Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη και αναπτύσσεται με τη μορφή της χιονοστιβάδας, η σαρωτική επίθεση του ιμπεριαλιστικού μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Η επίθεση αυτή έχει σαν σκοπό, την απόλυτη κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου, την αφαίρεση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων, την αύξηση του βαθμού της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Εχει στο στόχαστρο το 8ωρο. Το δικαίωμα της συλλογικής διαπραγμάτευσης, τη μονιμότητα στην εργασία, την εντατικοποίηση της παραγωγής και την εκμετάλλευση του εργατοϋπάλληλου. Την κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων όπως αυτά της ασφάλισης, της περίθαλψης και της υγείας.

Οι δυνάμεις του πλούτου, του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου, σε έναν ανελέητο ανταγωνισμό για την εξασφάλιση του μέγιστου κέρδους, τον έλεγχο των αγορών, σαρώνουν στο πέρασμά τους και τα δικαιώματα άλλων εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων, όπως της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών και βιοτεχνών, της νεολαίας, των μισθωτών επιστημόνων.

Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει την εκτίμηση του ΚΚΕ, ότι το κεφάλαιο δεν εκμεταλλεύεται μόνο την εργατική τάξη, εκμεταλλεύεται και άλλα κοινωνικά στρώματα αν και με διαφορετικό τρόπο, βαθμό και ένταση.

Ολα τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η κατάσταση θα συνεχισθεί, ότι την επόμενη περίοδο θα υπάρξει ραγδαία επιδείνωση των προβλημάτων. Από την προσεκτική παρακολούθηση των διαθέσεων των εργαζομένων, είναι φανερό ότι μεγαλώνει η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι σ' αυτές τις πολιτικές. Διαμορφώνονται δυνατότητες αυτή η λαϊκή δυσαρέσκεια που θα φουντώνει να μετατραπεί σε κίνημα αγωνιστικής αντίστασης.

Οι μεγάλοι αγώνες που πραγματοποιήθηκαν την προηγούμενη περίοδο όπως αυτοί των οικοδόμων, των συνταξιούχων, των αγροτών και των επαγγελματιών, συνάντησαν την ανυποχώρητη, αδιάλλακτη και αυταρχική στάση της κυβέρνησης. Δεν ήταν τυχαία αυτή η κυβερνητική συμπεριφορά. Η πίεση που δέχθηκε ειδικά με την κινητοποίηση των αγροτών, ήταν πολύ μεγάλη. Το κόστος που εισέπραξε και εισπράττει από τους αγώνες των συνταξιούχων, εξίσου μεγάλο. Παρ' όλα αυτά, επέμεινε και επιμένει στην άρνηση να ικανοποιήσει τα βασικά και δίκαια αιτήματα.

Η βασική αιτία είναι ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει το πέρασμα αυτής της πολιτικής με όποιο τίμημα και ταυτόχρονα νιώθει να έχει ισχυρή κάλυψη. Από τη μια είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση, το μεγάλο κεφάλαιο, τα συμφέροντα των οποίων έχει αναλάβει να υπηρετήσει και απ' την άλλη η στήριξη που της παρέχουν οι άλλες δυνάμεις που βρίσκονται σήμερα στην αντιπολίτευση (ΝΔ - Πολιτική Ανοιξη - "ΣΥΝ"), γιατί ουσιαστικά, παρά τις όποιες επιμέρους διαφορές, δεν έχουν τίποτα το διαφορετικό να αντιπροτείνουν.

Απέναντι σ' αυτή την "ιερή συμμαχία", είναι ανάγκη να αντιπαρατεθεί η αγωνιστική στάση μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης με κοινούς στόχους και αιτήματα. Να διαμορφωθεί και αντιπαρατεθεί το αγωνιστικό μέτωπο της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων.

Το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές είναι ο κοινός εχθρός των εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων. Η αντιμετώπισή του είναι το κοινό συμφέρον που αποτελεί και την αντικειμενική βάση για τη συμμαχία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτή η προοπτική μπορεί να στριμώξει πραγματικά τη σημερινή κυβέρνηση και την κάθε συντηρητική κυβέρνηση. Αυτή η προοπτική μπορεί να δώσει θετικά αποτελέσματα στους αγώνες, να συμβάλει στην αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων.

***

Το καθήκον της συσπείρωσης των άλλων εκμεταλλευόμενων στρωμάτων χρειάζεται να κατανοηθεί πρώτ' απ' όλα από την εργατική τάξη, γιατί είναι η τάξη που δέχεται διαρκώς την πιο σκληρή εκμετάλλευση και καταπίεση του κεφαλαίου, συνειδητοποιεί την ανάγκη να αποτιναχτεί αυτός ο ζυγός.

Είναι η μόνη τάξη που λόγω της θέσης της στο εκμεταλλευτικό σύστημα μπορεί να ηγηθεί στην πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Αυτός όμως ο στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί, αν δεν εξασφαλιστεί η συσπείρωση και συμμαχία των άλλων εκμεταλλευόμενων στρωμάτων.

Είναι φανερό πως αυτή η διαδικασία ούτε αυτόματη, ούτε εύκολη θα είναι. Εξαρτάται από το επίπεδο της συνείδησης και οργάνωσης της ίδιας της εργατικής τάξης και των άλλων δυνάμεων. Θα αναπτύσσεται μέσα από την καθημερινή πάλη για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα, μέσα από αντιφάσεις, ιδεολογικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις.

Πρωταρχικό όρο - βασική προϋπόθεση - για την προώθηση της συσπείρωσης και συμμαχίας με τις άλλες δυνάμεις, αποτελεί η ίδια η ενότητα της εργατικής τάξης. Είναι φανερό πως η εργατική τάξη δεν μπορεί να αποκτήσει ούτε να συσπειρώσει τους άλλους απέναντι στην επίθεση και τη συμμαχία του κεφαλαίου όταν η ίδια είναι διασπασμένη και κατατεμαχισμένη. Οσο η ίδια θα ενώνεται, θα αναπτύσσει τους αγώνες της, τόσο θα μπορεί να γίνεται δύναμη συσπείρωσης. Θα αναγνωρίζεται από τις άλλες δυνάμεις ο καθοδηγητικός ρόλος της στο κίνημα.

***

Μέσα από την κοινή δράση και ενότητα, πάνω στα προβλήματα, θα δημιουργούνται προϋποθέσεις για την οικοδόμηση της ιδεολογικοπολιτικής ενότητας, τη συσπείρωση γύρω από το ΚΚΕ, ώστε να δημιουργούνται δυνατότητες για ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων.

Οι κομμουνιστές χρειάζεται να βλέπουμε αλληλένδετη την καθημερινή προσπάθεια για την οικοδόμηση της ενότητας στην εργατική τάξη με την προώθηση της κοινής δράσης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, την προοπτική των κοινωνικών συμμαχιών.

Στις σημερινές ειδικά συνθήκες, η κοινή δράση συνδικαλιστικών οργανώσεων, αγροτικών συλλόγων, ενώσεων επαγγελματοβιοτεχνών, συνταξιούχων, της νεολαίας, της εργαζόμενης διανόησης και των μισθωτών επιστημόνων, θα έχει αποφασιστική συμβολή στην αναχαίτιση της επίθεσης του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Βάση, για την κοινή δράση, μπορεί να είναι τα αιτήματα για την αντιμετώπιση των πολιτικών της λιτότητας, της αντιμετώπισης της ανεργίας, της προστασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων, της διάσωσης της ντόπιας βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής, της προστασίας της δημόσιας περιουσίας, της διάσωσης των μικρομεσαίων επαγγελματιών από την εισβολή των πολυεθνικών μονοπωλίων, η αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, και της δημόσιας υγείας.

Αυτή η κοινή δράση συνδικαλιστικών οργανώσεων και κοινωνικών φορέων, στο βαθμό που θα αναπτύσσεται θα έρχεται σε ρήξη με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα συμβάλλει θετικά σε προοδευτικές εξελίξεις. Θα συμβάλλει στη συνειδητοποίηση από πλατύτερες δυνάμεις για την ανάγκη βαθιών πολιτικών αλλαγών και ρήξης με το σύστημα της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Θα είναι και ένα αποφασιστικό βήμα στην οικοδόμηση της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής συμμαχίας των κοινωνικών δυνάμεων, για βαθιές αλλαγές και το σοσιαλισμό.

*Ο Κώστας Παρασκευάς είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Συνδικαλιστικού Τμήματος.

Στις σημερινές συνθήκες αρνητικών συσχετισμών των δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης, χρειάζεται να προωθηθεί, οικοδομηθεί χωρίς καθυστερήσεις, η ενότητα δράσης στη βάση, για τα άμεσα και καυτά προβλήματα