Σε απόγνωση βρίσκεται το ιστορικό Θέατρο Ελληνικών Χορών "Δόρα Στράτου".Αιτία είναι η εγκατάλειψή του από την πολιτεία, η ελάχιστη και σταδιακά μειωνόμενη επιχορήγησή του από το υπουργείο Πολιτισμού και τον ΕΟΤ. Μετά από σαρανταπεντάχρονη πορεία και προσφορά στον πολιτισμό μας, το τρίτο παλαιότερο θέατρο της Ελλάδας, ένας θησαυρός γνώσης, παραδοσιακού υλικού (φορεσιές, αντικείμενα, μουσικές εκδόσεις κ.ά.), καταδικάστηκε στον διά της ασφυξίας θάνατο, με άμεσο πλέον τον κίνδυνο να σταματήσει να λειτουργεί. Στο "πρόσωπό" του καταδικάζεται, για μια ακόμη φορά, η λαϊκή μας παράδοση, αυτή που για χρόνια τώρα περιφρονείται από την πολιτεία και οδηγείται σε αφανισμό.

Οπως ανέφερε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο Πρόεδρος του ΔΣ Αλκης Ράφτης "Το Θέατρο "Δόρα Στράτου" δίνει περισσότερες από 200 παραστάσεις το χρόνο και απασχολεί 100 περίπου άτομα (10 άτομα μόνιμο προσωπικό και 90 εποχιακούς). Η συλλογή του περιλαμβάνει 2.500 μουσειακές φορεσιές, φορεσιές μοναδικές, που, λόγω της τραγικής οικονομικής μας κατάστασης, δεν μπορούμε να συντηρήσουμε επαρκώς ή να χρησιμοποιούμε αντίγραφά τους στις παραστάσεις. Παράλληλα, το θέατρο παράγει μεγάλο εκπαιδευτικό, ερευνητικό και εκδοτικό έργο".

"Ο Θησαυρός, που συγκεντρώθηκε με μύριους κόπους, κινδυνεύει σήμερα να χαθεί. Χρόνια προσπαθούμε, με επιστολές και τηλεφωνήματα, να κλείσουμε μια συνάντηση με τον υπουργό Πολιτισμού και τον Γενικό Γραμματέα του ΕΟΤ, για να συζητήσουμε το μέλλον του Θεάτρου μας. Ακόμη περιμένουμε απάντηση. Η επιχορήγηση που θα μας δοθεί το Δεκέμβρη είναι 27 εκατομμύρια, όταν οι ανελαστικές μας δαπάνες είναι 100 εκατομμύρια. Το θέατρο "Δόρα Στράτου" δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί θεσμικά από την πολιτεία".

Το ΔΣ του Θεάτρου "Δόρα Στράτου" ζητά να οριστεί από τα αρμόδια υπουργεία μια επιχορήγηση που να επιτρέπει τη στοιχειώδη λειτουργία του. Να δοθεί ένα κονδύλι για τη σταδιακή αντικατάσταση των μουσειακών φορεσιών από πιστά αντίγραφα. Να δοθούν τα στοιχειώδη έξοδα, για να σταλούν ερευνητές στην επαρχία, ώστε να καταγραφεί ό,τι έμεινε από την παράδοσή μας, σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς. Να φροντίσει ο ΕΟΤ για την προβολή του Θεάτρου στους ξένους. Να εξομοιωθεί το Θέατρο με τα ΔΗΠΕΘΕ.