Από τις εισηγήσεις, που έλαβα, κατάλαβα ότι κάποιοι έχουν "επιδιώξεις", σε σχέση με την τέλεση της Ολυμπιάδας, είπε προχτές ο Κ. Σημίτης στο Υπουργικό Συμβούλιο. Γι' αυτό, συνέχισε, επέλεξα ένα πρόσωπο, τον Κ. Μπακούρη, που είναι "ουδέτερος" απέναντι στις πιέσεις και "αντικειμενικός" απέναντι στις όποιες "επιδιώξεις"!

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Για ποιο πράγμα θέλει να μας πείσει ο πρωθυπουργός; Πάντως ό,τι και να ήθελε, κατάφερε να προβεί σε μια πρώτης τάξεως ομολογία: Πρώτο, η υπόθεση των Ολυμπιακών έχει ήδη αποτελέσει μια "κούρσα μάσας" για πολλούς μεγαλόσχημους. Δεύτερον, όλοι αυτοί όχι μόνον είναι γνωστοί στον πρωθυπουργό, αλλά έχουν και πρόσβαση στο γραφείο του, τόσο οι ίδιοι όσο και οι "εισηγήσεις" και οι "πιέσεις" τους. Τρίτον, για όλα αυτά η κυβέρνηση επιλέγει την "ουδετερότητα" και την "αντικειμενικότητα" απέναντι σε αυτούς που "επιδιώκουν" ίδια οφέλη. Τέταρτον, ο κύριος πρωθυπουργός ξεπερνά κατά πολύ τη θεωρία του "δεν είδα τίποτα, δεν ξέρω τίποτα" μέσα από θεωρίες του τύπου: το πρόσωπο που επέλεξα είναι "ανεπηρέαστο" από πιέσεις! Αλήθεια, από πότε οι διευθύνοντες σύμβουλοι πολυεθνικών είναι "ανεπηρέαστοι";

Σε κάθε περίπτωση ο κύριος πρωθυπουργός ήταν σαφής: Η "ολυμπιάδα της μάσας" ξεκίνησε και η κυβέρνηση έχει επιλέξει το ρόλο του "τροχονόμου" στο μεγάλο αλισβερίσι των μεγαλοσυμφερόντων...