Οι αντιδράσεις των ηγεσιών των κομμάτων εξουσίας μετά από κάθε χτύπημα των τρομοκρατών διακρίνονται από την υποκρισία και την κοροϊδία. Αποδοκιμάζουν, φυσικά, την εγκληματική πράξη και διαβεβαιώνουν ότι θα εντείνουν τις προσπάθειες για την εξάλειψη του "φαινομένου" της τρομοκρατίας στη χώρα μας. Είκοσι χρόνια όμως "φούμαρα" είναι αρκετά για να μην τους παίρνει πλέον στα σοβαρά ο κόσμος.

Εκείνο, που στην ουσία επιχειρούν να πείσουν το κόσμο είναι να μάθει να ζει με την τρομοκρατία, την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ αναγορεύουν περίπου ως "φυσικό φαινόμενο".

Προσποιούνται ότι δε γνωρίζουν τίποτα, τόσο από τη διεθνή εμπειρία όσο και από την εγχώρια, η οποία "κραυγάζει" για τις σχέσεις τρομοκρατών και μυστικών υπηρεσιών.

Υποκρίνονται, όταν χαρακτηρίζουν "αποσταθεροποιητικά" τα τρομοκρατικά χτυπήματα, όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι ακριβώς στη σταθεροποίηση της υπάρχουσας κατάστασης αποσκοπούν και στην τρομοκράτηση όσων θέλουν ή σκέφτονται να εξεγερθούν ενάντιά της.

ΥΓ: Να είναι άραγε τυχαίο ότι στη χώρα μας η τρομοκρατία δεν έχει "εξαρθρωθεί" όπως συνέβη σε άλλες χώρες; Μήπως, γιατί παραμένει ως ζητούμενο η περιβόητη "πολιτική σταθερότητα";