Από το δραστικό χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων αρχίζει και στην περίπτωση των λιμανιών η κυβέρνηση την πορεία προς την ιδιωτικοποίηση, ώστε να παραδοθούν οι επιχειρήσεις στους ιδιώτες "καθαρές" από την "επιβάρυνση" των εργατικών κατακτήσεων.

Σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά απασχολούνται συνολικά 2.250 εργαζόμενοι (περίπου 1.500 από αυτούς είναι με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου και οι υπόλοιποι εργατοτεχνίτες). Η πρώτη συνέπεια από τη μετατροπή του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς σε ανώνυμη εταιρία είναι η αυτόματη άρση της μονιμότητας για τους 1.500 δημόσιους υπάλληλους που απασχολούνται εκεί και η, με πλάγιο τρόπο, παράκαμψη του άρθρου 103 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει αυτό το δικαίωμα. Οι εργαζόμενοι θα διέπονται πλέον από το εργασιακό καθεστώς ιδιωτικού δικαίου, με επιπτώσεις στα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις.Παράλληλα με την απόφαση αυτή, ανοίγει ο δρόμος για την αφαίρεση κατακτήσεων και στους λιμενεργάτες,με τη δραστική μείωσή τους και τη μετατροπή τους, στην πορεία, σε "απασχολήσιμους".

Σε πλήρη αμφισβήτηση μπαίνει με την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και ο όποιος κοινωνικός ρόλος έπαιζαν ή θα μπορούσαν να παίξουν τα λιμάνια υπό κρατικό έλεγχο. Για παράδειγμα, σήμερα αποδίδεται στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο το 8% των εσόδων των ΟΛΠ - ΟΛΘ από πλοία και πλωτά ναυπηγήματα, κάτι που είναι αμφίβολο αν θα συνεχιστεί μετά την ιδιωτικοποίησή τους. Η παράδοση των λιμανιών στους ιδιώτες θα έχει, επίσης, σαν αποτέλεσμα να αυξηθούν κατακόρυφα τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών και, συνακόλουθα, θα οδηγήσει σταδιακά σε μεγάλο χτύπημα στους μικρομεσαίους που εξυπηρετούνται από υπηρεσίες του λιμανιού. Εξίσου σοβαρό πρόβλημα θα δημιουργήσει η αύξηση των τιμολογίων και στο νησιωτικό σύμπλεγμα, καθώς θα στοιχίζει ακριβά η σύνδεση των νησιών με το λιμάνι. Επιπλέον, ακόμα και οι επιχορηγήσεις που δίνει ο ΟΛΠ στους γύρω δήμους είναι βέβαιο ότι θα κοπούν από τους ιδιώτες. Οπως επισήμαναν συνδικαλιστές, σκοπός των δρομολογούμενων εξελίξεων στα λιμάνια είναι η συρρίκνωση της δραστηριότητάς τους και ο περιορισμός τους στον τομέα της διαμετακόμισης και μόνο, που όμως δεν έχει καμία σχέση με την παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Ετσι θα ωφελούνται μόνο οι πολυεθνικές που ενδιαφέρονται απλώς να ακουμπούν τα εμπορεύματά τους στο λιμάνι και στη συνέχεια να τα μεταφέρουν αλλού.

Στην προσπάθειά της, η κυβέρνηση, να δικαιολογήσει το ξεπούλημα των λιμανιών, επιτίθεται και συκοφαντεί εργαζόμενους και οργανισμούς, ισχυριζόμενη ότι τα δημόσια λιμάνια δεν είναι ανταγωνιστικά. Η ίδια η πορεία ανάπτυξης των δημόσιων λιμανιών - που επιτεύχθηκε όχι με το αντιπαραγωγικό μοντέλο της διαμετακόμισης που προωθείται σήμερα, αλλά με το σύνολο των άλλων λειτουργιών του λιμανιού και τη σύνδεσή τους με την παραγωγή και την οικονομία - διαψεύδει τους παραπάνω ισχυρισμούς.

Καταλυτικό ρόλο θα παίξει η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.Ηδη η διοίκηση του ΟΛΠ δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ανάπτυξη της υποδομής της Ζώνης και μάλιστα διεκδικεί και ναυπηγοεπισκευαστικό χώρο για τη μετατροπή του σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων!Στην περίπτωση περάσματος του λιμανιού στα χέρια των ιδιωτών, τα πράγματα θα καταστούν εντελώς ανεξέλεγκτα.

Οπως τόνισαν συνδικαλιστές, ένας από τους λόγους που επικαλείται η διοίκηση του ΟΛΠ για την προώθηση της ιδιωτικοποίησης είναι και η άρση του καμποτάζ το 2004. Ετσι λοιπόν αυτό που διαφαίνεται είναι ότι η "μαύρη εργασία" στα καράβια θα επεκταθεί και στο λιμάνι. Για παράδειγμα τους αλλοδαπούς που θα έχουν για πλήρωμα θα τους κατεβάζουν για εργασίες και στο λιμάνι ή ακόμα και θα προσλαμβάνουν εργαζόμενους για ένα κομμάτι ψωμί από τα "δουλεμπορικά" γραφεία της Ακτής Μιαούλη! Ετσι, οι λιμενεργάτες δε θα θεωρούνται πλέον απαραίτητοι. Οι επιπτώσεις θα είναι αρνητικές και στη διαδικασία του εκτελωνισμού, αφού τίποτα δε θα μπορεί να ελέγξει το "κλειστό" κύκλωμα των ιδιωτών που θα δημιουργηθεί.

Το έδαφος για την καταστροφή του εμπορευματικού τμήματος του λιμανιού έχει ήδη στρωθεί από το 1993, οπότε και καταργήθηκαν οι τελωνειακοί δασμοί στα προϊόντα που προέρχονται από χώρες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Τα προϊόντα αυτά μεταφέρονται χωρίς έλεγχο σε ιδιωτικές αποθήκες, που έχουν διαμορφώσει στη χώρα είτε πολυεθνικές, είτε μεταφορικές εταιρίες. Αποτέλεσμα είναι να "ανθίσει" το παραεμπόριο, η δασμοφοροδιαφυγή και η φοροκλοπή. Τα "άνθη" αυτά αναμένεται να επεκταθούν και στα προϊόντα που προέρχονται από τρίτες χώρες και που γι' αυτά ισχύουν οι δασμοί, με αποτέλεσμα την τεράστια απώλεια δημοσίων εσόδων και το μεγάλωμα παραπέρα της "μαύρης τρύπας" του προϋπολογισμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Οπως υπογραμμίζουν συνδικαλιστές, η αγωνιστική διάθεση των εργαζομένων στα λιμάνια είναι έντονη και φέρονται αποφασισμένοι μαζί με όσους άλλους θίγονται απ' αυτή την πολιτική, να κλιμακώσουν τους αγώνες τους και να ανατρέψουν τα αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης. Οι ίδιοι θέτουν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες προ των ευθυνών τους, καλώντας τες να προχωρήσουν σε ένα αγωνιστικό πρόγραμμα για την αποτροπή της προωθούμενης αλλαγής του νομικού πλαισίου και του ξεπουλήματος των λιμανιών. Για να αποκρουστεί αυτή η πολιτική - σημειώνουν - απαιτείται να υπάρξει συντονισμός με όλους όσοι θίγονται από αυτή την πολιτική, μακριά από την απάτη του "διαλόγου". Το διεκδικητικό πλαίσιο που προβάλλεται είναι: Δημόσια λιμάνια (ΝΠΔΔ) σε όφελος του λαού και του τόπου και όχι του μονοπωλιακού κεφαλαίου, ενταγμένα σε μια προοπτική παραγωγικής ανάπτυξης. Δημόσια λιμάνια, που θα εξυπηρετούν την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, θα στηρίζουν το νησιωτικό σύμπλεγμα και θα αποτελούν εργαλεία άσκησης για μια κυβέρνηση διακρατικών σχέσεων και συμφωνιών.

Κείμενα Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ