Το γεγονός ότι η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ επιδιώκει τη διεξαγωγή ενός συνεδρίου, που θα έχει περισσότερο τα χαρακτηριστικά μιας φιέστας, δε σβήνει, βέβαια, τη σκληρή πραγματικότητα που διαμορφώνει για την Αυτοδιοίκηση η κυβερνητική πολιτική. Οι σύνεδροι είναι, έτσι κι αλλιώς, υποχρεωμένοι να πάρουν υπόψη τους αυτό που, ήδη, ζουν ως καθημερινή πραγματικότητα, δηλαδή:

Η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας πιστά τις αντιλαϊκές επιλογές των Βρυξελλών για παραπέρα χαράτσωμα των δημοτών, προχωρά μεθοδευμένα και συστηματικά στον οικονομικό στραγγαλισμό της ΤΑ. Της χορηγεί, κατ' αρχήν, πενιχρές οικονομικές ενισχύσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, που κυμαίνονται μόλις στο 2% των κρατικών δαπανών. Και απ' αυτό το μηδαμινό ποσοστό, όμως, οι κυβερνήσεις φροντίζουν να παρακρατούν τεράστια κονδύλια, που στην περίοδο 1990 - 1996 ανέρχονται σε 720 δισ. δρχ. Ακόμα, μεταθέτει για το '99 την απόδοση στην ΤΑ του μεριδίου που της αναλογεί (20%) από τα έσοδα του φόρου που επιβάλλεται στους τόκους των καταθέσεων. Παράλληλα, η κυβέρνηση σχεδιάζει να υπεξαιρέσει, ουσιαστικά, από τους ΟΤΑ το 25% από τα έσοδα των τελών κυκλοφορίας. Εσοδα, που εισπράττει και είναι υποχρεωμένη από το σημερινό νομικό πλαίσιο να αποδώσει στην ΤΑ το 50%. Επιπλέον, προωθεί την κατάργηση της ατέλειας για την αγορά οχημάτων από τους δήμους, την υποχρέωση καταβολής τελών κυκλοφορίας από τα δημοτικά οχήματα (υπηρεσιακά και απορριμματοφόρα), την καταβολή τελών χαρτοσήμου και τη φορολόγηση των κερδών των δημοτικών επιχειρήσεων. Αν υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί αυτοί, η ΚΕΔΚΕ υπολογίζει ότι το '97 τα έσοδα των δήμων θα μειωθούν, σε σύγκριση με αυτά του '96, κατά 50 δισ.

Στη συνέχεια, η κεντρική διοίκηση σπεύδει να εκμεταλλευτεί το οικονομικό αδιέξοδο, που η ίδια δημιούργησε και να σπρώξει την ΤΑ στην επιβολή πρόσθετων φόρων στους δημότες. Προσπαθώντας να αποποιηθεί των συνταγματικών υποχρεώσεων της προς την ΤΑ και να μη δώσει στους ΟΤΑ τους απαιτούμενους πόρους για την εξασφάλιση της οικονομικής τους αυτοτέλειας, τους καλεί να βασιστούν για τη λειτουργία τους σε "ίδιους πόρους". Κάτι που επανειλημμένα έχει πει ο υπουργός Εσωτερικών Αλ. Παπαδόπουλος,εννοώντας να χαρατσώσουν οι ΟΤΑ το λαό και τους εργαζομένους για υπηρεσίες, που ήδη έχουν προπληρώσει μέσω της άμεσης φορολογίας. Και αυτό στο όνομα της περιβόητης "σύγκλισης" για την οποία όλοι πρέπει να "συμβάλουν", όπως έχει αναφέρει ο υφυπουργός Εσωτερικών Λ. Παπαδήμας.

Εκτός από τα παραπάνω, η κυβέρνηση παρουσιάζει πλήρη ανακολουθία μεταξύ λόγων και πράξεων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα με τα επιδόματα. Στο περσινό Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, στη Ρόδο, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Ακης Τσοχατζόπουλος και ο Αλέκος Παπαδόπουλος,ως υπουργός Οικονομικών τότε, καλούσαν τους αιρετούς να αποδώσουν στους εργαζομένους των ΟΤΑ τα επιδόματα των 15 και 18 χιλιάδων. Η κυβέρνηση διαβεβαίωνε τους δημάρχους και τους κοινοτάρχες ότι θα τους αποδώσει τα ποσά που θα έδιναν στους εργαζομένους, αφού η ανάγκη καταβολής τους προέκυπτε από αποφάσεις που είχε πάρει η κυβέρνηση. Ενα χρόνο μετά, η κυβέρνηση ακόμα υπόσχεται ότι "θα" δώσει τα σχετικά κονδύλια.