Σαρωτικές θα είναι οι συνέπειες του αντεργατικού νομοσχεδίου και για τους εργαζόμενους στον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού. Οι εργαζόμενοι σ' αυτόν τον κλάδο, που ο αριθμός τους αγγίζει τις 200.000, είναι οι πρώτοι - μαζί με τους εμποροϋπαλλήλους - που θα νιώσουν ολοκληρωτικά στο πετσί τους τι σημαίνει "διευθέτηση του χρόνου απασχόλησης" και με το νόμο, αφού με τον ένα ή άλλο - παράνομο κατά κύριο λόγο έως τώρα - τρόπο, χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν ωρομίσθιοι, χωρίς ασφάλιση, χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα στην πράξη. Τώρα, αν περάσει αυτό το νομοσχέδιο, οι εργοδότες θα έχουν και τη νομική κατοχύρωση, αφού όλα όσα επιδίωκαν και κατέθεσαν εγγράφως στον "κοινωνικό διάλογο" εμπεριέχονται σ' αυτό.

Μια συζήτηση, με τον Χρήστο Κατσιώτη,γραμματέα της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού και μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, φωτίζει τα βασικά - τελειωτικά πλήγματα που θα δεχτούν συνολικά οι εργαζόμενοι αν περάσει τελικά αυτό το νομοσχέδιο. "Με αυτό το νομοσχέδιο - μας λέει - διαλύονται εντελώς οι εργασιακές δομές. Συγκεκριμένα, στον κλάδο του τουρισμού δε θα μείνει τίποτα όρθιο. Οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να δουλεύουν την περίοδο αιχμής όσες ώρες τούς χρειάζονται οι εργοδότες. Τις περιόδους που η δουλιά θα είναι "πεσμένη", θα τους απασχολεί αντιστρόφως ανάλογα... Αυτό σημαίνει ότι: Τους μήνες του καλοκαιριού, που τα ξενοδοχεία θα είναι πλήρη, ο εργαζόμενος θα εξαναγκάζεται να δουλεύει απεριόριστες ώρες χωρίς να πληρώνεται ούτε μια ώρα υπερωρία. Το "αντάλλαγμα" θα είναι οι μειωμένες ώρες που θα εργάζεται ή τα ρεπό που θα παίρνει το χειμώνα, που η πληρότητα των ξενοδοχείων είναι μικρή...

Αυτά τα φαινόμενα δεν ήταν άγνωστα για τον κλάδο το προηγούμενο διάστημα. Συνέβαιναν σε εκτεταμένο βαθμό, αλλά ήταν παράνομα, καταγγέλλονταν και αντιμετωπίζονταν σε κάποιο βαθμό από το συνδικαλιστικό κίνημα. Τώρα, όμως, με αυτό το νομοσχέδιο τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ. Ο Χρ. Κατσιώτης επισημαίνει μερικές μόνο από τις άμεσες συνέπειες που θα επιφέρει αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο στους εργαζόμενους που είναι:

• Η απόλυση χιλιάδων εργαζομένων με πλήρη απασχόληση, που ή δε θα ξαναπροσληφθούν, ή θα ξαναπροσληφθούν με μερική απασχόληση.
• Η δραματική μείωση στους μισθούς, η κατάργηση όλων των επιδομάτων, των αδειών κλπ.
• Η κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
• Μεγάλο χτύπημα θα δεχτούν και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, αφού η μερική απασχόληση συνεπάγεται μερική ή και καθόλου ασφάλιση. Το αποτέλεσμα θα είναι, πολλοί εργαζόμενοι να αναγκαστούν να δουλεύουν εφ' όρου ζωής, αφού τα ένσημά τους δε θα αρκούν για τη συνταξιοδότησή τους όταν φτάσουν σ' αυτό το όριο. Αν λάβει κάποιος υπόψη του τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι κάποιας περασμένης ηλικίας να βρουν δουλιά σ' αυτόν τον κλάδο, είναι εύκολο να αντιληφθεί για το αν και πότε θα συνταξιοδοτηθούν.
• Θα υπονομευτεί η ίδια η υπόσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, αφού "αναδεικνύει" το ρόλο ατομικά του κάθε εργαζομένου με υπεροχή των ατομικών συμβάσεων εργασίας, ρίχνει βάρος στα επιχειρησιακά συμβούλια και τις ενώσεις προσώπων, όπως τις ονομάζει, περιθωριοποιώντας τα σωματεία και το οργανωμένο εργατικό κίνημα με τη σημερινή του δομή και λειτουργία.

Καταλήγοντας, ο Χρ. Κατσιώτης σημειώνει ότι "αυτό το απαράδεκτο αντεργατικό νομοσχέδιο, αυτό το νομοθετικό έκτρωμα, που εισάγει μεσαιωνικές ρυθμίσεις, πρέπει να απορριφθεί από το εργατικό κίνημα. Με συντονισμένους αγώνες πρέπει να απαιτήσουμε την απόσυρσή του ή την ακύρωσή του στην πράξη".