Ο Κώστας,η Νικολέτα και ο Σπύρος.Τρεις νέοι άνθρωποι, που μπόρεσαν κάποια στιγμή να πιάσουν το τιμόνι της ζωής στα χέρια τους και ν' αλλάξουν"διαδρομή". Τρία νέα παιδιά, που κατόρθωσαν να ξεφύγουν απ' τις σκοτεινές, υπόγειες διαδρομές των ψευδαισθήσεων, αναζητώντας τον αληθινό ήλιο αυτού του κόσμου. Ενας ήλιος που λάμπει πλέον στα μάτια τους, μήνυμα ελπίδας για τη νέα χρονιά, που ξεκινά σήμερα.

"Κάθε αδυναμία μπορεί με λίγη προσπάθεια να γίνει επιτυχία, να γίνει δύναμη... ".Αυτές οι απλές, μα τόσο ουσιαστικές, λέξεις φανερώνουν τη θέληση, την αντίσταση, αλλά και την αισιοδοξία των τριών νέων που προσπάθησαν και κατόρθωσαν να ξεφύγουν από τα ναρκωτικά, αρχίζοντας μια νέα ζωή.

Ο Κώστας,μέλος της βραδινής Κοινότητας "Διάβαση", τονίζει ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο άρχισε τη χρήση ήταν η μοναξιά. "Τα ναρκωτικά είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος για να αποφεύγεις όλα όσα σε στεναχωρούν. Σβήνονται όλες οι αξίες από μέσα σου, όλα τα "πιστεύω". Η μοναξιά, ωστόσο, δε "σβήνει", αντίθετα εντείνεται υπερβολικά. Με τα ναρκωτικά δεν είσαι πια ο εαυτός σου", λέει χαρακτηριστικά.

Η Νικολέτα,μέλος και αυτή της Ανοιχτής Κοινότητας "Διάβαση", λέει ότι"τα ναρκωτικά, ήταν για μένα ένας ωραίος τρόπος, για να κουκουλώνω τις καταστάσεις, που ζούσα κι αυτά που έκανα. Παρ' όλα αυτά δε γινόταν τίποτα. Αντίθετα, στα προβλήματα που ήδη είχα, προστέθηκε και άλλο ένα, το μεγαλύτερο: Της χρήσης".

"Από 16-17 χρονών είμαι στη χρήση. Ηθελα να μου βγαίνει η εικόνα του "δυνατού", του "άνετου". Αυτό μπορούσα να το κάνω μέσα από τη χρήση. Στο τέλος, όμως, δεν ήθελα ούτε καν να επικοινωνήσω", συμπληρώνει ο Σπύρος.

Ποια κατάσταση, όμως, επικρατεί μέσα στην οικογένεια; Η Ειρήνη,μέλος του πρωινού Προγράμματος Οικογένειας της Κοινότητας μας λέει: "Επικρατεί ένα χάος, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη απ' τα μέλη της οικογένειας προς τον χρήστη. Υπάρχει, εξάλλου, και μεγάλη άγνοια από πλευράς οικογένειας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών λαθών. Η μοναξιά είναι διάχυτη ανάμεσα στα μέλη της, όχι μόνο στο χρήστη".

Η Ζωή έχει τον αδελφό της στη "Διάβαση". Επισημαίνει πως η Κοινότητα τους βοήθησε πάρα πολύ, αφού βρέθηκαν με ανθρώπους που μπορούν να τους ακούσουν, τονίζοντας, παράλληλα, πως με το πρόβλημα των ναρκωτικών κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι από μόνος του. "Με τον αδερφό μου, δεν είχαμε καμιά σχέση, όχι μόνο από τότε που έπεσε στα ναρκωτικά αλλά και πριν. Τώρα όμως αισθάνομαι ότι ξαναγίναμε αδέρφια, ότι γίναμε - για πρώτη φορά - φίλοι", λέει η Ζωή.

"Οταν μπήκα στην Κοινότητα βρήκα λόγους να εκφράσω και να μοιραστώ τα συναισθήματά μου με κάποιους ανθρώπους, με τους οποίους θέλω να γίνω φίλος", λέει ο Κώστας. "Εξάλλου στην Κοινότητα μαθαίνεις να λειτουργείς ομαδικά", συμπληρώνει.

"Στη "Διάβαση" κατάλαβα ότι μόνο όταν ο τοξικομανής φτάσει στα όριά του έρχεται στην Κοινότητα. Φτάνεις σ' ένα τέτοιο όριο που ζεις, για να παίρνεις ναρκωτικά και παίρνεις ναρκωτικά για να ζήσεις", παρεμβαίνει στη συζήτηση η Νικολέτα.

Τι έχουν, όμως, να πουν τα παιδιά στους νέους που είναι τώρα στη χρήση; Η Νικολέτα είναι σαφής: "Τα ναρκωτικά δεν είναι η λύση. Οσο τετριμμένο και κοινότοπο κι αν φαίνεται αυτό, είναι η αλήθεια. Οσο ήμουν στη χρήση είχα υποτιμήσει υπερβολικά αυτό το μήνυμα. Τα ψεύτικα συναισθήματα που νιώθεις, παίρνοντας ναρκωτικά, μπορείς να τα νιώσεις στ' αλήθεια χωρίς αυτά".

Κ. ΤΡ.