Διαμαρτυρία, στάση ζωής | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Διαμαρτυρία, στάση ζωής

Ο Μίλτος Πασχαλίδης μιλά με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του δίσκου του "Κακές Συνήθειες"

Ξετυλίγει τις "Κακές Συνήθειές" του, αποκαλύπτοντας μιαν ακόμη πλευρά της δημιουργικής του διάθεσης. Κομίζοντας μια νέα δισκογραφική δουλιά, που φέρει τον παραπάνω τίτλο, ο Μίλτος Πασχαλίδης,άλλοτε με τη "γλώσσα" της μπαλάντας και άλλοτε με πιο "νευρικό" ήχο, αφηγείται συνήθειες και βιώματα, όνειρα και μουσικά παραμύθια. Δέκα τραγούδια, σε δική του μουσική και λόγια, εκτός από ένα σε ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και δύο σε στίχους των Αλκη Αλκαίου και Θοδωρή Παυλάκου.Ολα ερμηνευμένα από τον ίδιο, με εξαίρεση το "Σαν των ματιών σου τις βαφές", που τραγουδάει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.Ενας δίσκος, που λειτουργεί και "σαν άλμπουμ αναμνήσεων" του δημιουργού, καθώς κλείνει πράγματα, που τον έχουν σημαδέψει. Εκτός, λοιπόν, από ορισμένες "κακές συνήθειές" του, στο δίσκο βρήκαν τη θέση τους ανάμεσα στους ήχους και κάποιοι αγαπημένοι: Ενα σοπράνο σαξόφωνο να "προσκαλεί" τον Στινγκ, ένα φλάουτο να θυμίζει τον Ιαν Αντερσον και μια λύρα να "ταξιδεύει" στην Κρήτη, το "αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχής".

"Απίστευτη κακογουστιά"

"Ο ήχος του δίσκου", πάντως, όπως λέει ο Μ. Πασχαλίδης, σε αντίθεση με παλιότερες δουλιές του, διακρίνεται από "μια νευρικότητα", καθώς ο ίδιος θέλησε να εκφράσει την "τσαντίλα" του για "την απίστευτη κακογουστιά και ανοησία που μας περιβάλουν. Αυτά που πριν από μερικά χρόνια μας φαίνονταν ως κακόγουστα αστεία, όπως το να παντρεύονται οι άνθρωποι από την τηλεόραση, τώρα, όχι μόνο τα βλέπουμε καθημερινά, αλλά και σιγά - σιγά τα αποδεχόμαστε ως κάτι που, κι αν ακόμη δε μας αρέσει, μπορεί για κάποιους να είναι φυσιολογικό. Το ότι πιθανόν αυτό δεν ταιριάζει στη δική μας αισθητική, δε μας αθωώνει".

- Δεν είναι, όμως, μόνο τα σκουπίδια των καναλιών, αλλά και ευρύτερα η κοινωνική και πολιτική ζωή...

- "Τα κανάλια απλώς την αντικατοπτρίζουν. Δεν τα έχω με την τηλεόραση, αλλά με τη γενικότερη αισθητική, που αφορά στο πώς περπατάμε. Η αισθητική είναι κάτι που δε χαρακτηρίζει μόνο τους ανθρώπους που βρίσκονται στον 30ό όροφο του ουρανοξύστη και βλέπουν τη ζωή από ψηλά. Και αυτός που γράφει τραγούδια, μάλλον θέλει να περιγράψει όσα βλέπει γύρω του".

- Και πιθανόν να διαμαρτυρηθεί... Η διαμαρτυρία καταλαμβάνει σημαντικό μέρος στις "Κακές συνήθειες";

- "Ναι, όμως πιστεύω ότι η διαμαρτυρία πρέπει να γίνεται χωρίς συναισθηματική φόρτιση για να έχει αξία. Μπορείς να κραυγάζεις απλώς σωπαίνοντας, ή κοιτάζοντας τον άλλο στα μάτια, δε χρειάζεται να ουρλιάζεις για να σε αντιληφθεί. Η πιο ηχηρή διαμαρτυρία, πιστεύω, ότι είναι η σιωπή και η αποχή από οτιδήποτε θεωρείς ότι είναι έξω από αυτό που θα ήθελες".

- Ετσι, όμως, δεν αφήνουμε τους άλλους να "παίζουν μόνοι τους μπάλα";

- "Είτε φωνάζεις είτε όχι, μόνοι τους παίζουν μπάλα. Το ερώτημα είναι αν μπορείς να κάνεις κάτι και να τους ενοχλήσεις βαθιά. Και αυτό είναι το να τους αγνοήσεις παντελώς". - Οχι, λοιπόν, να σιωπήσεις... - "Πάνω από τη σιωπή βάζω τη λέξη διαμαρτυρία. Ούτως ή άλλως, διαμαρτύρομαι. Οταν λέω σιωπή, δεν εννοώ ότι κάθομαι στο σπίτι μου και κλαίω. Κατεβαίνω στο δρόμο απέναντί τους, είμαι αντίπαλός τους, αλλά πια δε φωνάζω γιατί όσο το έκανα μάλλον αισθάνονταν ότι με ενοχλούν. Πλέον θέλω να τους ενοχλώ, όχι βρίζοντας, αλλά κάνοντας δικά μου πράγματα, αντιπροτείνοντας τη δική μου διαφορετική στάση ζωής". -Ποιοι βρίσκονται στην άλλη όχθη; - "Σε επίπεδο πολιτικής είναι αυτοί που κυβερνούν και γενικώς αυτοί που έχουν την εξουσία στα χέρια τους, τον έλεγχο των πραγμάτων, είτε αυτό είναι τέχνη, είτε πολιτική, είτε μέσα ενημέρωσης".

"Ο,τι πέρασε πέρασε σωστά"

- Οσον αφορά στην τέχνη, πώς πηγαίνουν τα πράγματα;

- "Το μόνο, νομίζω, που πάει καλά τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας είναι το τραγούδι. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι, που λένε καλά τραγούδια, τα οποία μάλιστα έχουν κατακτήσει ένα κοινό. Αυτό δείχνει ότι δεν περνάνε όλα από τον έλεγχο της εξουσίας, γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλοι αυτοί που εξουσιάζουν το ελληνικό τραγούδι, οι εταιρίες και όλο αυτό το κύκλωμα των μέσων, θα ήθελαν να εξαφανίσουν τέτοιες φωνές. Το ότι υπάρχουν και κατακτούν ένα κοινό, σημαίνει ότι δεν είναι όλα απολύτως ελεγχόμενα. Τους ξεφεύγουν μερικά πράγματα και με αυτή την έννοια μπορούμε να υπάρχουμε".

- "Πάψε να κλαις για ό,τι πέρασε σωστά", είναι η προτροπή του Αλκη Αλκαίου. Τη συμμερίζεστε;

- "Συμπτωματικά, η φράση "ό,τι πέρασε, πέρασε σωστά" είναι του Σεφέρη. Είναι μια φράση σπουδαία ειπωμένη και από τον Σεφέρη και από τον Αλκαίο και με εκφράζει. Με το να καθόμαστε να μεμψιμοιρούμε για προσωπικά ή κοινωνικά γεγονότα και να λέμε τι θα έπρεπε να είχε συμβεί, αν δε γινόταν εκείνο ή το άλλο, μπαίνουμε σε μια διαδικασία ήττας, παραίτησης, δεν μπορείς να πας μπροστά".

Αναφερόμενος στη μουσική του πρόταση μέσα από το δίσκο, ο Μ. Πασχαλίδης λέει ότι επιδίωξε "μια καθαρή ματιά απέναντι στα πράγματα. Ενώ στον προηγούμενο δίσκο προσπάθησα να προσαρμόσω τα τραγούδια στο μουσικό μου ύφος, στα πλαίσια μιας ενιαίας άποψης, σε αυτόν δεν έκανα καμιά μείξη, αλλά άφησα το κάθε τραγούδι να μου πει τι θέλει. Η ροκ μπαλάντα παρουσιάζεται σαν ροκ μπαλάντα, το δημοτικό μέλος σαν τέτοιο, χωρίς να μπερδεύονται λύρες με ηλεκτρικό ήχο. Αν το μόνο που προσπαθείς να κάνεις είναι μείξεις και μπερδέματα, ίσως, να μην καταφέρεις να φτάσεις στο βάθος που θέλεις. Για να μπορέσει κανείς να κάνει σύνθεση πραγμάτων, θα πρέπει να τα έχει αφομοιώσει πολύ βαθιά. Ελάχιστοι κατάφεραν να παντρέψουν στη μουσική τους δημιουργία την Ανατολή με τη Δύση, όπως ο Χατζιδάκις και ο Θεοδωράκης και, μάλιστα, ποτέ δεν το είπανε. Το να αρχίσουμε να παίζουμε απλώς με ηχοχρώματα, λέγοντας ότι παντρέψαμε κάποια πράγματα, δε λέει τίποτα. Σήμερα μπορεί ν' ακούμε πολύ συχνά για τέτοια παντρέματα, όμως, είναι μόνο σε επίπεδο φόρμας και δεν έχουν βάθος".

Ρουμπίνη ΣΟΥ

ΛΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

«Δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα»(2022-12-14 00:00:00.0)

Ενας δεν είμαι, μα χιλιάδες!(2017-09-24 00:00:00.0)

Ποίημα για τον Αλκη Αλκαίο(2012-12-14 00:00:00.0)

«Το παιχνίδι παίζεται»(2010-04-28 00:00:00.0)

Μελωδικές «διηγήσεις»(2003-08-26 00:00:00.0)

Μελωδική «Ασφαλτος που τρέχει»(2001-03-29 00:00:00.0)