Οταν άρχισαν τα έργα για το "Μετρό" στην οδό Λιοσίων, στο ύψος του Σταθμού των ΗΣΑΠ, έκλεισε η υπόγεια δίοδος από τη Λιοσίων προς την Αδμήτου και ως εκ τούτου και η επικοινωνία που υπήρχε στις αποβάθρες ανόδου και καθόδου του Ηλ. αυτού Σταθμού. Ταυτόχρονα η Λιοσίων έγινε μονόδρομος, προς το Κέντρο της Αθήνας. Ετσι τα αστικά λεωφορεία που προορίζονταν προς δυτικά και βόρεια προάστια, κάναν παράκαμψη προ της πλατείας Αττικής περνώντας από την Παρασίου και Αδμήτου όπου είχαν στάση, για να εξυπηρετούνται οι επιβάτες των ΗΣΑΠ, που με δικούς μου πρόχειρους υπολογισμούς, ημερησίως φθάνουν τους είκοσι χιλιάδες περίπου. Στη συνέχεια τα εν λόγω λεωφορεία ακολουθούσαν την οδό Αγ. Μελετίου, Λιοσίων κτλ. Η επιβάρυνση δηλαδή της διαδρομής είναι 70 μέτρα.

Το φθινόπωρο του 1997 οι εξωτερικές επιφανειακές εργασίες του "Μετρό" τελείωσαν και η οδός Λιοσίων επανήλθε στην κυκλοφορία διπλής κατεύθυνσης. Ομως η υπόγεια διάβαση δεν ξανάνοιξε λόγω "Μετρό", έκλεισε για πάντα.

Ετσι οι έξυπνοι αρμοδιο - αναρμόδιοι και ανευθυνο - υπεύθυνοι των αστικών λεωφορείων, αφού τα επανέφεραν στην παλιά τους διαδρομή - στη Λιοσίων - άφησαν στο έλεος, τους χιλιάδες εξερχόμενους επιβάτες των ΗΣΑΠ που μετακινούνται με τα λεωφορεία, να κάνουν ολόκληρη διαδρομή για να φθάσουν στη στάση των λεωφορείων.

Ισως τους νέους, δεν τους πειράζει. Ομως με τους ηλικιωμένους, τους ανάπηρους, τις γυναίκες με μικρά παιδιά και άλλους ανήμπορους, τι γίνεται; Επειδή πιστεύω ότι η αστική συγκοινωνία υπάρχει για να εξυπηρετεί τον κόσμο, προτείνω να επανέλθουν τα λεωφορεία στην προηγούμενη διαδρομή (Παρασίου, Αδμήτου, Αγ. Μελετίου κλπ.) προς εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού. Και να παραμείνουν έτσι έως ότου κατασκευαστεί αερογέφυρα από αποβάθρα ανόδου του Ηλεκτρικού, σε αποβάθρα καθόδου του προαναφερόμενου σταθμού. Αυτό ήδη έχει εφαρμοστεί στους σταθμούς Μοσχάτου, Καλλιθέας, Πετραλώνων κ. α.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΛΛΙΝΙΑΤΗΣ

Αγ. Ανάργυροι Αττικής