Στις 31.10.1995 η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ασχολήθηκε με το "Μέλλον της Κοινωνικής Προστασίας" και εξέδωσε μια πολυσέλιδη ανακοίνωση. Μεταξύ των άλλων η Επιτροπή επισημαίνει: "Οι εξελίξεις στην κοινοτική πολιτική απ' το 1992, ιδιαίτερα το πλαίσιο απασχόλησης για όλην την Κοινότητα που παρουσιάστηκε από την Επιτροπή το 1993 και τη "Λευκή Βίβλο"... καλούν για μια πιο εκτενή κοινή αντιμετώπιση αυτού του θέματος. Συγκεκριμένα, ορισμένα απ' τα μέτρα... αναφέρονται στην κοινωνική προστασία και στη χρηματοδότησή της μέσω της συνδυασμένης εφαρμογής φορολογικών συστημάτων και συστημάτων παροχής βοήθειας για την αύξηση της προθυμίας προσφοράς και αποδοχής εργασίας".

Στις 2.2.1995 έγινε στο Παρίσι η άτυπη συνάντηση των αρμόδιων για την κοινωνική ασφάλιση υπουργών και δεσμεύτηκαν "στο ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο και ζήτησαν την αύξηση της αποτελεσματικότητας του συντονισμού", όπως αναφέρει η Επιτροπή, η οποία καλεί το Συμβούλιο "να λάβει υπόψη του την πρόθεση της Επιτροπής, να συνεκτιμήσει τις αντιδράσεις που θα σημειωθούν ως προς αυτήν την πρόσκληση για συζήτηση πριν απ' το τέλος του 1996 και να προτείνει την ανάλογη συνέχεια".

Μια συνέχεια αυτών των επιλογών έδωσε με τις προγραμματικές του δηλώσεις ο Κ. Σημίτης και το κεφάλαιο που αναφερόταν στο λεγόμενο κοινωνικό κράτος. Ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι το ΕΣΥ παραμένει ως κεντρική επιλογή της κυβέρνησης, αλλά το υπουργείο Υγείας ετοιμάζεται να προχωρήσει σε νομοθετικές ρυθμίσεις, που όπως είπε ο υπουργός Κ. Γείτονας στις 30.9.1996 στη συνάντησή του με την ΟΕΝΓΕ, θα γίνουν με σεβασμό στο πρόγραμμα "σύγκλισης". Αυτό σημαίνει ότι τα νοσοκομεία θα οδηγηθούν στο δανεισμό για να αποπληρώσουν τα χρέη τους προς τις προμηθεύτριες εταιρίες. Επιπλέον το βάρος συνολικά της χρηματοδότησης θα μεταφερθεί στα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς προβλέπεται το σπάσιμο του λεγόμενου "κλειστού νοσηλίου" και η διαμόρφωση σιγά - σιγά των νοσηλίων στο πραγματικό τους κόστος.

Ηδη έχει κοπεί η επιχορήγηση για τα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων, αλλά μέχρι πέρυσι το υπουργείο επιχορηγούσε τη μισθοδοσία, απ' όπου γινόταν μια μεταφορά πόρων προς τις λειτουργικές δαπάνες. Τώρα κόπηκε και αυτός ο τρόπος που σήμανε μια μείωση κάπου 20 - 25%. Ετσι βγαίνουν χαμένοι και τα νοσοκομεία και οι εργαζόμενοι που συνεχίζουν να παίρνουν μισθούς πείνας.

Μια τέτοια πορεία προγράφει και το μέλλον κάποιων καινούριων νοσοκομείων (όπως της Ελευσίνας και της Αρτας) που θα εξακολουθήσουν να μένουν - παρότι έτοιμα - κλειστά και ο ελληνικός λαός θα πληρώνει το κόστος του κλεισίματος.

Με τη λογική του περιορισμού των προσλήψεων θα επιταθεί η υπολειτουργία των ήδη λειτουργούντων νοσοκομείων, καθώς υπάρχουν κενές 3.000 θέσεις γιατρών και πάνω από 20.000 νοσηλευτριών.

Τα ασφαλιστικά ταμεία θα σηκώσουν το βάρος της χρηματοδότησης των νοσοκομείων, αλλά ειδικότερα στο ΙΚΑ επιφυλάσσεται ιδιαίτερη μεταχείριση. Οπως είπε ο πρωθυπουργός, θα χρησιμοποιηθούν τα πολυιατρεία του ΙΚΑ για την περίθαλψη των αγροτών και την εφαρμογή του θεσμού του οικογενειακού γιατρού, ένα θεσμό που αποτελεί αναβαλλόμενη υπόσχεση του ΠΑΣΟΚ απ' το 1983. Τα Κέντρα Υγείας αστικού τύπου δεν τα χρησιμοποιεί ούτε και στα λόγια το ΠΑΣΟΚ.

Η ρύθμιση αυτή εισάγει απ' την πίσω πόρτα τον Ενιαίο Φορέα Υγείας που είχε επεξεργαστεί απ' τον πρώην υπουργό Δ. Κρεμαστινό και δεν είχε προωθηθεί. Μια τέτοια εξέλιξη θα πλήξει ταυτόχρονα και του αγρότες και τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους του ΙΚΑ, καθώς θα τους στριμώξει όλους μαζί στις ήδη μεγάλες ουρές των ιατρείων του Ιδρύματος. Επιπλέον η κυβέρνηση θα κάνει τις όποιες ρυθμίσεις με χρήματα των ασφαλισμένων του ΙΚΑ, καθώς τα 15 δισ. που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός για αυτές τις ρυθμίσεις δε φτάνουν ούτε για μια απλή εξέταση αίματος και ούρων για κάθε αγρότη μια φορά το χρόνο!

Το 1997, όπως έχει πει πολλές φορές ο Κ. Σημίτης, θα είναι έτος αποφάσεων για το ασφαλιστικό σύστημα.

Ηδη απ' τις προγραμματικές προκύπτει ότι με τις αποφάσεις αυτές θα απαλειφθούν βασικές αρχές της κοινωνικής ασφάλισης, όπως η καθολικότητα και ο κοινωνικός και δημόσιος χαρακτήρας. Η κυβέρνηση με τη λογική της κοινωνικής "αλληλεγγύης" εννοεί αλληλεγγύη που λειτουργεί με τη λογική των δεικτών της "σύγκλισης", η οποία ανακατανέμει τη φτώχεια.

Ο πρωθυπουργός ξέχασε το αίτημα των συνδικάτων για ουσιαστική τριμερή χρηματοδότηση και μίλησε για εξασφάλιση "σε επαρκή βαθμό από το κράτος". Επίσης μίλησε για τη διαμόρφωση ενιαίων αρχών και κριτηρίων για τις παροχές και την ενοποίηση ομοειδών ταμείων.

Οι κατευθύνσεις αυτές θα σημάνουν εξίσωση των παροχών "προς τα κάτω" και πορεία κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών.