Κι αν, βέβαια, όλα αυτά λεγόντουσαν - ή και λέγονται - από καλοπροαίρετους ανθρώπους, οι οποίοι όντως ενδιαφέρονται για την ιστορική έρευνα. Αν λεγόντουσαν - ή και λέγονται - από εκείνους που πιστεύουν ειλικρινά, δίχως ιδιοτέλεια, ότι ζούμε σε μια ουσιαστική δημοκρατία, όπου ο λαός είναι κυρίαρχος. Αν λεγόντουσαν απ' όλους τους παραπάνω, θα μας ήταν κατανοητό. Γιατί με αυτούς τους ανθρώπους μπορείς να συζητήσεις, έστω και αν δεν πείσεις, έστω κι αν δε σε πείσουν. Πάντως, όπως και να είναι, γνωρίζεις ότι συζητάς με άτομα καλών προθέσεων. Και τέτοια άτομα υπάρχουν πολλά, με πραγματικό ενδιαφέρον.

Οταν, όμως, οι χαρακτηρισμοί περί "αντιδημοκρατικού ΚΚΕ", περί "αδιαφάνειας" κλπ., προέρχονται από τον Φαράκο και τους ομοίους του. Οταν προέρχονται από τον εκδότη του οίκου "Ελληνικά Γράμματα", τότε δεν ηχούν ως καλοπροαίρετη κριτική. Ηχούν ως πρόκληση. Το ίδιο και όταν γράφονται από ορισμένους αρθρογράφους στην "Αυγή" ή όταν μεταδίδονται από τη "Νέα Ελληνική Τηλεόραση" (ΝΕΤ), δηλαδή διατεταγμένα, και με σαφείς στόχους, κάθε άλλο παρά δημοκρατικούς. Ηχούν ως πρόκληση, ιδιαίτερα όταν προέρχονται από πρώην, από ανανήψαντες σε μια νύχτα, που δε διστάζουν μπροστά σε τίποτα, που πέρασαν με το μέρος του ταξικού αντίπαλου.

Γιατί υπογραμμίζουμε τα παραπάνω; Τα υπογραμμίζουμε για τους εξής λόγους:

α) Επειδή οι διάφοροι καλοθελητές ουδέποτε έκαναν τον παραμικρό θόρυβο για ν' απαιτήσουν τη δημοσίευση των Αρχείων της ΝΔ, της ΕΡΕ, της "Ενωσης Κέντρου", των Βενιζέλων, του Λαϊκού Κόμματος, των υπουργείων Δημόσιας Τάξης και Εσωτερικών, της Κρατικής Ασφάλειας, της ΚΥΠ, των Μανιαδάκηδων, του"φακέλου της Κύπρου" και όλων των δημίων του ελληνικού λαού.Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Φαράκος, στις περιοδείες του από κανάλι σε κανάλι, δε βρήκε ούτε λέξη να πει για όλα αυτά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε μία γραμμή δε γράφτηκε γι' αυτά, από τις εφημερίδες που φωνασκούν για τον ...αντιδημοκρατισμό του ΚΚΕ! Δεν το κάνουν, γιατί δε θέλουν ή δε θέλουν να πιέσουν να βγουν στο φως τα εγκλήματα, οι ίντριγκες, οι μηχανορραφίες, οι προδοσίες της αστικής τάξης! Δεν το κάνουν, επειδή δεν ενδιαφέρονται για την ιστορική έρευνα.

Αυτό αποδείχνεται και από τις αναλύσεις τους. Αποδείχνεται από το γεγονός ότι την 80χρονη ηρωική πορεία του ΚΚΕ την παρουσιάζουν ως πορεία ενός κόμματος λαθών! Η ουσία της σκέψης και των απόψεών τους είναι η ίδια με την έκφραση του Γ. Παπανδρέου: "Το ΚΚΕ είναι το κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος"! Η: "Το ΚΚΕ είναι το κόμμα των λαθών, των εγκλημάτων, της αδιαφορίας για τον άνθρωπο και Κρόνος που τρώει τα παιδιά του", όπως ισχυρίζεται ο Φαράκος, που, ωστόσο, όσο ήταν στο ΚΚΕ, δεν ήξερε (!) τι γινόταν! Και βέβαια, πώς να το ξέρει, αφού, αυτά που υποστηρίζει, απλώς δε συνέβαιναν;

β) Προκαλούν, επειδή δεν παρουσιάζουν την ιστορία ολόπλευρα, αλλά αποσπασματικά, με μονομέρεια και με διαστρεβλωτικό τρόπο. Λόγου χάρη, δεν παρουσιάζουν τις συγκεκριμένες συνθήκες της κάθε περιόδου, π.χ. του 1940 - 1950, τη στάση της κάθε πολιτικής δύναμης, το ρόλο της σε κρίσιμα ζητήματα, τη συμβολή του ΚΚΕ - και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο να κάνουν και κριτική στο ΚΚΕ. Οχι! Κάνουν το αντίθετο. Σβήνουν από το χάρτη όλα τα άλλα, πιάνουν λάθη του ΚΚΕ ή και αδυναμίες του, τα απολυτοποιούν, τα αποσπούν από το σύνολο των εξελίξεων και παρουσιάζουν αυτή την καρικατούρα τους ως το πρόσωπο του ΚΚΕ!

Και την ίδια στιγμή ρωτάνε το ΚΚΕ, αν φοβάται να ομολογήσει τα λάθη του!! Λες και υπάρχει έστω και ένα άλλο κόμμα, που να έχει κάνει δημόσια τοποθέτηση για τα λάθη του! Λες και δεν υπάρχουν αστοί πολιτικοί ή δεν υπήρξαν κόμματα που βαρύνονται με ανομολόγητα εγκλήματα. Λες και οι Ευρωπαίοι εταίροι του ΣΥΝ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων δεν έχουν χύσει ποτάμια το αίμα των λαών, προκειμένου να εδραιώσουν την καπιταλιστική κυριαρχία τους, δίχως ποτέ (εννοείται) να ομολογήσουν τίποτα, εκτός από ένα: Οτι αγωνίζονται για την ...ειρήνη, τη ...δημοκρατία και την ...ευημερία των λαών!!

Το ΚΚΕ, όχι μόνο δε φοβάται την κριτική, αλλά την επιζητεί. Εκείνο που απορρίπτει και αντιπαλεύει, είναι ο αντικομμουνισμός. Είτε πρόκειται για τον ανοιχτό και απροσχημάτιστο, είτε για εκείνον που πάει να καλυφθεί πίσω από την ανάγκη για ...κριτική.

γ) Προκαλούν, επειδή κάνουν πως δε γνωρίζουν ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει δημοσιεύσει σε τόμους τις αποφάσεις του ΠΓ, της ΚΕ, των Συνεδρίων του, των Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων και άλλων κομματικών οργάνων. (Κάνουν πως δε γνωρίζουν ότι σε 8 τόμους, 5.500 σελίδων, έχουν δημοσιοποιηθεί τα παραπάνω, που καλύπτουν την περίοδο από το 1918 - 1961, ενώ ετοιμάζονται κι άλλοι τόμοι για τα επόμενα χρόνια). Για να μην αναφερθούμε αναλυτικά στα χρόνια 1974 - 1997, διάστημα στο οποίο δεν υπάρχει κομματικό ντοκουμέντο, που να μην κυκλοφόρησε πλατιά μέσω "Ριζοσπάστη" - ΚΟΜΕΠ - ειδικών φυλλαδίων.Και προκαλούν περισσότερο, από τη στιγμή που καλύπτουν τα ΝΑΤΟικά σχέδια, το Μάαστριχτ, τη "Λευκή Βίβλο", για να μην μαθαίνει ο λαός το περιεχόμενό τους, ενώ ταυτόχρονα εγκαλούν το ΚΚΕ για ...αδιαφάνεια!

δ) Επειδή παρουσιάζουν ως πρότυπο διαφανούς πράξης και ως υπόδειγμα, τα αρχεία του ΑΣΚΙ. Αρχεία κλεμμένα από το ΚΚΕ, Αρχεία που ανήκουν στο ΚΚΕ, και τα οποία οι κάτοχοί τους διαχειρίζονται κατά το δοκούν, επιλεκτικά, δίνοντας όποια κείμενα κρίνουν, σε όποιους ερευνητές θέλουν οι ίδιοι να δώσουν και έχοντας το Αρχείο ενταγμένο στις σκοπιμότητές τους.

ε) Και, βέβαια, προσβάλλουν ευθέως τους κομμουνιστές, προσβάλλουν τις χιλιάδες των απλών ανθρώπων, που έδωσαν την ψυχή τους για να σωθεί το Αρχείο του ΚΚΕ από τις λάσπες. Προσβάλλουν τις πολλές χιλιάδες των εργαζομένων, που συνεισέφεραν από το υστέρημά τους, για να σωθεί το Αρχείο του ΚΚΕ από την καταστροφή που το απείλησε, για να μπορέσει σε συνέχεια να ταξινομηθεί, να καταγραφεί, να μηχανογραφηθεί και να φωτογραφηθεί. Πράγματα, δηλαδή, που θα απαιτήσουν χρόνια και τεράστια χρηματικά ποσά.

Μια διαδικασία βασανιστική, αφού το πρώτο πρόχειρο πλύσιμο, για να φύγουν οι λάσπες, συνοδεύεται με το "πέρασμα" σελίδας - σελίδας σε ειδικό υγρό καταστροφής των μυκήτων. Μια διαδικασία, που αφορά εκατομμύρια σελίδες. Και πολλά άλλα απαραίτητα.

Δικαιολογημένη η "πρότασή" του και πέρα για πέρα εξηγήσιμη. Ο άνθρωπος που απαρνήθηκε κάθε αξία του κομμουνιστικού κινήματος, δεν μπορούσε παρά: α) Να θεωρεί το αστικό κράτος φιλική δύναμη προς την εργατική τάξη και το κόμμα της! β) Να μη διακρίνει πως αυτό το κράτος ...δεν ενδιαφέρεται ούτε τα δικά του Αρχεία να διαφυλάξει (πολλοί συζητούν ότι ορισμένοι έχουν λεηλατήσει κρίσιμα έγγραφά του). Που, όμως, ενδιαφέρεται απόλυτα να κρύβει τα "επίμαχα" Αρχεία του, ιδιαίτερα αυτά που αποδείχνουν το ρόλο του σε βάρος του λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ.

Σ' αυτό το κράτος, που έχει το ΚΚΕ υπ' αριθμόν ένα εχθρό του (και από την πλευρά του καλά κάνει), σ' αυτό το κράτος, καλεί ο Φαράκος το ΚΚΕ να παραδώσει το Αρχείο του!

Το ΚΚΕ δεν απολογείται, δε δίνει λογαριασμό στην άρχουσα τάξη, στις κομματικές ηγεσίες των εκφραστών της ή στην ΕΕ. Πολύ περισσότερο, δεν απολογείται στον κάθε αποστάτη.

Σ' αυτούς, λέει ότι θα αξιοποιήσει το Αρχείο του κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε και η ιστορική έρευνα να εξυπηρετείται με πληρότητα, με αντικειμενικότητα και σύμφωνα με κανόνες δεοντολογίας που πρέπει να διέπουν ένα κομματικό Αρχείο.

Ομως, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να παραδώσει το Αρχείο του βορά στους αντιπάλους του, που το μόνο που τους ενδιαφέρει - το λέμε και πάλι - είναι ο πόλεμος κατά του ΚΚΕ και όχι η ιστορική έρευνα.

Γ. Ρ.