Στον αστερισμό της μονόπλευρης λιτότητας κινείται και η τρίτη έκθεση της επιτροπής Σπράου για τα δημόσια οικονομικά, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα
Συνταγές για πολύπλευρη επίθεση στις τσέπες των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, περιλαμβάνει η έκθεση Σπράου, για την "αποτελεσματικότερη διαχείριση των δημόσιων εσόδων" που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα από τον ίδιο. Μεταξύ άλλων, στην έκθεση αυτή, η επιτροπή των σοφών, συνιστά μεταξύ άλλων και:
Στην ουσία η έκθεση της επιτροπής Σπράου για τα δημόσια οικονομικά, που απαρτίζεται από 100 σελίδες, δεν αποτελεί τίποτ' άλλο παρά αντιγραφή και συρραφή διάφορων προτάσεων ακραίων νεοφιλελεύθερων επιλογών, οι οποίες έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία.Πρόκειται για προτάσεις, οι οποίες επιδιώκουν την άντληση νέων εσόδων μέσω της πολύπλευρης συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων, σε μια προσπάθεια να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι.
Και ενώ οι συντάκτες της εισηγούνται νέα βάρη για τα λαϊκά στρώματα, στη συνέχεια, επικαλούμενοι την ανάγκη δημιουργίας ενός ανταγωνιστικού φορολογικού συστήματος,με στόχο την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων, προτείνουν και νέα φορολογικά προνόμια για τις επιχειρήσεις, επικαλούμενοι λόγους διεθνούς ανταγωνισμού...
Αναφερόμενοι στην πορεία των εσόδων, παρουσιάζουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία τα τελευταία 7 χρόνια οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές αποτελούσαν το 1996 το 37% του ΑΕΠ και σε σχέση με το 1990 αυξήθηκαν κατά 7,5 μονάδες. Οι συντάκτες της έκθεσης εκτιμούν ότι η δυνατότητα άντλησης νέων εσόδων, έχει περιοριστεί σημαντικά. Η επισήμανση όμως αυτή δε γίνεται για να αποδείξουν το μέγεθος της λαϊκής λεηλασίας τα χρόνια αυτά, αλλά για να θωρακίσουν το υπάρχον φορολογικό καθεστώς των επιχειρήσεων. Παράλληλα αντιφάσκουν με την παραπάνω θέση όταν σε άλλο σημείο αναφέρουν ότι η ολοκλήρωση του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, του εξοπλιστικού προγράμματος και οι τυχόν υπερβάσεις του προϋπολογισμού της Ολυμπιάδας, θα απαιτήσουν καιπρόσθετους πόρους.
Με εντελώς "διαχειριστική" λογική αντιμετωπίζει η έκθεση τα προβλήματα της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, ενώ δε γίνεται η παραμικρή νύξη για την πορεία ιδιωτικοποίησης εργασιών του υπουργείου Οικονομικών, τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού που αντιμετωπίζουν οι εφορίες κλπ. Στα πλαίσια αυτά προτείνουν μια σειρά μέτρα οργανωτικού, διοικητικού και νομοθετικού χαρακτήρα (αυστηροποίηση ποινών για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος κλπ).