Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των ανέργων που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα στη Γαλλία, συγκλόνισαν τη διεθνή κοινή γνώμη. Η δυναμικότητα που εμφανίζεται να έχει αυτό το μαζικό κίνημα των Γάλλων ανέργων, δίνει μια ακόμα απόδειξη πως οι λαοί της Ευρώπης, δε θα μείνουν με "σταυρωμένα χέρια" απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται στο σύνολο των δικαιωμάτων τους, από το κεφάλαιο και τα εκτελεστικά του όργανα. Μια πρώτη "εικόνα" στα χαρακτηριστικά αυτού του αναπτυσσόμενου κινήματος μάς δίνει η Χρ. Τσεντούρου,μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ,που επισκέφθηκε τη Γαλλία και είχε συναντήσεις με εκπροσώπους των επιτροπών ανεργίας.

"Είναι φανερό ότι αναπτύσσεται απ' τους ίδιους τους άνεργουςέναμαζικό πολύμορφο κίνημα ανέργων που βρίσκεται υπό διαμόρφωση", είναι η πρώτη κουβέντα της Χρ. Τσεντούρου.

Η βάση αυτού του κινήματος θα σημειώσει, πως "βρίσκεται στα συσσωρευμένα προβλήματα των ανέργων, όπου το ποσοστό ανεργίας έφτασε το 12,4% (3,2 εκατ. άνεργοι). Ωστόσο το "φιτίλι" για την εκδήλωση αυτού του κινήματος, είναι η εκρηκτική μορφή που πήραν τα προβλήματά τους, τους τελευταίους 6 - 7 μήνες. Αυξήθηκαν δηλαδή φαινόμενα εξώσεων ανέργων, διακοπές παροχής ρεύματος, γκαζιού, συλλήψεις άνεργων γιατί δεν είχαν εισιτήριο στα λεωφορεία κ. ά.".

Τα φαινόμενα αυτά οδήγησαν στη δημιουργία ομάδων ανέργων, σε όλες τις περιοχές της Γαλλίας, κυρίως στις μεγάλες βιομηχανικές πόλεις (π.χ. Μασσαλία, Λίλλυ). Αυτές οι επιτροπές ξεπερνούν τις 100."Κατά τη δική μου πληροφόρηση και αντίληψη - θα πει - οι επιτροπές αυτές των ανέργων δεν έχουν άμεση σχέση με τις γνωστές επιτροπές (AC, APEIS, MNCP, LA CGT) που γνωρίσαμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι τελευταίες είναι σύλλογοι κατά της ανεργίας, δεν αποτελούνται αποκλειστικά από ανέργους και οι επικεφαλής τους είναι μέλη και στελέχη των γνωστών συνδικαλιστικών Συνομοσπονδιών της Γαλλίας. Διαφαίνεται μια προσπάθεια απ' αυτές τις τέσσερις επιτροπές, να οικειοποιηθούν το πραγματικό κίνημα των ανέργων και να το "καναλιζάρουν". Ομως το κίνημα ανέργων έχει γερές βάσεις απ' τα κάτω και προοπτική".

Τα αιτήματα που προβάλλουν οι τέσσερις γνωστές επιτροπές κατά της ανεργίας "αφορούν - θα πει - μέτρα για την άμεση ανακούφιση των ανέργων, όπως αύξηση του επιδόματος ανεργίας, δωρεάν παροχή ρεύματος, αερίου, μεταφορά περίθαλψης κλπ. Επίσης προβάλλουν αιτήματα για μείωση των ωρών απασχόλησης, εκτιμώντας ότι θα προκύψουν 2,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, προτείνουν σταμάτημα υπερωριών και δημιουργία δημοσίων έργων. Οι προτάσεις τους, είναι περιορισμένες, δε θίγουν την ουσία του ζητήματος, μάς είπαν χαρακτηριστικά, ότι τέτοιες προτάσεις για συνολικότερη αντιμετώπιση της ανεργίας είναι υπόθεση άλλων και όχι των ανέργων".

Οι γνωστές Συνομοσπονδίες αντιμετωπίζουν με συμπάθεια τους άνεργους, όμως θα πει ότι "δε συμφωνούν με όλες τις ενέργειές τους, ιδιαίτερα με τις καταλήψεις, τις αποκαταστάσεις στην παροχή ρεύματος κ. ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νικόλ Νοτά,η επικεφαλής της CFDT ζήτησε την παρέμβαση της αστυνομίας για να αδειάζουν τα κτίρια που καταλαμβάνουν οι άνεργοι. Μόνο το τμήμα ανέργων της CGT, συμμετέχει στις κινητοποιήσεις".Θα επισημάνει ότι "οι πρωτοβουλίες που πήραν απολυμένοι εργάτες με αγωνιστική εμπειρία ήταν καθοριστική, για τη δημιουργία των τοπικών επιτροπών ανέργων, όπου συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό γυναίκες και μετανάστες. Για παράδειγμα ο Σαρλ Ουαρό,στέλεχος της CGT, απολυμένος από τα ναυπηγεία της Μασσαλίας, μαζί με άλλους ανέργους πριν 7 χρόνια ξεκίνησε μια δουλιά "μυρμηγκιού", σπίτι - σπίτι, ΟΑΕΔ - ΟΑΕΔ. Το τμήμα ανέργων της CGT που δημιουργήθηκε πριν τρία χρόνια, κατά τη γνώμη μου ακούμπησε πάνω στην εμπειρία αυτής της δουλιάς".

Είναι χαρακτηριστικές δε οι παρεμβάσεις αυτών των ομάδων ανέργων. "Αποκαθιστούσαν - θα πει - το ρεύμα σε όσα σπίτια ανέργων είχε κοπεί και περιφρουρούσαν να μην ξανακοπεί. Παρέμβαιναν για να μπαίνει ο κόσμος στα νοσοκομεία, για να σβηστούν τα πρόστιμα απ' τις συγκοινωνίες κ. ά. Αυτό συνέβαλε στο να εξελιχθούν οι ομάδες σε οργανώσεις πιο σταθερές με κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις".

Η αλληλεγγύη του γαλλικού λαού ήταν έντονη. "Τους παραχωρούσαν - θα πει - κάποιο μικρό δωμάτιο για να έχουν έδρα, τους τύπωναν ανακοινώσεις, τους παραχωρούσαν φαξ... Τελευταία έχουν μπει πιο αποφασιστικά στην πάλη και συνδικάτα, μεμονωμένα, όχι με κατεύθυνση των Συνομοσπονδιών τους. Σε δημοσκόπηση που έγινε, έδειχνε ότι το 77% των Γάλλων συμφωνεί με τα αιτήματα και τις κινητοποιήσεις των ανέργων, κάτι που φάνηκε και στη διαδήλωση του Σαββάτου, όπου σε όλη την πορεία δέχονταν πολύμορφα την αλληλεγγύη του κόσμου".

Για τη Χρ. Τσεντούρου "το αναπτυσσόμενο αυτό κίνημα ανέργων, δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για όλους τους εργαζόμενους και άνεργους σε κάθε χώρα και για τη χώρα μας, που μπορεί να αποτελέσει εμπειρία για δράση. Η καλύτερη έκφραση αλληλεγγύης πιστεύουμε, είναι να οργανώνεις την πάλη γι' αυτά τα ζητήματα στη δική σου χώρα".