποσό πολλών δισεκατομμυρίων". Ομως δεν έγινε τίποτα. Το 1995 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατέληξε να χρηματοδοτήσει την "ΠΠ" για έργα με 52 δισ., εκ των οποίων θα παρακρατούνταν το 18% για ΦΠΑ και θα απέμεναν 40 δισ. Αλλά και το ποσό αυτό δεν παρασχέθηκε παρά μόνο διάφορα μικρά κονδύλια.Επόμενα, από απόψεως υποδομής βρισκόμαστε ακόμα στα σχέδια και στις υποσχέσεις. Τα μνημεία βρίσκονται στην ίδια κατάσταση. Οπως παρέμειναν μετά το σεισμό. Και τα διάφορα έργα ακόμη βρίσκονται στο στάδιο των "μελετών". Στην ουσία, μόνο μερεμέτια και δευτερεύουσας φύσεως εργασίες γίνονται.Αλλά και τα προγράμματα λειτουργίας και τα προγράμματα των πολιτιστικών εκδηλώσεων και αυτά ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί.

- Πολλά γράφονται και λέγονται σχετικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος από τον Οργανισμό "ΠΠ" και την αδιαφάνεια που χαρακτηρίζει τα έργα και τις αποφάσεις του.

- Οσον αφορά τον τρόπο διαχείρισης των πόρων θα μπορούσα να πω αδίστακτα, ότι πρόκειται για τον πιο σπάταλο Οργανισμό. Διατίθενται τεράστια ποσά για φιέστες και δημόσιες σχέσεις. Προσλαμβάνεται προσωπικό χωρίς κανένα προγραμματισμό. Εξέδωσε, λ.χ., δύο ημερολόγια με τεράστιο κόστος.

Οργάνωσε, με την ευκαιρία της παρουσίασης του καλλιτεχνικού προγράμματος, μια δεξίωση σε κεντρικό ξενοδοχείο, με πλούσιο δείπνο, στο οποίο παραβρέθηκαν περίπου 1.000 άτομα!

Στα χέρια του Οργανισμού "ΠΠ" κάθε έργο, και το πιο ασήμαντο και κάθε εκδήλωση έχει τεράστιο κόστος. Οι αρχές της διαφάνειας, της νοικοκυροσύνης, της αναγκαίας συμπίεσης των δαπανών και της περισυλλογής δεν έχουν καμιά σχέση με την "ΠΠ" και τους εκπροσώπους της.

Μήπως καταλήξει ο θεσμός φεστιβάλ μακράς διάρκειας μετά πολλών δαπανών;

- Συσχετίζοντας την "ΠΠ" με τις γιορτές για τα 2.300 χρόνια από κτήσεως της Θεσσαλονίκης που έγιναν το 1985, διαπιστώνουμε ότι βαδίζουμε στα ίδια σπάταλα και άναρχα χνάρια και ότι κυριαρχεί το ίδιο πνεύμα της έλλειψης προγραμματισμού και οργάνωσης.

Και το 1985 διατέθηκαν μεγάλα κονδύλια για τα 2.300 χρόνια της Θεσσαλονίκης, χωρίς όμως να παραμείνει για την πόλη κανένα απολύτως έργο, σε ανάμνηση του γεγονότος αυτού. Προβλέπω ότι το ίδιο θα συμβεί και με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα.

Α. Ν.