Στον "πάγο" σχεδιάζει να βάλει τα εισοδήματα των εργαζομένων για δύο τουλάχιστον χρόνια η κυβέρνηση Σημίτη, αφού, σύμφωνα με τους τελικούς της σχεδιασμούς, επέλεξε το χειρότερο δυνατό σενάριο για τους μισθούς και τις συντάξεις των δύο επόμενων χρόνων.

Ετσι, το πλήγμα που θα επιχειρηθεί σε βάρος των εργαζομένων θα είναι τριπλό. Στα εισοδήματα των εργαζομένων στο δημόσιο - αλλά και των συνταξιούχων του δημοσίου - με το νέο μισθολόγιο, η σταδιακή εφαρμογή του οποίου θα αρχίσει από την 1-1-97 και θα ολοκληρωθεί την 31-12-98. Με το νομοσχέδιο για την κατάργηση των φοροαπαλλαγών και με το νομοσχέδιο για την περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, που σύντομα θα κατατεθούν στη Βουλή. Αν και σε ποιο βαθμό θα τα καταφέρει να επιβάλλει την παραπέρα λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό, από το πόσο σθεναρή θα είναι η αντίσταση από τους δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους.

Σαφές δείγμα γραφής, αποτελεί το νέο - όχι ενιαίο - μισθολόγιο των 300.000 εργαζομένων στο δημόσιο, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα από τον υφυπουργό Οικονομικών, Ν. Χριστουδουλάκη,μετά το τέλος της συνάντησης με το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ. Με το μισθολόγιο αυτό:

α) Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στο δημόσιο δε θα πάρει καμιά ονομαστική αύξηση των αποδοχών τους στη διετία 1997 - 1998 (εφοριακοί, τελωνειακοί, υπάλληλοι πολιτικής αεροπορίας, μηχανικοί του δημοσίου), ενώ οι υπόλοιποι θα πάρουν αυξήσεις που θα υπολείπονται σε μεγάλο βαθμό από την αναμενόμενη αύξηση του πληθωρισμού. Κατά συνέπεια, και στη μια και στην άλλη περίπτωση, η αγοραστική δύναμη της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων στο δημόσιο θα μειωθεί παραπέρα, την επόμενη διετία, καθώς οι ονομαστικές αυξήσεις που προκύπτουν από το νέο μισθολόγιο θα είναι μικρότερες από τον πληθωρισμό.

β) Κανένας δημόσιος υπάλληλος, δεν πρόκειται να πάρει την αύξηση του 3,3%, που δικαιούται σαν "διορθωτικό ποσό",ώστε να καλυφθεί μέρος των απωλειών της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων, από τη διαφορά εισοδηματικής πολιτικής και πληθωρισμού του 1996.

γ) Καταργείται για μια διετία η εισοδηματική πολιτική- δηλαδή δε θα δοθούν ούτε καν αυτές οι ισχνές ονομαστικές αυξήσεις του 2,5% + 2,5% και σε κάθε περίπτωση μικρότερες από τον πληθωρισμό - καθώς και η εφαρμογή του νόμου για τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις στο δημόσιο, από τις οποίες θα προέκυπτε το ποσοστό ονομαστικής αύξησης των μισθών και συντάξεων στο δημόσιο.

Η κυβέρνηση Σημίτη, που επιβεβαιώνει πλήρως το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του "Ρ" της 26ης του Οκτώβρη - για κατάργηση του διορθωτικού ποσού, μηδενικές αυξήσεις και εφαρμογή του νέου μισθολογίου - θα επιχειρήσει με κάλπικα στοιχεία και αλχημείες, να εμφανίσει το άσπρο - μαύρο, με στοιχεία που θα δείχνουν αύξηση των δαπανών του προϋπολογισμού του 1997 για μισθούς και συντάξεις ίσως και πάνω από 20%! Στην ουσία όμως, θα πρόκειται για λογιστικό"τρικ", καθώς στον προϋπολογισμό του 1997 θα εμφανιστούν για πρώτη φορά σαν δαπάνες μισθοδοσίας και διάφορα επιδόματα - ύψους αρκετών εκατοντάδων δισ. δραχμών (ίσως και 500 δισ.) - που ήδη εισπράττουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, χωρίς όμως να εμφανίζονται σαν δαπάνη του προϋπολογισμού.

Το σίγουρο, είναι ότι η κυβέρνηση επέλεξε την εφαρμογή του νέου μισθολογίου, αντί της χορήγησης διορθωτικού ποσού 3,5% την 1η Γενάρη και εισοδηματικής πολιτικής με τις ισχνές ονομαστικές αυξήσεις (2,5% + 2,5%), γιατί το κόστος είναι μικρότερο και κατά συνέπεια η ληστεία στα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων μεγαλύτερη, χωρίς όμως να φαίνεται.