Η διάσκεψη του Κιότο έληξε με τελικό νικητή τις εταιρίες πετρελαίου - άνθρακα που καναλιζάρησαν το αποτέλεσμα, με τη συνεργασία της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η λογική του κέρδους για άλλη μια φορά αποδείχτηκε ισχυρότερη από την προστασία του πλανήτη.Ετσι διαψεύστηκαν για άλλη μια φορά οι αφελείς που πίστευαν ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό.

Μια απόφαση που μεταφράζεται με δεκατρία χρόνια αδράνειας.Η τελική συμφωνία έχει τόσα παραθυράκια που θυμίζει τους νόμους που ψηφίζει το ΠΑΣΟΚ στην ελληνική Βουλή. Ετσι το 5% μείωση κατά μέσο όρο στις αναπτυγμένες χώρες - κάποιων ρύπων - ουσιαστικά σημαίνει τη σταθεροποίηση των εκπομπών για το διάστημα 2008 - 2012 (βλ. και ανακοίνωση της Greenpeace). Ετσι πέρασε πιο κομψά η αρχική πρόταση των ΗΠΑ. Η αποθέωση των νόμων της αγοράς όμως βρίσκει εφαρμογή στην ευχέρεια που παρέχεται σε χώρες που δε ρυπαίνουν σημαντικά να πουλούν στις ΗΠΑ τη δυνατότητα μόλυνσης.Ετσι η χώρα αυτή παραμένει και... με τη βούλα υπερδύναμη και στο τομέα της μόλυνσης.Το πρωτόκολλο που τελικά συμφώνησαν 159 χώρες προβλέπει τη μείωση έξι αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, χλωροφθοράνθρακες, οξείδια του αζώτου κ.ά.) 5,2% για το προαναφερθέν διάστημα. Η συμφωνία προσδιορίζει ποσοστά μείωσης 7%,8% ,6% για τις ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία, ενώ αντίθετα αύξηση 8%, 10%, 1% για Αυστραλία, Ισλανδία και Νορβηγία αντίστοιχα.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες εξαιρέθηκαν από κάθε δέσμευση, αφού ο πλούσιος Βορράς αρνείται να τις ενισχύσει. Αλλη μια αντίφαση (;) του καπιταλιστικού συστήματος, μια και για την περιβαλλοντική υποβάθμιση των χωρών του Τρίτου και Τέταρτου Κόσμου αποκλειστικά υπεύθυνες είναι οι αναπτυγμένες χώρες. Ο κίνδυνος της αλλαγής του κλίματος δυστυχώς δεν απομακρύνθηκε. Το σύνθημα "όχι στην αλλαγή του κλίματος, ναι στην αλλαγή της πολιτικής" παρέμεινε άνευ περιεχομένου. Οσο για τις "ρουκέτες" που εκτόξευσε ο Ελληνας απεσταλμένος (υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ) περί ισχυρών, υπευθύνων κλπ., μόνο ως ανέκδοτο μπορούμε να τα εκλάβουμε. Γιατί ο Κλίντον μπορεί να κάνει τη δουλιά του. Αλλά οι "σοσιαλιστές" της χώρας μας από ποιον εμποδίζονται να φτιάξουν το κτηματολόγιο, να προστατέψουν τα δάση μας, να γκρεμίσουν τις αυθαίρετες βίλες, να αλλάξουν ενεργειακή πολιτική, να εντάξουν τα μεγάλα έργα σ' ένα αναπτυξιακό εθνικό σχεδιασμό, να αναπτύξουν το σιδηρόδρομο, να προωθήσουν το τραμ, να βάλουν τέρμα στην αθλιότητα με τα σκουπίδια κλπ.

Η ενεργειακή πολιτική της χώρας μας αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα μη φιλικής προς το περιβάλλον πολιτικής. Το 93% της παραγόμενης από τη ΔΕΗ ενέργειας προέρχεται από ορυκτά καύσιμα και μέχρι το 2000 το ποσοστό αυτό θα προσεγγίσει το 96%. Μια πολιτική που αγνοεί την περιβαλλοντική διάσταση, αδιαφορεί για τις κλιματικές αλλαγές και είναι προσκολλημένη σε μια αναχρονιστική αντίληψη περί ενέργειας. Το ίδιο συμβαίνει και με τις μεταφορές.Το φαινόμενο του θερμοκηπίου μελέτησαν για τη Μεσόγειο 40 επιστήμονες (σ.σ. πρόγραμμα Medulus) και κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι μέχρι το 2030 θα παρουσιαστεί άνοδος της θερμοκρασίας κατά 1,8 βαθμούς Κελσίου. Αυτή θα συνοδευτεί με περαιτέρω μείωση των βροχοπτώσεων. Η μείωση το χειμώνα, στις ξηρότερες περιοχές, θα είναι της τάξης του 10 - 20%. Ομως οι βροχοπτώσεις θα είναι άστατες με τη μορφή θεομηνίας και θα προξενούν ζημιές. Η Κρήτη μέχρι το 2010 θα αντιμετωπίσει έντονα προβλήματα λειψυδρίας. Σύμφωνα με μελέτη του IPCC που δημοσιεύτηκε τον προπροηγούμενο Ιούλιο, η αύξηση της θερμοκρασίας θα εξαφανίσει το 85% των υγροτόπων στην Ελλάδα και την Ισπανία. Μια μελέτη (σ.σ. του πανεπιστημίου Αθήνας) που βασίζεται στην υπόθεση ότι οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα θα διπλασιαστούν, προσπαθεί να προσεγγίσει το κόστος των κλιματικών αλλαγών στη χώρα μας. Σύμφωνα μ' αυτό, θα μειωθεί η γεωργική παραγωγή κατά 36% που ισοδυναμεί με 4 δισ. δολ. Αλλα 4 δισ. δολ. θα απαιτηθούν για μέτρα λόγω της ανύψωσης της θάλασσας κατά ένα μέτρο και 8,5 εκατ. δολ. ετησίως για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

Οσα μέτρα κι αν παρθούν, όσες διασκέψεις κι αν γίνουν, όσοι τόνοι χαρτιού κι αν τυπωθούν σε πολυτελείς τόμους για προγράμματα, μελέτες και σενάρια, τίποτα δεν μπορεί να γίνει με το πρόβλημα του θερμοκηπίου, αν δεν αλλάξει ο προσανατολισμός της υπάρχουσας ενεργειακής πολιτικής. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν απεριόριστες δυνατότητες. Πόσοι, αλήθεια, γνωρίζουν ότι η ηλιακή ενέργεια που απορροφά η γη σε ένα χρόνο είναι δεκαπέντε φορές περισσότερη από την ενέργεια όλων των ορυκτών καυσίμων που βρίσκεται στο υπέδαφος της γης. Κάθε κιλοβατώρα ηλεκτρισμού που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές αποτρέπει κατά μέσο όρο την έκλυση ενός κιλού διοξειδίου του άνθρακα. Η υδροηλεκτρική ενέργεια παρέχει το 20% του παγκόσμιου ηλεκτρισμού. Μικρές εταιρίες έχουν πετύχει τεχνολογικά θαύματα στο τομέα της ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Κι αν υπήρχε η ελευθερία στην έρευνα (σ.σ. ας μη ξεχνάμε ότι κι αυτή βρίσκεται υπό έλεγχο και μάλιστα ασφυκτικό) σήμερα θα είχαμε την απάντηση στα ορυκτά καύσιμα. Ομως οι εφτά αδερφές εμμέσως ή αμέσως δεν επιτρέπουν πολλά περιθώρια προς την κατεύθυνση αυτή. Κι όσο θα συνεχίζεται το καθεστώς αυτό τα περιθώρια για μια σοβαρή περιβαλλοντική πολιτική συνδέονται κυρίως με την ανάπτυξη ενός ισχυρού κινήματος. Γιατί αν περιμέναμε από τις διασκέψεις....