Η λέξη "χαμαιλεοντισμός" είναι λίγη, για να χαρακτηρίσει τα όσα είπε δημόσια ο υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου. Ανάμεσα στα πολλά και διάφορα ψέματα ήταν και το εξής: Η προσφορά του ομίλου Λάτση - για την εξαγορά της Τράπεζας Κρήτης από την Eurobank - αποτελεί δικαίωση της κυβερνητικής πολιτικής, υποστήριξε ο κύριος υπουργός, ξεχνώντας ότι ο ίδιος ήταν έτοιμος να πουλήσει την Τράπεζα κάτω από 30 δισ. δραχμές. Πώς όμως μπορεί να μιλά σήμερα για "δικαίωση" της κυβερνητικής πολιτικής, όταν μόλις πριν δύο μήνες, ο ίδιος δήλωνε έτοιμος να κάνει "έκπτωση" στο ποσό των 30 δισ. δραχμών, που είχε προσφερθεί στον τελευταίο διαγωνισμό εκποίησης της Τράπεζας Κρήτης (που κρίθηκε άγονος);

Θα πρέπει, όμως, να αναγνωρίσουμε στον κύριο Παπαντωνίου, πως μέσα στα πολλά ψέματα που είπε, για να δικαιολογήσει την κυβερνητική πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας - την οποία ο ίδιος υπηρετεί με ευλαβική συνέπεια - είπε και την εξής μεγάλη αλήθεια. Οτι δηλαδή τα ποσά που προσφέρθηκαν για την εξαγορά της Τράπεζας Κρήτης από τις ιδιωτικές τράπεζες (Euorobank, Εργασίας και Πειραιώς) "είναι ψήφοι εμπιστοσύνης"... Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, ο Γ. Παπαντωνίου, ομολόγησε δημόσια, ότι η κυβέρνηση έχει την ψήφο εμπιστοσύνης του Λάτση και άλλων εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου.