Η άρση βαρών γνώρισε στην Ατλάντα τη μεγαλύτερη δημοσιότητα που είχε ως άθλημα στην ιστορία της διοργάνωσης. Από την πρώτη μέρα που ο Τούρκος Μουτλού κέρδισε το χρυσό στην κατηγορία των 54 κιλών, ως την αυλαία με τον Ρώσο Αντρέι Τσεμέρκιν να αναδεικνύεται ο δυνατότερος άνθρωπος στον κόσμο κερδίζοντας την πρωτιά στα υπερβαρέα, το κοινό έζησε ποικίλες συγκινήσεις και χάρηκε ρεκόρ.

Οπως όλοι συμφωνούν πάντως, την παράσταση έκλεψε η μονομαχία του Ναϊμ Σουλεϊμάνογλου με τον Βαλέριο Λεωνίδη. Ο γεννημένος στη Βουλγαρία και πολιτογραφημένος Τούρκος πολυνίκης αθλητής στα 64 κιλά, έχει γράψει ξεχωριστή ιστορία, αφού είναι ο μοναδικός που κέρδισε τρία χρυσά σε ισάριθμες διοργανώσεις. Ο "Ηρακλής τσέπης", όπως τον αποκαλούν, από τα 16 χρόνια του καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και μέχρι προχτές έφτανε πολύ άνετα στην επικράτηση.

Στο πρόσωπο όμως του Λεωνίδη βρήκε έναν ισάξιο αντίπαλο, ο οποίος αμφισβητούσε τα πρωτεία του ως την τελευταία στιγμή. Ηταν ο δραματικότερος αγώνας στην Ατλάντα, αφού καταρρίφθηκαν δύο παγκόσμια ρεκόρ, ένα από κάθε αθλητή και παραλίγο δεν πραγματοποίησε το τρίτο ο Λεωνίδης.

Από την εν γένει εικόνα των ομάδων στις 10 μέρες των Αγώνων, αυτό που επιβεβαιώθηκε είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί μια από τις κορυφαίες αν όχι την κορυφαία δύναμη του αθλήματος στον κόσμο. Οι αγώνες στην Ατλάντα έδειξαν μια πτώση των δημοκρατιών της πρώην ΕΣΣΔ που κέρδισαν τρία χρυσά έναντι πέντε στη Βαρκελώνη και έξι στη Σεούλ. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Ρώσου "γίγαντα" των υπερβαρέων, Αντρέι Τσεμέρκιν, "στις μέρες μας οι πρωταθλητές δε γεννιούνται μονάχα στη Σιβηρία αλλά και στην Κίνα ή την Ελλάδα".

Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι πολλές χώρες αγωνίστηκαν με αθλητές από την πρώην Σοβιετική Ενωση. Ειδικά στην κατηγορία των 99 κιλών και οι 12 αθλητές που αγωνίστηκαν στην Α κατηγορία, προέρχονταν από την ΕΣΣΔ.