Η "τρέλα του 8ωρου" στα 1885-1886, παίρνει χαρακτήρα "ομαδικής παράκρουσης", γράφουν οι αμερικάνικες εφημερίδες της εποχής. "Οι αρχές - παρατηρούν - χάνουν τον ύπνο τους". Και ομαδικώς αποφαίνονται ότι το κίνημα ήταν "κομμουνιστικό, ανατριχιαστικό και αχαλίνωτο".

Οι εργάτες όμως - γράφουν στο βιβλίο τους "Η άγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ" οι Μπρόγιερ και Χέρμπερτ - δε φαίνονταν να επηρεάζονται."Η 1η Μάη του 1886 - διαβάζουμε στο ίδιο βιβλίο - ήταν θαυμάσια μέρα... Ηταν Σάββατο, εργάσιμη μέρα, όμως, οι εργάτες, γελώντας, κουβεντιάζοντας και ντυμένοι με τα καλά τους, κατευθύνονταν μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους στη λεωφόρο Μίτσιγκαν. Ομως, στους πλαϊνούς δρόμους και τις γύρω στέγες, η ατμόσφαιρα ήταν απειλητική. Παρατεταγμένοι λόχοι αστυνομικών και ειδικών δυνάμεων έτοιμοι να επιβάλουν "το νόμο και την τάξη". 1.350 εθνοφρουροί με στολή, οπλισμό και πολυβόλα περίμεναν να δράσουν... Η διαδήλωση άρχισε. Ολοι γελούσαν με αλλόκοτη αγαλλίαση... Γύρω στους 340.000 εργάτες διαδήλωναν σε όλη τη χώρα, από τους οποίους οι 80.000 στο Σικάγο...

Η συγκέντρωση ήταν μεγάλη στην πλατεία Χεϊμάρκετ και ο Σπάις μιλούσε στο συγκεντρωμένο πλήθος. Ο επικεφαλής της Αστυνομίας διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση και ξαφνικά βόμβα σκάει μέσα στο πλήθος.Η Αστυνομία πυροβολούσε άγρια προς όλες τις κατευθύνσεις και το αίμα βάφει το πλακόστρωτο της πλατείας, τα ρούχα και τη σημαία των εξεγερμένων. Η προβοκάτσια ήταν καλοστημένη. "Αίμα τώρα!", ωρυόταν την επομένη ο Τύπος. "Κρεμάστε τους πρώτα και ύστερα δικάστε τους"!"Κάντε πρώτα συλλήψεις και ύστερα ψάχνετε για το νόμο", διέτασσε ο ίδιος ο εισαγγελέας του Σικάγου... "

Το κόκκινο ματωμένο πουκάμισο των εξεγερμένων εργατών του Σικάγου έγινε από τότε σύμβολο πάλης και θυσίας. Μαζί με την 1η του Μάη.