Την περίοδο 1991 - 1996 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έκλεψαν μόνο απ' τους 750.000 συνταξιούχους του ΙΚΑ 650 δισ. δραχμές. Τόσα όσα δηλαδή χάρισε η κυβέρνηση στους οφειλέτες του Ιδρύματος με το νόμο για τις ρυθμίσεις των χρεών. (Νόμος 2434/1996).

Στο τέλος του 1995 τα συνολικά χρέη τρίτων προς το ΙΚΑήταν 295,943 δισ. δραχμές - εκ των οποίων τα 208 δισ. τα χρωστά ο ιδιωτικός τομέας. Αν συνυπολογιστούν και τα πρόσθετα τέλη, που φτάνουν μέχρι και 120%, τότε τα συνολικά χρέη ανέρχονται σε 651 δισ.

Βέβαια το καλοκαίρι του 1993, τρεις δηλαδή μήνες πριν πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ, είχε γίνει και τότε ρύθμιση των χρεών του ΙΚΑ. Εξάλλου έχει παγιωθεί πλέον. Είτε είναι κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ ανά τριετία γίνονται ρυθμίσεις των χρεών των οφειλετών, με χαμένο πάντα το μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό.

Μόνο απ' την τελευταία ρύθμιση των χρεών των οφειλετών το Λογιστήριο του Κράτους υπολόγισε ότι το ΙΚΑ θα χάσει περίπου 152 δισ. δραχμές. Στην ουσία όμως το Ιδρυμα χάνει σχεδόν στο σύνολό τους αυτά τα χρήματα, για δυο λόγους:

• Οι ρυθμίσεις δεν απέδωσαν ποτέ γιατί οι εργοδότες - μετά τις πρώτες δόσεις - συνεχίζουν το ίδιο βιολί.
• Και μόνο το γεγονός ότι πολλά από αυτά τα χρέη έμειναν για χρόνια παγωμένα μετά την προσαύξηση κατά 120% των πρόσθετων τελών, είναι διαφυγή μεγάλων εσόδων για το ΙΚΑ. Αφού δηλαδή οι εργοδότες εκμεταλλεύονται για χρόνια ξένα χρήματα, έρχονται μετά και δίνουν και κάποιες δόσεις.

Στον Πίνακα Ι φαίνονται οι απώλειες των κατώτερων συντάξεων ανά έτος την περίοδο 1991 - 1996. Στο ΙΚΑ παίρνουν πλήρη κατώτατα όρια (δηλαδή γήρατος - αναπηρίας 97.950 και λόγω θανάτου 88.150 από 1.7.1996) 365.000 συνταξιούχοι (Βλέπε Πίνακα IV). Οι απώλειες αυτές λοιπόν αναφέρονται σε αυτήν την κατηγορία. Επίσης άλλες 91.615 συνταξιούχοι παίρνουν μειωμένα κατώτερα όρια (Βλέπε Πίνακα IV). Τα μειωμένα κατώτατα όρια είναι μικρότερα κατά 18 - 20% των πλήρων κατωτάτων ορίων.

Τα 650 δισ., σύμφωνα με τους υπολογισμούς τουΧρ. Ρουπακιώτη (βλέπε διπλανή στήλη), είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ που εφάρμοσε και το ΠΑΣΟΚ και της οικονομικής πολιτικής που ασκήθηκε την περίοδο 1991 - 1996.

Στον Πίνακα ΙΙ υπάρχει η αντιστοιχία των κατώτερων συντάξεων του ΙΚΑ με τα 20 Ημερομίσθια του Ανειδίκευτου Εργάτη (ΗΑΕ) σε ονομαστικές τιμές.

Οπως φαίνεται, αμέσως μετά το 1991 που άρχισε η εφαρμογή του νόμου 1902/90 τα 20 ΗΑΕγια τη σύνταξη γήρατος και αναπηρίας έγιναν 19,5 και τα 18 ΗΑΕ για τη σύνταξη λόγω θανάτου έγιναν 17,6.

Η χειρότερη αντιστοιχία μεταξύ ΗΑΕ και των κατώτερων συντάξεων ήταν το δεύτερο εξάμηνο του 1995 (16,7 ΗΑΕ η γήρατος και αναπηρίας και 15 ΗΑΕ η σύνταξη λόγω θανάτου). Ετσι τον Απρίλη του 1996 οι κατώτερες συντάξεις του Ιδρύματος αντιστοιχούσαν σε πραγματικές τιμές σε συντάξεις του 1980 (Βλέπε Πίνακα ΙΙΙ).

Ετσι είχαν απόλυτο δίκιο οι συνταξιούχοι που με τις κινητοποιήσεις τους πρόβαλαν ως ρεαλιστικό το αίτημα της επανασύνδεσης των κατώτερων συντάξεων του ΙΚΑ με τα 20 ΗΑΕ και της διαμόρφωσης των συντάξεων των άλλων ταμείων στο 80% του μισθού της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Στα τρία τελευταία χρόνια εισέπραξαν συμπάθεια ή αντιμετωπίστηκαν με τα ΜΑΤ απ' την κυβέρνηση, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση - διά του προέδρου της Μ. Εβερτ - αρνήθηκε να καταδικάσει τους αντιασφαλιστικούς νόμους ενώ επίλεκτα στελέχη της, όπως ο Γ. Σουφλιάς, τάχτηκαν κατά της επανασύνδεσης.Μόνιμος και σταθερός σύμμαχος ήταν το ΚΚΕ. Εκτός του ότι βρέθηκε στο πλευρό τους σε κάθε κινητοποίηση, είχε και τρεις σημαντικές πρωτοβουλίες.

• Δυο φορές (Γενάρης του 1994 και Οχτώβρης 1995) κατέθεσε προτάσεις νόμων που ικανοποιούσαν τα αιτήματα των συνταξιούχων.
• Τον Ιούνη του 1996 - μετά την ανακοίνωση των διαβόητων ΕΚΑΣ - η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα ζήτησε προ ημερησίας Διατάξεως συζήτηση πριν κλείσει η Βουλή. Ομως ούτε και αυτό το δέχτηκε η κυβέρνηση.