"Σύνεδρος θωρακίζεσαι/ σε στρογγυλό τραπέζι που λιμνάζει./ (... ) Μόνο στραμμένες πλάτες προς το μέρος μου/ παρά την κυκλικότητα της διάταξης. Δεν απορώ/ που πάλι έτσι ανάποδα έχει καθήσει ο νόμος" (... ). (Απόσπασμα από το ποίημα "Ρίψασπις" της Κικής Δημουλά,στο οποίο προτάσσεται το δίστιχο: "Πάψε μου λες μη ριγείς δυνατά/ θα μας ακούσει η διπλανή πραγματικότητα").

Να διαβάζεις την τελευταία ποιητική συλλογή της Κικής Δημουλά "Η εφηβεία της λήθης" (εκδόσεις "Στιγμή"), αφιερωμένη στο χαμένο σύζυγό της και ποιητή Αθω Δημουλά κι εκείνες τις ώρες που διαβάζεις, ξαναδιαβάζεις τους στίχους της και δε χορταίνεις την "εφηβεία" της Ποίησης, οι ισχυροί της Ευρώπης να "συνεδριάζουν" πώς να σβήσουν από το "χάρτη" του ευρωενωσιακού "πολιτισμού" τους την ελληνική γλώσσα, ε τότε οργίζεσαι πολύ με τη μακρόχρονα "ρίψασπι" πολιτική της δικής σου χώρας και τη "διπλανή πραγματικότητα"...

Η Κ. Δημουλά στην "Εφηβεία της λήθης", με λόγο "ακονισμένο" στη μεγάλη αλλά αυτοελεγχόμενη αισθαντικότητά της, αφαιρετικό, συμβολικό, μεταφορικό, μετωνυμικό και ταυτόχρονα καθημερινά οικείο, "ποιεί" τον άνθρωπο, τους πόθους και τα πάθη του. Την Απορία του για τη ζωή και το θάνατο ("Απληστο που είσαι Ανεξήγητο"). Η ποίηση και ο λόγος της ρέει κρυστάλλινο ποτάμι, αντλώντας από τα ανεξάντλητα "μεταλλεία" της γλώσσας και της πολιτιστικής μας παράδοσης. "Καθαγιάζει" και μεταβάλλει σε θαυμαστή ποιητική "ύλη" τον πόνο, τη μοναξιά, την οδύνη και ηδονή της μνήμης, μέσα από την "πάλη" της με τη λησμοσύνη. Η ποιήτρια λέει "Ελα μέσα μη δίνεις στόχο/ ξεφώνιζα στη μνήμη" και ύστερα "Προτιμώ να θυμάμαι", γιατί χωρίς μνήμη "Ερασιτέχνης άνθρωπος είμαι/ πόσο καλύτερα παράπονα να φτιάξω;".

Αριστοτεχνικά ομολογεί: "Φυσικά και ονειρεύομαι./ Ζει κανείς μόνο μ' ένα ξερό μισθό; (... ) Ενα μόνο δε μου δίνει το όνειρο./ Το όριο. Ως πού να κινδυνέψω./ Γιατί τότε πια δε θα ήταν όνειρο./ Θα 'ταν γεράματα".Η ποίηση της Δημουλά, στην πλήρη ηλικιακή ωριμότητά της, προσφέρει στα Ελληνικά Γράμματα και τη γλώσσα μας μια θαυμαστή "εφηβεία". (Το βιβλίο θα το βρείτε στη "Σύγχρονη Εποχή").

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ