Η πρώτη Ολυμπιάδα

Ενας αιώνας πέρασε από την αναβίωση, το 1896, των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Και τα 100 χρόνια της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και οι διοργανώσεις τους σ' αυτά τα 100 χρόνια, αλλά και η φετινή διοργάνωσή τους στην Ατλάντα - διοργάνωση που συνοδεύτηκε και με θλιβερά γεγονότα, ανάρμοστα στο Ολυμπιακό πνεύμα, που τόσο καπηλεύεται αλλά δεν προστατεύουν οι έμποροι του Αθλητισμού - μας καλούν ν' αναφερθούμε στο, μεγάλου σχήματος και όγκου ("Πανελλήνιον Εικονογραφημένον", όπως υποτιτλίζεται) "Λεύκωμα "Η ΕΛΛΑΣ κατά τους ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ του 1896"".Πρόκειται για ένα συλλεκτικής αξίας σπάνιο λεύκωμα, που τυπώθηκε "Εν Αθήναις εκ του τυπογραφείου της Εστίας" των Κ. Μάισνερ, Ν. Καρπαδούρη και από τις εκδόσεις "Ακρόπολις" του Βλάση Γαβριηλίδη το 1896, για να τιμηθεί η προσπάθεια αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Το λεύκωμα αυτό επανακυκλοφόρησε σε πιστά ανάτυπα,με μπεζ χρώματος πανόδετο και χρυσοποίκιλτο εξώφυλλο, από τις εκδόσεις "Το Ποντίκι",με την ευκαιρία των 100 χρόνων από την πρώτη Ολυμπιάδα των νεοτέρων χρόνων. Οι ενδιαφερόμενοι για την απόκτηση αυτού του λευκώματος - κειμηλίου, όχι μόνο της πρώτης Ολυμπιάδας και του παρεξηγημένου Ολυμπιακού Πνεύματος, αλλά και της Αθήνας του 19ου αιώνα και στοιχείων του πολιτισμού της σ' αυτόν τον αιώνα - μπορούν να απευθυνθούν στο "Ποντίκι" (Μασσαλίας 10, ΤΚ 10680, τηλ. 3609.531, FAX 3645.406).

Το λεύκωμα, σε πρόλογο του Δημοσθένη Τσιβανόπουλου,μέσα από τις 396 σελίδες του, "αναβιώνει" για χάρη των σύγχρονων Ελλήνων την Ελλάδα του 1896, με κεφάλαια για το πολίτευμά της, την Εκκλησία, τη Βουλή, τη δημόσια διοίκηση, το στρατό και το ναυτικό, αλλά και τις Τέχνες, τα Γράμματα, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, την Εθνική Βιβλιοθήκη. Πλήθος πνευματικών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και οι κορυφαίοι της εποχής (Παλαμάς, Παπαδιαμάντης, Εφταλιώτης, Ξενόπουλος, Καμπούρογλου, Πολίτης, Ροϊδης, Αννινος, Βώκος, Φιλαδελφεύς, Περέν κ.ά.), πλούτισαν το λεύκωμα με κείμενά τους για το Ολυμπιακό Πνεύμα και τη σημασία των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων. Κείμενα λογοτεχνικής ωραιότητας, ιδιαίτερα εκείνα των δημοτικιστών, από τη σύγκριση των οποίων, σε σχέση με τα καθαρευουσιάνικα, μπορεί να διακρίνει κανείς όχι μόνο την υπεραξία της δημοτικής και το προοδευτικό πνεύμα των δημοτικιστών, αλλά και το δίκαιο αγώνα τους για την καθιέρωσή της.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ