Οι βαρύγδουπες εξαγγελίες περί νέου μισθολογίου, λειτούργησαν και στην κατεύθυνση απόκρυψης των σχεδίων της κυβέρνησης για κατάργηση ενός βασικού δικαιώματος των δημοσίων υπαλλήλων, της μονιμότητας, αλλά και για την αυθαίρετη σύνδεση της αμοιβής τους με τη - μη μετρήσιμη - παραγωγικότητα.Την άρση του δικαιώματος προανάγγειλε πρόσφατα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στο συνέδριο του περιοδικού ECONOMIST, λέγοντας αποκαλυπτικά: "Δεν πρέπει να αποτελεί βεβαιότητα η εργασιακή σχέση του δημόσιου υπάλληλου, γιατί είναι ανασταλτικός παράγοντας στην αποδοτικότητά του"!

Προηγούμενα, τον Νοέμβρη του '95, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου,σε συνάντηση με αντιπροσωπεία της ΑΔΕΔΥ είχε κάνει λόγο για σύνδεση αμοιβής - παραγωγικότητας. Από τότε το ζήτημα επανέρχεται ξανά και ξανά.

Η πολιτική "ομηρία" των δημοσίων υπαλλήλων, η αξιοποίηση της δημόσιας διοίκησης για ρουσφετολογικές ανάγκες, δεν είναι πρωτοφανές γεγονός. Αποτελεί ένα χρόνιο "αγκάθι" που συνοδεύει τη δημόσια διοίκηση σχεδόν από τη δημιουργία της και μέχρι σήμερα. Η "εκσυγχρονιστική" όμως κυβέρνηση Σημίτη του ΠΑΣΟΚ, πάει ακόμα παραπέρα. Η εφαρμογή των παραπάνω σχεδίων της, θα έχει ως αποτέλεσμα την παραπέρα ένταση της "ομηρίας" των εργαζομένων στο δημόσιο, την ενίσχυση όλων των αρνητικών χαρακτηριστικών της ευθυνοφοβίας, της έλλειψης οποιασδήποτε πρωτοβουλίας, τα οποία αντανακλούν και στη συνολική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.