Καμπανάκι κινδύνου έχει χτυπήσει τα τελευταία χρόνια για την ασφάλεια των δρομολογίων του ΟΣΕ, απόρροια της πολιτικής εγκατάλειψης των ελληνικών σιδηροδρόμων απ' όλες τις κυβερνήσεις.

Τα στατιστικά στοιχεία του Οργανισμού, που έχουν τεθεί υπόψη της κυβέρνησης, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, αλλά οι αρμόδιοι κωφεύουν. Σύμφωνα μ' αυτά, από το 1992 μέχρι το τέλος του 1997, έχουν καταγραφεί 123 εκτροχιασμοί αμαξοστοιχιών και 33 πυρκαγιές στα τρένα. Σίγουρα, η στατιστική αύξηση των σιδηροδρομικών ατυχημάτων το τελευταίο διάστημα, δεν είναι τυχαία. Κατά κύριο λόγο οφείλεται στο "γερασμένο" τροχαίο υλικό, στη δυσμενή χάραξη της γραμμής σε πολλά τμήματα του δικτύου και στην έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού για τη συντήρηση της γραμμής και του τροχαίου υλικού. Αν αναλογιστεί, μάλιστα, κανείς ότι τα σιδηροδρομικά ατυχήματα δεν περιορίζονται μόνο στο παλιό δίκτυο, αλλά και στο νέο, καθώς, επίσης, ότι δε συμβαίνουν μόνο στα παλιά τρένα, αλλά και στις σύγχρονες αμαξοστοιχίες, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτή η τεράστια ευθύνη των αρμοδίων, που έχουν εγκαταλείψει στην τύχη του τον ΟΣΕ.

Σημειώνεται ότι λίγες μέρες μετά τον εκτροχιασμό της αμαξοστοιχίας "Ερμής" στο σταθμό της Σίνδου, στις 24 Οκτώβρη 1997, η διοίκηση του ΟΣΕ απέστειλε επιστολή στην ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών, στην οποία, μεταξύ άλλων, επισημαίνονται τα σοβαρά προβλήματα που παρατηρούνται σε πολλά τμήματα του δικτύου, αλλά και στο τροχαίο υλικό, καθώς και οι λόγοι στους οποίους οφείλεται η ανησυχητική αύξηση των σιδηροδρομικών ατυχημάτων. Στην επιστολή σημειώνεται ότι, αν δεν εξασφαλιστούν άμεσα τα αναγκαία κονδύλια για τις επενδύσεις που έχουν ζητηθεί σε έργα υποδομής και τροχαίο υλικό, τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο ΟΣΕ, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν.

Υπενθυμίζεται ότι μέχρι στιγμής, παρά τις εξαγγελίες των αρμοδίων ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τα κονδύλια του ΟΣΕ και όσον αφορά τη συντήρηση του δικτύου, αλλά και τη σύναψη προγραμματικών συμφωνιών για την ανανέωση του τροχαίου υλικού, στον προϋπολογισμό του 1998, προβλέπονται 54 δισ. δρχ. δάνειο για την κάλυψη των λειτουργικών ελλειμμάτων και άλλα 40 δισ. δρχ. επιδότηση, η οποία είναι αμφίβολο αν θα καταβληθεί. Οσον αφορά στα έργα συντήρησης, μόνο στα επικίνδυνα σημεία του δικτύου, απαιτούνται περίπου 50 δισ. δρχ., τα οποία αναζητούνται.

Το καμπανάκι, λοιπόν, για τον ΟΣΕ έχει χτυπήσει. Η λύση είναι μια και οι αρμόδιοι της κυβέρνησης τη γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλο: Ο εκσυγχρονισμός του ΟΣΕ απαιτεί κονδύλια για έργα υποδομής και συντήρησης του δικτύου, ανανέωση του τροχαίου υλικού και επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό. Κάθε ολιγωρία προς αυτή την κατεύθυνση είναι ασυγχώρητη.