- Με ποια δεδομένα αποφάσισε το ΔΣ της ΓΣΕΒΕΕ στην πρόσφατη συνεδρίασή του, να εξουσιοδοτήσει το προεδρείο να εξετάσει το ενδεχόμενο πανελλαδικής κινητοποίησης;

- Η συνεδρίαση του ΔΣ της ΓΣΕΒΕΕ που έγινε στις 10 Νοεμβρίου, εκτός των άλλων θεμάτων, σαν κύριο θέμα είχε τα προβλήματα που απασχολούν σήμερα τη μικρομεσαία επιχείρηση και τον προϋπολογισμό του 1997. Εκείνο που διέκρινε κανείς σε όλες τις ομιλίες, ήταν η μεγάλη ανησυχία και αγανάκτηση για το πού οδηγείται η μικρομεσαία επιχείρηση από τη σημερινή κυβέρνηση. Ολες οι ομιλίες κατέληγαν στο ότι περνάμε τη χειρότερη κρίση της τελευταίας πεντηκονταετίας, αντιμετωπίζουμε τα πιο οξυμένα προβλήματα στην ιστορία μας, προβλήματα που είναι γέννημα και θρέμμα των τελευταίων κυβερνητικών πολιτικών που υλοποιούν τα προγράμματα "σύγκλισης", τις συμφωνίες του Μάαστριχτ, "Λευκής Βίβλου", ΚΑΠ, ΓΚΑΤΤ κλπ. Εντονη, επίσης, ήταν η ανησυχία όλων των ομιλητών για τον προϋπολογισμό που πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή και σύμφωνα με αυτά που διαρρέουν θα είναι ο πιο σκληρός προϋπολογισμός μονόπλευρης λιτότητας με παραπέρα περικοπές κοινωνικών παροχών, φοροαπαλλαγών των μικρών εισοδημάτων κλπ. Ακόμα έντονη ανησυχία εκφράστηκε και για τη μεγάλη λαίλαπα που μας έρχεται, αυτή τη φορά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση για την επιβολή σκληρών και απαράδεκτων φόρων, ενώ στο απυρόβλητο παραμένουν τα μεγάλα κέρδη των τραπεζών, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων και των μεγαλοβιομηχάνων. Ετσι, λοιπόν, τονίστηκε ότι για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, μοναδική διέξοδος είναι οι αγώνες.

- Γιατί χαρακτηρίσατε ως μοναδική διέξοδο τους αγώνες;

- Τα επίσημα στοιχεία λένε ότι αν δεν αλλάξει αυτή η πολιτική, αν δε γίνει κάτι για τη μικρομεσαία επιχείρηση, θα φύγει απ' τη μέση το 40% - 45% από μας. Και εδώ πρέπει να πούμε ότι όχι μόνο δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για λύση των προβλημάτων μας, αντίθετα θα έχουμε παραπέρα όξυνση αυτής της πολιτικής. Η ιστορία λέει ότι οι μεγάλοι και μαζικοί αγώνες έχουν φέρει σαν αποτέλεσμα το χτύπημα στις αντιλαϊκές πολιτικές. Το "διάλογο" - τον οποίο βεβαίως δεν απορρίπτουμε - οι εκάστοτε κυβερνήσεις τον γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Ο,τι έχει κατακτηθεί, έχει κατακτηθεί μόνο με τους αγώνες. Επιτακτική ανάγκη λοιπόν είναι, να ενώσουμε και μεις τη διαμαρτυρία μας με τη φωνή των εργαζόμενων και των αγροτών στις 28 του μήνα.

- Τόσο η ΟΒΣΑ όσο και η ΓΣΕΒΕΕ, υπογραμμίζουν συχνά την ανάγκη σύστασης κοινού μετώπου πάλης ενάντια στις συγκεκριμένες πολιτικές. Ποια είναι τα κοινά προβλήματα;

- Αν ρίξουμε μια ματιά στα προβλήματα αιχμής που αντιμετωπίζουμε εμείς οι ΕΒΕ, πρώτο και κύριο είναι η κατακόρυφη πτώση του τζίρου της αγοράς, αποτέλεσμα της σφικτής εισοδηματικής πολιτικής για τους εργαζόμενους. Δηλαδή δεν έχει χρήμα ο εργαζόμενος, δεν κουνιέται φύλλο στην αγορά. Το πρόβλημα είναι λοιπόν και των εργαζόμενων και των ΕΒΕ. Δεύτερο, το απάνθρωπο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων πλήττει άμεσα τους εμποροϋπάλληλους και τους ΕΒΕ. Τρίτο, η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης σημαίνει φορολογικά βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων και των ΕΒΕ. Τέταρτο, οι δημοτικοί φόροι αφορούν και τους εργαζόμενους και τους ΕΒΕ. Επίσης, η περικοπή φοροαπαλλαγών είναι για τους εργαζόμενους και τους ΕΒΕ. Επομένως οι εφαρμοζόμενες πολιτικές έχουν σαν στόχο τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες και τους ΕΒΕ. Και βέβαια με την εντολή των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, ξένων και ντόπιων. Αρα κοινά τα προβλήματα, κοινός ο εχθρός, κοινή επομένως και η αντιμετώπιση για την αλλαγή αυτών των πολιτικών, που είναι η ανάγκη της δημιουργίας ενός μετώπου απ' όλους τους θιγόμενους σε αντιμονοπωλιακή βάση.

Μ. Ζ.