"Η πολιτική μας δε διαπνέεται από κάποια εφήμερη λογική, πρόχειρης τακτοποίησης ανοιχτών προβλημάτων", αλλά "έχει στρατηγικό χαρακτήρα". Προϋπόθεση για να προχωρήσουμε, να "μην εμμένουμε σε πρότυπα και δογματισμούς του παρελθόντος", αλλάνα "απελευθερώσουμε τις δυνάμεις της οικονομίας που είναι δέσμιες παρωχημένων πρακτικών". Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν καθυστερήσεις, "ιδιαίτερα όσον αφορά στην αγορά εργασίας, είμαστε πολύ πίσω", αλλά απόφασή μας είναι να συνεχίσουμε, έναντι οποιουδήποτε κόστους. Τα παραπάνω είπε σε χτεσινή ομιλία του από το βήμα του συνεδρίου του περιοδικού ECONOMIST, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Ο Γ. Παπαντωνίου κωδικοποίησε μάλιστα για μια ακόμα φορά τα εργαλεία που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για να φέρει σε πέρας τους στρατηγικούς στόχους της άρχουσας τάξης και μεταξύ των οποίων είναι η ριζική αλλαγή και πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, "διαρθρωτικές που αφορούν τα όρια ηλικίας και άλλους παραμέτρους" για τις συντάξεις, "επιτάχυνση και διεύρυνση του φάσματος" των ιδιωτικοποιήσεων, επέκταση του μεσαιωνικού καθεστώτος που επιχειρείται να επιβληθεί στην "Ολυμπιακή" και σε άλλες ΔΕΚΟ κλπ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι χτες δόθηκε στο Παρίσι στη δημοσιότητα και η έκθεση του ΟΟΣΑ,η οποία σε ό,τι αφορά τη χώρα μας αφού εκθειάζει τις μέχρι σήμερα αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης και προβάλλει ως θετική εξέλιξη την υποτίμηση της δραχμής και τα συνοδευτικά μέτρα, εκφράζει και τις... αγωνίες του πολυεθνικού κεφαλαίου, όπως δημοσιεύτηκαν στο "Ρ" στις αρχές της βδομάδας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για εντολές που δίνονται προς την κυβέρνηση, η οποία δεν πρέπει επουδενί να υποκύψει σε πιέσεις για αυξήσεις μισθών, ενώ την προτρέπει να παρέμβει ακόμα και στις διαδικασίες για την υπογραφή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οι πιθανότητες των πληθωριστικών πιέσεων, καταλήγει η έκθεση, "μπορούν να μειωθούν σημαντικά, από τη μετριοπάθεια που πρέπει να επιδειχτεί κατά την υπογραφή των συλλογικών συμβάσεων για το 1998"!

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας λίγες ώρες νωρίτερα, απευθυνόμενος στο "εκλεκτό" ακροατήριο των επιχειρηματιών, το οποίο διαβεβαίωσε σε όλους τους τόνους και προσπάθησε να πείσει ότι οι "εκσυγχρονιστές" δεν πρόκειται να υπολογίσουν το κοινωνικό κόστος και τα όποια αντιλαϊκά μέτρα θα επιβληθούν, ανάμεσα στα άλλα:

• Αναφέρθηκε στο.. "πλεονέκτημα" που αποκτά η ελληνική οικονομία με την υποτίμηση, υποστήριξε ότι "η σταθεροποίηση και η διεύρυνση αυτού του πλεονεκτήματος, εξαρτώνται από την αποτελεσματική λειτουργία των αγορών", για να προσθέσει αμέσως μετά: "Σημαντικοί τομείς της οικονομίας εμφανίζουν έντονες αναποτελεσματικότητες. Οι αγορές χαρακτηρίζονται από σοβαρές δυσκαμψίες και αγκυλώσεις. Δε θα επιτύχουμε ικανοποιητικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας, αν δεν απελευθερώσουμε τις δυνάμεις της οικονομίας που είναι δέσμιες παρωχημένων πρακτικών".
• Χαρακτήρισε ως "άμεση προτεραιότητα της κυβέρνησης" την επιτάχυνση των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών, υποστηρίζοντας ότι "η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, η εξυγίανση των ζημιογόνων δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, η μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης και η εξασφάλιση συνθηκών ευελιξίας στην αγορά εργασίας συνιστούν τους άξονες για άμεσες παρεμβάσεις".
• Εκτίμησε ότι στην αγορά εργασίας "είμαστε πολύ πίσω", αφού "χωρίς ευελιξία στην αγορά εργασίας, χωρίς κίνητρα, δε θα υπάρξει έδαφος συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και εργαζομένων" και αφού - όπως αναίσχυντα είπε - όλα αυτά είναι "προς όφελος του εργαζόμενου".
• Επανέλαβε ότι μέσα στο Μάη θα ολοκληρωθεί το "μικρό" νομοσχέδιο για την κοινωνική ασφάλιση. Το δεύτερο πακέτο μέτρων για το ασφαλιστικό, που θα αφορά την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων, παραπέμπεται σε νέους κύκλους ψευτοκοινωνικού δήθεν διαλόγου και θαολοκληρωθεί στο τέλος του 1998.
• Πρόβαλε τις κυβερνητικές εξαγγελίες για ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων μέχρι το τέλος του 1999 και μεταξύ αυτών "την πλήρη ιδιωτικοποίηση τριών μικρών κρατικών τραπεζών και ενδεχομένως μιας τέταρτης, της Ιονικής", ενώ είπε ότι "στους μεγάλους οργανισμούς κοινής ωφέλειας, ακολουθείται το πρότυπο μετοχοποίησης του ΟΤΕ, μέχρι 49%".
• Διατύπωσε την εξωφρενική άποψη ότι στην Ελλάδα "έχουμε έναν υπερβολικά μεγάλο και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα στη χώρα μας. Οι υπηρεσίες που παρέχει στους πολίτες είναι χαμηλής ποιότητας και υψηλού κόστους", για να συμπληρώσει αμέσως μετά ότι "πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης και να διευρύνουμε το φάσμα τους", κάνοντας παράλληλα λόγο για "δυνάμεις αδράνειας απέναντι στις αλλαγές, καθώς και πελατειακές νοοτροπίες", που υπάρχουν και "δε συμβαδίζουν με την ανάγκη επιτάχυνσης του εκσυγχρονισμού"!
Εδωσε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και το θέμα των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα, που όπως είπε, "δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί, διότι έχει τεράστια ελλείμματα και τεράστια χρέη". Για τις επιχειρήσεις αυτές επικαλέστηκε τα δήθεν προγράμματα εξυγίανσης, που δεν είναι τίποτα άλλο από το σάρωμα των εργασιακών σχέσεων και την εξασφάλιση της κερδοφορίας μέσα από τη σαλαμοποίησή τους και την πρόσθεσή τους στους "στρατηγικούς συμμάχους", διαδικασία που στόχο έχει να άρει τις δυσκολίες ιδιωτικοποίησης και να ξεπουληθούν ως κερδοφόρα φιλέτα. Αναφερόμενος σε τέτοιες επιχειρήσεις κατονόμασε "την "Ολυμπιακή Αεροπορία", τα Ταχυδρομεία, τις Αστικές Συγκοινωνίες, τους Σιδηροδρόμους και την Αμυντική Βιομηχανία".Ο Θ. Καρατζάς

Στο ίδιο μήκος κύματος με τον υπουργό, κινήθηκε ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Θ. Καρατζάς,ο οποίος ανέφερε ότι "η ελληνική οικονομία πρέπει να διέλθει σύντομα περίοδο ταχύρυθμης προσαρμογής για να μπορέσει να συμμετάσχει στην ΟΝΕ". Σε σχέση μ' αυτό κάλεσε την κυβέρνηση να εφαρμόσει με συνέπεια την πολιτική που έχει εξαγγείλει για την επίτευξη των κριτηρίων του Μάαστριχτ, προσθέτοντας παράλληλα ότι θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει δύο χρόνια νωρίτερα...

"Κριτική" στην κυβέρνηση τέτοια, που χάιδευε τα αυτιά του εκλεκτού ακροατηρίου και σκληρές νεοφιλελεύθερες "τομές", περιλάμβανε η ομιλία του προέδρου της ΝΔ χτες το βράδυ στο συνέδριο του "Εκόνομιστ".

Ο Κ. Καραμανλής ξεκινώντας από τα καθήκοντα που βάζει η λέξη - κλειδί της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, η ανταγωνιστικότητα, επικέντρωσε στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων, υποστηρίζοντας ότι "έχουμε μια κυβέρνηση που δεν πιστεύει αυτό που πρέπει να κάνει". Ειδικά για την "Ολυμπιακή" ήταν κάτι παραπάνω από σαφής: "Ιδιωτικοποίηση για να επιβιώσει στον ανταγωνισμό".

Δεύτερο "καθήκον" στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, αποτελεί κατά τον πρόεδρο της ΝΔ, η "άμεση προώθηση ευέλικτων μορφών εργασίας", και βέβαια η "ενίσχυση του θεσμού της μερικής απασχόλησης". Δε δίστασε μάλιστα να διακηρύξει ότι "είναι σαφώς προτιμότερο αντί να δίνουμε επιδόματα στους ανέργους, να ενισχύουμε επιχειρήσεις για να τους προσλαμβάνουν" (! ), προφανώς γιατί οι επιχειρηματίες ξέρουν να "επενδύουν" τα κονδύλια για τους ανέργους... Ως τρίτο "καθήκον", προσδιόρισε τη γενναιόδωρη παροχή φορολογικών απαλλαγών και κινήτρων στο κεφάλαιο, στο όνομα του να "προσελκύσουμε επενδύσεις".

Τον καημό του για τον αποκλεισμό της χώρας μας από τον πυρήνα των χωρών που συμμετέχουν στο κοινό νόμισμα το 1999, πρόβαλε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος, ενώ αναφερόμενος στην υποτίμηση της δραχμής, στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και στην κατάταξη της χώρας ως η φτωχότερη χώρα της κοινότητας, σημείωσε πως αυτά είναι απόρροια των ασκούμενων πολιτικών που οδήγησαν σε απόκλιση αντί σύγκλιση, κάτι που αποτελεί επιβεβαίωση της λανθασμένης πορείας που ακολουθείται δύο σχεδόν δεκαετίες...

Ομως πουθενά δεν ανέφερε πως αυτή η πορεία είναι αυτή που αποφασίζεται, συμφωνείται στις Βρυξέλλες και εφαρμόζεται από τις εκάστοτε υποτακτικές κυβερνήσεις και στηρίζεται από τα υπόλοιπα κόμματα - θιασώτες της ΕΟΚ όπως ο ΣΥΝ, με εξαίρεση το ΚΚΕ που τη κατάγγειλε από την πρώτη στιγμή. Εσπευσε πάντως να διαβεβαιώσει για την πίστη του ΣΥΝ στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης και της ΟΝΕ... αναλώθηκε σε γενικόλογη κριτική στην κυβερνητική πρακτική προβάλλοντας κάτι για... "αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές στις ΔΕΚΟ" και για ανορθωτικό πρόγραμμα που, το μόνο συγκεκριμένο που προβάλλει είναι "η δημιουργία σταθερού πλαισίου για την κινητοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων"... Κατά τα άλλα, το πρόγραμμα αυτό "θα προωθεί ενεργητική εξωτερική πολιτική που θα στοχεύει στην ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας και... στην ανάδειξή της σε οικονομική δύναμη με ευρύτερο ρόλο σε αυτή την περιοχή".

Με υψηλές κορόνες και μάλιστα με έντονη "αριστερή" χρειά επέλεξε να απαντήσει ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δ. Τσοβόλας, στο ερώτημα που τέθηκε στα λεγόμενα "μικρά κόμματα".

Αφού έσπευσε από την αρχή, να δηλώσει την ευρωπαϊκή προοπτική του κόμματός του, για να γίνει η ΕΕ... Ευρώπη των λαών, θέλησε να διατυπώσει τις αντιρρήσεις του για το ότι "η ΟΝΕ δεν είναι αναπότρεπτο γεγονός". Ανέφερε συγκεκριμένα έξι τεχνοκρατικούς λόγους που δικαιολογούν αυτή του την άποψη αλλά δεν άγγιξε ούτε στο ελάχιστο τόσο την ουσία του οικοδομήματος της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης που εξαθλιώνει τους λαούς όσο και την ανάγκη του μονόδρομου για τους εργαζόμενους να ανατρέψουν αυτό το οικοδόμημα.

Κατά τ' άλλα δήλωσε "παρών" στην "εθνική αναπτυξιακή διαδικασία, που είναι απαραίτητη" και θυμούμενος τις παλιές εποχές του ΠΑΣΟΚ, που το κράτος "εφάρμοζε κοινωνική πολιτική", έκφρασε τη θέση του κόμματός του για τη λειτουργία των δημόσιων επιχειρήσεων με δημόσιο έλεγχο, αλλά και... με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.