Στις 4 - 5 Οκτώβρη 1997 πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας, Μινσκ, το 34ο Συνέδριο του ΚΚ Λευκορωσίας, στο οποίο συμμετείχαν 522 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι απ' όλες τις κομματικές οργανώσεις. Η σύγκληση του Συνεδρίου έχει προκαλέσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις πρώην Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ και το εξωτερικό. Το Συνέδριο παρακολούθησαν αντιπροσωπείες 19 κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, αριστερών κοινωνικών οργανώσεων από τις Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ: ΚΕΚΡ, ΚΚΡΟ, Ενωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας, Ρωσική Παλλαϊκή Ενωση, Κομσομόλ της Ρωσίας κ.ά., καθώς και αντιπροσωπείες κομμάτων του εξωτερικού: ΚΚ Ελλάδας, Ενωση Πολωνών Κομμουνιστών, Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού της Γερμανίας, ΚΚ Κούβας, ΚΚ Τσεχίας και Μοραβίας, ΚΚ ΗΠΑ, ΚΚ Γερμανίας, Κομμουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας και Εθνικό Μέτωπο Απελευθέρωσης του Κουρδιστάν. Επίσης, χαιρετιστήρια τηλεγραφήματα έστειλαν στο Συνέδριο 30 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα του κόσμου.

Με ιδιαίτερο ενθουσιασμό έγινε δεκτό το χαιρετιστήριο μήνυμα του Προέδρου της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, προς τους αντιπροσώπους και τους ξένους προσκεκλημένους του Συνεδρίου. Εκφράζοντας την εκτίμησή του για τους κομμουνιστές της Λευκορωσίας, ο Λουκασένκο αναφέρει: "Ως αρχηγός του κράτους δεν ανήκω σε κανένα πολιτικό κόμμα και είμαι Πρόεδρος της χώρας για όλους τους πολίτες της Λευκορωσίας, που με εξέλεξαν στο ανώτατο αξίωμα ως αποτέλεσμα της ελεύθερης λαϊκής βούλησης. Συγχρόνως, νιώθω βαθύ σεβασμό για όλους τους Λευκορώσους κομμουνιστές και τους μετέχοντες στο σοσιαλιστικό και αριστερό κίνημα στον τόπο μας". Υπογράμμισε ότι σήμερα, στη μεγάλη καμπή της εποχής, "σημαντικό για όλους τους εκπροσώπους των πολιτικών δυνάμεων της Λευκορωσίας δεν είναι μόνο να διατηρήσουν ό,τι έχει δοκιμαστεί από τη ζωή και έγινε σπουδαίο τμήμα του ιστορικού γίγνεσθαι του λαού, αλλά να απορριφθούν συνειδητά και αποφασιστικά τα αποστεωμένα δόγματα, τα κούφια πολιτικά συνθήματα και οι απορριπτέες από το λαό πλάνες των πολιτικών".

Την έκθεση δράσης της ΚΕ του ΚΚ Λευκορωσίας για τις 236 μέρες, που έχουν περάσει από την επαναλειτουργία του ΚΚΛ, παρουσίασε ο Α Γραμματέας της ΚΕ, Βίκτορ Τσίκιν. Οπως είναι γνωστό, οι αντιπρόσωποι απ' όλες τις περιοχές της Δημοκρατίας στο Συνέδριο επαναλειτουργίας του ΚΚΛ αποφάσισαν ομόφωνα να διαχωρίσουν τις θέσεις τους από το Κόμμα Κομμουνιστών της Λευκορωσίας μ' επικεφαλής τους Σεργκέι Καλιάκιν και Βασίλι Νόβικοφ, διότι ο δρόμος του κόμματος αυτού "αποδείχτηκε δρόμος ανοιχτής προδοσίας". Οι ηγέτες αυτού του κόμματος αρνήθηκαν να κατατεθεί στο Κοινοβούλιο απόφαση για την καταγγελία των συμφωνιών του Μπελοβέζσκ, που διέλυσαν την ΕΣΣΔ. Οι γραμματείς του συνέπραξαν με τους ηγέτες του αντιδραστικού εθνικιστικού Λαϊκού Μετώπου Λευκορωσίας και με άλλα αστικά κόμματα και ως αποτέλεσμα υιοθετήθηκε η διαβόητη διακήρυξη για κοινή δράση του Κόμματος Κομμουνιστών της Λευκορωσίας με τις δεξιές δυνάμεις της χώρας. Σύμφωνα με τον Τσίκιν, αποκορύφωμα του φαρισαϊσμού υπήρξε η πολιτική παράσταση, ως συνέπεια της οποίας οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες του Κόμματος Κομμουνιστών της Λευκορωσίας και του Αγροτικού Κόμματος πρότειναν στο δημοψήφισμα ένα σχέδιο φανερά αστικού Συντάγματος. Ολες οι δεξιές δυνάμεις, μ' επικεφαλής των πρώην Πρόεδρο της Λευκορωσίας Σουσκέβιτς και τον πρώην πρόεδρο του Κοινοβουλίου Σαρέτσκι, υποστήριξαν τις ενέργειες των ηγετών του Κόμματος Κομμουνιστών της Λευκορωσίας. Οι προσπάθειες των απλών μελών του κόμματος να μεταπείσουν τους καθοδηγητές τους να συνέλθουν και να εγκαταλείψουν τον ολέθριο δρόμο, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Σ' αυτές τις συνθήκες ελήφθη η πρωτοβουλία για την επαναλειτουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος Λευκορωσίας.

"Σήμερα έχουμε κάθε λόγο να πούμε χωρίς υπερβολή ότι, με την επαναλειτουργία του ΚΚ Λευκορωσίας, σώσαμε το κομμουνιστικό κίνημα της Δημοκρατίας και καθαρίσαμε από την οπορτουνιστική σαβούρα τη λέξη "κομμουνιστής"", τόνισε ο Τσίκιν. Την περίοδο μεταξύ των δυο Συνεδρίων το κόμμα αναπτύχθηκε, αύξησε τις δυνάμεις του, συνενώνοντας τώρα στις γραμμές του 7.010 μέλη, ενώ τη στιγμή του χωρισμού με το κόμμα των Καλιάκιν - Νόβικοφ, στο ΚΚ Λευκορωσίας είχαν ενταχθεί 4.127 μέλη.

"Το Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας έγινε μια δύναμη με κύρος και επιρροή", τόνισε, εκφράζοντας στο "Ρ" τις εντυπώσεις του από το Συνέδριο, ο πρόεδρος της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, Ολέγκ Σένιν. "Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι το κόμμα ξανάνιωσε. Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από την επαναλειτουργία μπήκαν στο κόμμα 260 νέοι και νέες. Το κόμμα είναι καλά οργανωμένο. Πρακτικά, σε όλες τις περιοχές, πόλεις και επαρχίες, με λίγες εξαιρέσεις, έχουν δημιουργηθεί και δρουν κομματικές οργανώσεις. Οι κομμουνιστές υποστηρίζουν ενεργά τη δραστηριότητα του Προέδρου της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, η οποία αποβλέπει στην ανασύσταση του ενωσιακού κράτους. Η Δημοκρατία αυτή, μόνη της, μ' επικεφαλής τον λαϊκό Πρόεδρο Α. Γκ. Λουκασένκο, αντιστέκεται στις ενωμένες δυνάμεις της εσωτερικής και εξωτερικώς αντίδρασης. Σ' αυτή την πολυπλοκότατη κατάσταση το Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας, μαζί με όλο το λαό και τον πραγματικά λαϊκό Πρόεδρο, αγωνίζεται για την αποκατάσταση της γεωπολιτικής, ιστορικής, πολιτιστικής και πνευματικής - ηθικής ενότητας του σοβιετικού λαού".

Το Συνέδριο υιοθέτησε το Πρόγραμμα του κόμματος και άλλα ντοκουμέντα. Εγιναν τροποποιήσεις στο Καταστατικό. Στην απόφαση "Κάτω τα χέρια από τον Λένιν!" το Συνέδριο εξ ονόματος των Λευκορώσων κομμουνιστών εκφράζει την αγανάκτηση για τις απόπειρες των κυρίαρχων κύκλων της Ρωσίας να θάψουν τη σορό του Β. Ι. Λένιν. Στην απόφαση "Η 80ή επέτειος της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οχτωβριανής Επανάστασης" υπογραμμίζεται ότι πρόκειται για το σημαντικότερο γεγονός του 20ού αιώνα, που εγκαινίασε την εποχή της μετάβασης από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.

Επίσης, ψήφισε έκκληση για υποστήριξη των θυμάτων των πολιτικών διώξεων στη Λιθουανία, στη Λετονία, στην ΟΔΓ, στη Γεωργία, στο Αζερμπαϊτζάν - Μίκολας Μπουροκιαβίτσιους, Γιούζας Εμολάβιτσιους, Βαλέρι Ιβανόφ, Αλφρέντ Ρούμπιξ, Εγκον Κρεντς, Βάζα Χατσαπουρίτζε, Ρασίμ Αγκάγεφ κ.ά. Οι σύνεδροι κάλεσαν τους λαούς της Ευρώπης και όλου του κόσμου να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της ειρήνης σε σχέση με τη διεύρυνση του επιθετικού μπλοκ του ΝΑΤΟ και της επέκτασής του προς Ανατολάς. Οι σύνεδροι και οι ξένοι προσκεκλημένοι κάλεσαν το λαό της Λευκορωσίας και όλους τους αδελφούς λαούς της ΕΣΣΔ να υποστηρίξουν με λόγια και έργα την ενωτική πολιτική του Προέδρου Λουκασένκο, ενώ στην επιστολή προς τον Λουκασένκο εκφράζουν την απόλυτη συμπαράσταση σ' αυτόν και την υποστήριξη στη γενναία ακολουθούμενη πολιτική του "για το καλό του λαού της Λευκορωσίας, η οποία ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όλων των λαών των αδελφών Δημοκρατιών". Το Συνέδριο εξέλεξε τα καθοδηγητικά όργανα. Α Γραμματέας της ΚΕ επανεκλέχτηκε ο Βίκτορ Τσίκιν.

Μετά τη λήξη τος 34ου Συνεδρίου του ΚΚ Λευκορωσίας έγινε στο Μινσκ συνάντηση των αντιπροσώπων κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων του εξωτερικού και των κομμάτων - μελών της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ, που είχαν προσκληθεί στο Συνέδριο. Συμμετείχαν 22 κόμματα: ΚΚΡΟ, ΚΕΚΡ, Ενωση Πολωνών Κομμουνιστών, ΚΚ Ελλάδας, ΚΚ Γερμανίας, ΚΚ Τσεχίας και Μοραβίας, Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Αζερμπαϊτζάν, ΚΚ Εσθονίας, ΚΚ Υπερδνειστερίας, ΚΚ Λιθουανίας, ΚΚ Ουκρανίας, Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού της Γερμανίας, Κομμουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας κ.ά. Εγινε ανταλλαγή γνωμών για το Συνέδριο. Οι μετέχοντες επιδοκίμασαν και υποστήριξαν τις πολιτικές αποφάσεις και ψηφίσματα του Συνεδρίου, καθώς και τις προσπάθειες του ΚΚ Λευκορωσίας, που αποβλέπουν στη συσπείρωση όλων των πατριωτικών δυνάμεων, για τη δημιουργία της εθελοντικής Ενωσης των Σοβιετικών Λαών, την αποκατάσταση των κατακτήσεων των εργαζομένων που έχουν χαθεί μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Οι αντιπρόσωποι των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων υπογράμμισαν και υποστήριξαν ιδιαίτερα τη δήλωση του Συνεδρίου του ΚΚΛ για το απαράδεκτο της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Τα κόμματα, που ανήκουν στην ΕΚΚ - ΚΚΣΕ, επιδοκίμασαν την πολιτική του Προέδρου της Λευκορωσίας, Αλεξάντρ Λουκασένκο, η οποία αποσκοπεί στη βαθιά και ολόπλευρη ολοκλήρωση των χωρών της ΚΑΚ, στην κατάργηση των μεταξύ τους συνοριακών και τελωνειακών φραγμών και στην ανασύσταση της εθελοντικής Ενωσης των κρατών στο έδαφος της ΕΣΣΔ.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ