Με τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να αντιδρούν δυναμικά και να διαδηλώνουν μαζί με τους αγωνιστές δημάρχους έξω από το Μέγαρο του Λαμπράκη, στον οποίο θα δίνει τα διαπιστευτήριά της η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων, αρχίζει την Πέμπτη το πρωί το ετήσιο συνέδριο της Ενωσης των δημάρχων όλης της χώρας. Ενα συνέδριο, στο οποίο οι δήμαρχοι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στο να συνεχίσουν να παραμένουν προσκολλημένοι στις επιλογές της κεντρικής διοίκησης κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα, ή να κάνουν τώρα την αποφασιστική στροφή που θα τους φέρει ξανά κοντά στο λαό, κόντρα στις αντιλαϊκές επιλογές.

Ομως, παρότι το δίλημμα είναι υπαρκτό, κανείς δεν πρέπει να διατηρεί αυταπάτες για τα περιθώρια που υπάρχουν, με βάση τους δεδομένους συσχετισμούς στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Τόσο η υπό τον Δ. Αβραμόπουλο ηγετική ομάδα, όσο και η πλειοψηφία των συνέδρων, που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, έχουν προ πολλού ταυτιστεί με τις κυβερνητικές επιλογές, με τις οποίες συμφωνούν στη βάση ενός κοινού παρονομαστή: Την εξάρτηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ό,τι αυτό συνεπάγεται σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ενώ μόλις προχτές η κυβέρνηση ανακοίνωσε στην ηγεσία της ΚΕΔΚΕ ότι για το 1997 όχι μόνο δε θα αποδοθούν στους δήμους όσα παράνομα τους παρακρατεί η κυβέρνηση, αλλά θα υπάρξουν και νέες παρακρατήσεις, η αντίδραση της Ενωσης περιορίστηκε στην έκφραση μιας γενικής φραστικής αντίθεσης. Στην ανοιχτά διατυπωμένη αξίωση της κυβέρνησης ότι οι δήμοι πρέπει να χαρατσώσουν κι άλλο τους δημότες, αρκετοί αιρετοί έχουν ήδη απαντήσει θετικά με πράξεις Δημοτικών Συμβουλίων που έχουν επιβαρύνει υπέρογκα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των δημοτών τους. Δεν πρέπει να περνά, επίσης, απαρατήρητο το γεγονός ότι ουσιαστικά η ΚΕΔΚΕ εμφανίζεται να μη διεκδικεί την καταβολή των 720 δισ. που ανήκουν στους ΟΤΑ και παρακρατά παράνομα η κυβέρνηση.

Με βάση τόσο τις μέχρι τώρα κυβερνητικές ανακοινώσεις, όσο και τις θέσεις που έχουν διατυπώσει στελέχη της ΚΕΔΚΕ το σκηνικό ενόψει του συνεδρίου εμφανίζεται ως εξής: Η ΚΕΔΚΕ δε θα ζητήσει τα παρακρατημένα παρά μόνο την καταβολή των ποσών που αντιστοιχούν στο 18χίλιαρο και το εκλογικό επίδομα. Η κυβέρνηση έχει ήδη εμφανιστεί έτοιμη να λύσει το πρόβλημα που όπως, όμως, είναι γνωστό, είναι δημιούργημα δικής της απόφασης. Η ΚΕΔΚΕ θα ταχθεί υπέρ της αναγκαστικής συνένωσης των δήμων, ζήτημα για το οποίο επίσης υπάρχει έτοιμη κυβερνητική απόφαση. Η κυβέρνηση θα ζητήσει από τους δημάρχους να επιβάλουν πρόσθετους τοπικούς φόρους και οι δήμαρχοι θα απαντήσουν "ναι", ζητώντας γενικώς αυτό να συμβεί μέσα από μία συνολική αλλαγή του φορολογικού συστήματος, χωρίς να προσδιορίζουν καν προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινείται αυτή η αλλαγή.

Γίνεται φανερό πως με ένα τέτοιο σκηνικό που έχει όλα τα χαρακτηριστικά του στημένου, το μόνο που έχουν να περιμένουν οι δημότες είναι ένα γενναίο χαράτσωμα.

Πάντως, πρέπει να σημειωθεί πως παρά την τέτοια διάθεση, οι όποιες συναινετικές προς την κυβερνητική πολιτική αποφάσεις, δε θα περάσουν απρόσκοπτα, καθώς υπάρχει τουλάχιστον ένα ερώτημα, στο οποίο οι σύνεδροι καλούνται να απαντήσουν πολύ συγκεκριμένα: Θα ακολουθήσουν ή όχι το παράδειγμα των δημάρχων της Αττικής που στο συνέδριό τους προχτές, αποφάσισαν ομόφωνα να κλείσουν για πέντε μέρες τους δήμους διαμαρτυρόμενοι για την οικονομική ασφυξία που τους επιβάλλει η κυβέρνηση;