Στις 28 Μάρτη πραγματοποιήθηκε στον Πειραιά και το 9ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Ενα συνέδριο ντροπής και καταισχύνης, μαύρη σελίδα στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος. Εγραφε σχετικά, η εφημερίδα "Εξόρμηση" στο φύλλο 22, της 15ης Απρίλη 1948:

"Στην αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου στον Πειραιά, άρχισε στις 28 του Μάρτη, η "αισχρή θεατρική παράσταση", όπως τη χαρακτήρισε η "Πράβντα", το λεγόμενο "9ο πανεργατικό Συνέδριο". Πρωταγωνιστές είναι οι Ελληνες μεγαλοεργατοκάπηλοι Μακρής, ο λωποδύτης Πατσατζής, ο τεταρτοαυγουστιανός Δημητράτος και άλλοι και σκηνοθέτης, ο μεγάλος διασπαστής της εργατικής τάξης της Αμερικής, Ιρβινγκ Μπράουν. Στα θεωρεία διακρίνονται αντιπρόσωποι της αμερικάνικης και αγγλικής πρεσβείας, καθώς και μέλη της αμερικάνικης οικονομικής αποστολής.

Μοναρχοφασίστες και Αμερικάνοι περιμένουν πολλά πράγματα από την παράσταση αυτή. Ο άγριος διωγμός του συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα, οι αντιεργατικοί νόμοι, οι δολοφονίες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες των εργατών είχαν κάνει άσχημη εντύπωση στους δημοκρατικούς λαούς. Το "συνέδριο" θα ερχόταν τώρα ν' αποδείξει ότι στη χώρα αυτή υπάρχουν πραγματικές συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Και πραγματικά το "συνέδριο" οργανώθηκε και διεξήχθη με όλους τους κανόνες και τους τύπους της δυτικοευρωπαϊκής δημοκρατίας και ελευθερίας. Κουστωδίες από αστυνομικούς είχαν ζώσει το χτίριο και κάνανε σωματική έρευνα σε κάθε ένα που έμπαινε μέσα. Η αίθουσα των συνεδριάσεων είχε πλημμυρίσει από όργανα της ασφάλειας και χαφιέδες, για να θυμίζουν στους σύνεδρους ότι έπρεπε να είναι νομιμόφρονες και πειθαρχικοί. Η εφορευτική επιτροπή δεν έκανε την έκθεσή της γιατί δεν της επιτράπηκε να κοιτάξει τα πληρεξούσια των αντιπροσώπων, που τα πιο πολλά ήταν πλαστά και άκυρα".

"Ολες οι συνεδριάσεις της παρασυναγωγής περιορίστηκαν γύρω από ένα ζήτημα. Δεν πρόκειται φυσικά για κανένα από τα ζωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη της χώρας μας. Οι εργατοκάπηλοι διορίστηκαν για να σκεπάζουν και όχι για να εξετάζουν τα ζητήματα της εργατιάς. Το ζήτημα, που τους απασχόλησε, ήταν ποια κλίκα θα πάρει τη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Αντιμετώπιζαν και ένα άλλο ζήτημα, ποιος θα πληρώσει τα έξοδα του συνεδρίου. Μα πάνω σ' αυτό συμφώνησαν αμέσως. Ζήτησαν από την κυβέρνηση να τους δώσει δάνειο 500 εκατ. Αυτή ήταν η μοναδική απόφαση που πάρθηκε και μάλιστα ομόφωνα.

Γύρω, όμως, από το ζήτημα της διοίκησης της ΓΣΕΕ άρχισε ένας σκυλοκαυγάς αμερικανικού τύπου. Οι βρισιές, οι αντεγκλήσεις, τα επεισόδια, οι φαγωμάρες είναι σε ημερήσια διάταξη. Ο Αμερικανός Μπράουν μάταια προσπαθούσε να μονοιάσει τους υποτακτικούς του. Είναι τόσο βαθιές οι αντιθέσεις τους, για το ποιος θα γλείψει το κόκαλο, που δεν ακούν το αφεντικό τους και ο ένας αρχίζει να ξεσκεπάζει τον άλλον. Η κλίκα του Μακρή κατηγορεί τον Καλομοίρη ότι παίρνει λεφτά από την ασφάλεια και τους μεγαλοκαρχαρίες για να διασπάσει την εργατική τάξη και επίσης θυμίζει στον Πασατζή ότι διώχτηκε σαν κοινός λωποδύτης από το κατάστημα Σγούρδα, όπου δούλευε υπάλληλος. Ο Πασατζής ξεσκεπάζει τις λοβιτούρες του Μακρή και του Θεοχαρίδη και αποκαλύπτει πως ο Μακρής παίρνει επιχορήγηση από τη μοναρχοφασιστική κυβέρνηση για να παίξει τον προδοτικό του ρόλο. Και ο Δημητράτος βρίσκει ευκαιρία να γίνει ο ρυθμιστής της κατάστασης. "Βγάζει σε δημοπρασία το δημοκρατικό κίνημα", όπως είπε ένας αντιπρόσωπος και προσπαθεί να επιπλεύσει".

"Η διάσπαση της παρασυναγωγής δεν άργησε να εκδηλωθεί. Ο Πασατζής και ο Δημητράτος αποχωρούν και τραβούν για οργάνωση αντισυνεδρίου. Επεμβαίνουν όμως οι Αμερικανοί, που έβλεπαν ότι τα σχέδιά τους χαλούσαν και τους υποχρεώνουν να γυρίσουν πίσω. Στην ψηφοφορία που επακολούθησε για την εκλογή γραμματέα, βγήκε ο Δημητράτος. Αλλά επειδή δε συγκέντρωσε απόλυτη πλειοψηφία, η εκλογή του ακυρώθηκε. Στο μεταξύ, όσα τίμια στοιχεία βρίσκονταν ανάμεσα στους αντιπροσώπους άρχισαν να αγαναχτούν.

Σε πολλά ψηφοδέλτια βρέθηκε γραμμένη η φράση "Οι Ελληνες εργάτες δεν εκλέγουν τους ηγέτες τους ανάμεσα από φασίστες, που ο ένας είναι χειρότερος από τον άλλον". Είκοσι τρεις εργάτες του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας, αηδιασμένοι από την κακότεχνη φάρσα, αποχώρησαν απ' την παρασυναγωγή και δήλωσαν ότι δεν έχουν καμία σχέση μ' αυτή.

Η χρεοκοπία του "συνεδρίου" ολοκληρώθηκε με το ψήφισμα της νομοθετικής επιτροπής, για αναλογική αντιπροσώπευση στη διοίκηση, που ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στην κυβέρνηση να διορίζει αυτή το γραμματέα της ΓΣΕΕ".

"Ωστόσο η φωνή της εργατικής τάξης ακούστηκε ρωμαλέα μες το "συνέδριο". Ο ναυτεργάτης σε βενζινόπλοια Μανώλης Κλεάνθης ανέβηκε στο βήμα και μαστίγωσε με τα λόγια του τους εργατοκάπηλους.

"Το συνέδριό σας, είπε, δεν μπορεί να έχει κανένα κύρος, γιατί οργανώθηκε από την κυβέρνηση και από ανθρώπους, που δεν έχουν καμιάσχέση με την εργατική τάξη. Τη στιγμή, που εδώ εμείς αερολογούμε, οι πραγματικοί ηγέτες της εργατικής τάξης σαπίζουν στις φυλακές και στα ξερονήσια". Δεν πρόλαβε να πει περισσότερα. Το λεφούσι των διορισμένων όρμησε πάνω του και μπροστά στα μάτια των Αμερικανών και των Αγγλων αντιπροσώπων τον βασάνισε απάνθρωπα. Μετά η αστυνομία τον συνέλαβε και καταματωμένο τον μετέφερε στα κρατητήρια, αποδείχνοντας έτσι σ' όλο τον κόσμο, τι είναι η περίφημη δυτικοευρωπαϊκή δημοκρατία και ελευθερία.

Η φάρσα του Αμερικάνου Μπράουν απέτυχε παταγώδικα. Η παρασυναγωγή αποκάλυψε όλη τη βρωμιά και τη σαπίλα του καθεστώτος των διορισμένων. Και η εργατική τάξη που αγωνίζεται ηρωικά στο βουνό και στην πόλη, θα εντείνει ακόμη πιο πολύ την πάλη της για να διώξει τους Αμερικάνους και να καθαρίσει τα συνδικάτα της απ' τη βρωμιά των εργατοκάπηλων".